ΔΙΑΛΟΓΟΣ κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ ΚΑΙ Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

 ΔΙΑΛΟΓΟΣ κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ ΚΑΙ Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

=====

Στην ανάρτηση του ιστολογίου μας, “Εύστοχες παρατηρήσεις του κ. Β. Χαραλάμπους, για την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας”, καταχωρήθηκαν τα ακόλουθα δύο σχόλια:

Λωρίτου Ελένη

Επειδή δεν μπορώ να παρακολουθήσω τους συλλογισμούς, αυτό που προέχει είναι το ερώτημα: Τελικά ο κ. Χαραλάμπους είναι με εσάς ή με τον λύκο;

Παναγιώτης Τελεβάντος

Δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε τους συλλογισμούς;

Ποιους ακριβώς συλλογισμούς δεν μπορείτε να κατανοήσετε;

Τι το δυσνόητο αναφέρω που θέλει επεξήγηση;

Όσο για το ερώτημα αν ο κ. Χαραλάμπους είναι μαζί μου ή με τον λύκο, τι φω και τι λαλήσω;

Προφανώς ο κ. Χαραλάμπους είναι με τον Χριστό και όχι μαζί μου ή με οποιονδήποτε άλλο ή με τον λύκο.

Σε καμμία περίπτωση πάντως δεν προέχει -όπως αναφέρετε- πού στέκεται ο κ. Χαραλάμπους. 

Αυτό προέχει μόνο για τον ίδιο.

Αυτό που προέχει πάντοτε και για όλα είναι η αλήθεια της Εκκλησίας και όχι πώς ο καθένας από μας στέκεται.

Αν στεκόμαστε με τον Χριστό το καλό του κεφαλιού μας κάνουμε, αν στεκόμαστε με τον λύκο, αναμμένα κάρβουνα στο κεφάλι μας βάζουμε.

Ούτε τι λέγει ο Τελεβάντος, ούτε τι λέγει ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, ούτε τι λέγει ο κ. Χαραλάμπους, ούτε τι λέγει ο οποιοδήποτε άλλος προέχει καθ' οιονδήποτε λόγο.

Αυτό που προέχει είναι τι λέγει το Ευαγγέλιο, τι διδάσκει η ορθόδοξη πίστη, τι λέγουν οι Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων.

Σε κάθε περίπτωση δεν περίμενα από σας, κ. Λωρίτου, να ενοχληθείτε επειδή χρησιμοποίησα την Σωκρατική ειρωνεία σε άρθρα μου που αφορούσαν αντικοικουμενιστές.

Αντί να τους τα ψάλλω εις ήχον βαρύ, όπως κάνω πάντοτε με τους Οικουμενιστές, προτίμησα να δώσω στους αναγνώστες τρόπο διαφυγής και να τους βάλω ένα καλό λογισμό.

Σε κάθε περίπτωση η ουσία του άρθρου είναι ότι οι Ουκρανομάχοι τα έχουν κάνει μαντάρα και δεν είναι σε θέση να προσκομίσουν ούτε ένα επιχείρημα που να ευσταθεί.

Ενοχλήθηκαν οι Κυκκώτες επειδή εξέφρασα την απογοήτευσή μου για το βιβλίο που εξέδωσε ο Πανιερώτατος για το Ουκρανικό.

Μάλιστα έτερος Καππαδόκης διαμαρτυρήθηκε για την κριτική μου, επειδή -κατά την άποψή του- το βιβλίο του Πανιερώτατου Κύκκου είναι έγκυρο επειδή βασίζεται στις εργασίες του π. Θεόδωρου Ζήση και του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου για το Ουκρανικό.

Αλλά ώ αγαθέ! 

Αφού γνωρίζεις ότι επεξήγησα, με εκατοντάδες άρθρα, γιατί δεν θεωρώ τις θέσεις του π. Θεόδωρου και του π. Αναστάσιου πειστικές, πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν να θεωρήσω το βιβλίο του Πανιερώτατου Κύκκου πειστικό;

Δεν συζήτησα -κατ’ επανάληψη- τις αντιρρήσεις μου για το Ουκρανικό με τον π. Θεόδωρο και τον π. Αναστάσιο;

Αφού δεν πήρα πειστική απάντηση από κανένα από τους δύο, πώς θα μπορούσα να επικροτήσω το βιβλίο του Πανιερώτατου Κύκκου, που βασίζεται στις εργασίες των δύο αυτών διακεκριμένων κληρικών;