ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Σεβασμιώτατε,
Σας απευθύνω την ανοιχτή αυτή επιστολή αναφορικά με την ανάγκη να ξαναζωντανέψει ο αντιοικουμενιστικός αγώνας, ο οποίος -όπως πολύ καλά γνωρίζετε- στην παρούσα φάση, βρίσκεται σε χειμερία νάρκη.
Πρόσφατα περιήλθε εις γνώσιν μου η πληροφορία ότι εγνωσμένος αντιοικουμενιστής άκουσε τον διάλογο δύο βαμμένων Οικουμενιστών αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου.
Οι δύο Οικουμενιστές Ιεράρχες δεν έκρυβαν την ανείπωτη χαρά τους, επειδή, με την αποτείχιση του π. Θεόδωρου Ζήση και των συν αυτώ και με την Ουκρανομαχία, ο αντιοικουμενιστικός αγώνα κυριολεκτικά φυτοζωεί.
Έτσι οι Οικουμενιστές μπορούν ανενόχλητοι να προωθούν τα συγκρητιστικά τους σχέδια.
Όπως αντιλαμβάνεστε, Σεβασμιώτατε, η πιο πάνω απολύτως έγκυρη πληροφορία μου προκάλεσε βαθύτατη θλίψη.
Γι’ αυτό, απευθύνθηκα δημόσια στον π. Θεόδωρο Ζήση, τον οποίο όλοι οι αντιοικουμενιστές, για 25 τουλάχιστον χρόνια, αναγνωρίζαμε ως τον αδιαφιλονίκητο αρχηγό του αντιοικουμενιστικού αγώνα.
Στην επιστολή μου, ανέφερα ότι μέχρι την αποτείχιση του π. Θεόδωρου ο αντιοικουμενιστικός αγώνας είχε το εξής βαρύ πυροβολικό:
1.) Τους αντιοικουμενιστές επισκόπους,
2.) Την “Σύναξη κληρικών και μοναχών”,
3.) Την ιστορική αντιοικουμενιστική εφημερίδα “Ορθόδοξος Τύπος”, και
4.) Το περιοδικό “Θεοδρομία”.
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης είχε, υπό την άμεση εποπτεία του, το περιοδικό “Θεοδρομία” και την “Σύναξη κληρικών και μοναχών”, ενώ συμμετείχε στην εκδοτική επιτροπή του “Ορθόδοξου Τύπου”.
Παράλληλα οι αντιοικουμενιστές επίσκοποι θεωρούσαν τον π. Θεόδωρο ως τον θεωρητικό του αντιοικουμενιστικού αγώνα και ήταν πρόθυμοι να συνεργάζονται και να συστρατεύονται μαζί του για την ευόδωση του αγώνα εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού.
Ως εκ τούτου, θεώρησα επιβεβλημένο καταρχήν να απευθυνθώ στον π. Θεόδωρο.
Δυστυχώς η απάντηση που πήρα, με σειρά άρθρων και σχολίων, ήταν αρνητική.
Ο π. Θεόδωρος και οι συν αυτώ τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι η ολιγομελής ομάδα τους είναι φως και πρότυπο για την Εκκλησία.
Γι’ αυτό είναι στερρώς αποφασισμένοι να συνεχίσουν την άγονη και εκτός των κανονικών ορίων αποτείχισή τους, έστω και αν συνειδητοποιούν ότι αυτή τους η στάση έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα τον αντιοικουμενιστικό αγώνα, προς άφατη αγαλλίαση των Οικουμενιστών.
1.) Ως γνωστόν ο “Ορθόδοξος Τύπος” έπεσε στα χέρια του λίαν προβληματικού, αλλά πάντοτε σεβαστού κληρικού π. Βασίλειου Βολουδάκη και από ναυαρχίδα του αντιοικουμενιστικού αγώνα, κατέστη σκουπιδοτενεκές και χωματερή της “λοιμωξιολογίας”, των εμμονών, των ιδεοληψιών και των Μακρακισμών του σεβαστού π. Βασιλείου.
2.) Η “Θεοδρομία” συνεχίζει την έκδοσή της με καταφανώς κατώτερο των περιστάσεων επίπεδο. Τα “λοιμωξιολογικά” και Ουκρανομαχικά άρθρα του, κατέχουν την μερίδα του λέοντος, ενώ τα αντιοικουμενιστικά άρθρα την μερίδα του πτωχού συγγενή.
3.) Η “Σύναξη κληρικών και μοναχών” διελύθη εις τα εκ των συνετέθη, αφού οι αντιοικουμενιστές δεν θέλουν να συνεργάζονται με τον π. Θεόδωρο και την ομάδα του από τότε που αποτειχίστηκε.
4.) Οι αντιοικουμενιστές επίσκοποι, επίσης, άμβλυναν την ομολογία τους για τον Οικουμενισμό.
Στο παρελθόν, στις εγκυκλίους τους, οι αντιοικουμενιστές επίσκοποι, αναφέροντο πάντοτε στον Οικουμενισμό.
Τα τελευταία τρία χρόνια, όμως, ή δεν αναφέρονται καθόλου στον Οικουμενισμό ή αναφέρονται στην Ουκρανομαχία και στις “λοιμωξιολογίες”.
Είναι, επομένως, ηλίου φαεινότερον, ότι η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση πρέπει να ανατραπεί άρδην.
Η μόνη φωνή που έμεινε να πολεμά -με συνέπεια και διάρκεια- τον Οικουμενισμό είναι το Γραφείο επί των αιρέσεων της Μητροπόλεώς σας και ελάχιστα - μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χερού- ιστολόγια.
Με αυτά τα δεδομένα σας παρακαλούμε θερμά και υικά, Σεβασμιώτατε, να αναλάβετε πρωτοβουλία αναζωπύρωσης του αντιοικουμενιστικού αγώνα.
Ελπίζουμε ότι θα εισακούσετε την φωνή της αγωνίας μας, που είμαστε βέβαιοι ότι συμμερίζεστε, για την πορεία του αντιοικουμενιστικού αγώνα, και να αναλάβετε σχετικές πρωτοβουλίες.
Την ευχή σας,
Παναγιώτης Τελεβάντος
Ο ασθενής απεβίωσε ! Το προκείμενο είναι ένα πτώμα . Δεν χρειάζεται το " φιλί της ζωής " για επανεκκίνηση , αλλά νεκροψία για νά διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου . Λές και δεν τα ξέρουμε !
ReplyDeleteΜά ο ασυμπτωματικός οικουμενισμός ηλίθιε !
Ο προκείμενος νεκρός είναι η εκκλησία ! Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια !
Μένω εμβρόντητος από το σχόλιό σας. Τόση αφοπλιστική ειλικρίνεια που αποδευκνύει ότι ο π. Θεόδωρος και συν αυτώ δεν έκαναν Αποτείχιση αλλά σχίσμα. Ούτε που ντρέπεστε να διακηρύξετε ότι ο νεκρός είναι η Εκκλησία.!!! Πού εκ του αιώνος ηκούσθη ποτέ τέτοια βλασφημία. Σε κάθε περίπτωση κανείς σχισματικός δεν λέγει κάτι διαφορετικό από ότι λέτε εσείς.
ReplyDeleteΆ! Συγγνώμη κ. Τελεβάντο ! Νόμιζα οτι ο Τελεβάντος δεν χρειαζόταν μάθημα εκκλησιολιγίας ! Όταν μία εκκλησία γίνεται αιρετική , κακόδοξη και σχισματική , τότε εκκόπτεται και εις πύρ βάλλεται και η εκκλησία καταφεύγει στα χαρισματικά της όρια .
ReplyDeleteΤώρα τελευταία μέ αφορμή το Ουκρανικό είδαμε οτι οι Σλαύοι χρησιμοποιούν τον όρο " εκκλησιαστική δομή " για νά περιγράψουν το οτιδήποτε διεκδικεί νά είναι εκκλησία . Αυτό δεν σημαίνει οτι είναι !
Τώρα θυμηθήκατε τους αιώνες του εκκλησιαστικού βίου ? " Πού εκ του αιώνες ηκούσθη ποτέ τέτοια βλασφημία " νά εκκόπτεται η Ευχαριστιακή Σύναξη ως Σώμα Χριστού ?
Χά !χά ! Τελούν λέει την Θεία Ευχαριστία ο παπάς και ο κούκος !
Άς γελάσουμε ! Η εκκλησία κόλλησε " συνωστισμό " !
Από το κακό στο χειρότερο πάτε. Ποιος ποτέ κήρυξε την Εκκλησία αιρετική; Εσείς; Ασφαλώς και γίνονται σοβαρά παρατράγουδα σε θέματα πίστεως τα οποία στηλιτεύουμε συνεχώς καθηκόντως.
ReplyDeleteΤο ιστολόγιο μου έχει 8.407 αναρτήσεις για τον Οικουμενισμό.
Συνοδική καταδίκη του Οικουμενισμού, όμως, δεν υπήρξε.
Όλοι πρέπει να αγωνιζόμαστε για να επιτευθχεί κάποτε η συνοδική καταδίκη του Οικουμενισμού.
Ο π. Θεόδωρος Ζήσης, όμως, και οι συν αυτώ αναγόρευσαν τον εαυτό τους υπερεκκλησία των χαρισματικών, έστειλαν στο πυρ τον εξώτερον ακόμη και τους διά βίου αντιοικουμενιστές και ησύχασαν ότι είναι η μόνη αληθινή Εκκλησία.!!!
!00% σχισματικό φρόνημα.