ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ
Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Θέσεις του Χριστιανισμού, «Πάτερ, είσθε εφημέριος σήμερα;» εκδ. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Ωρωπός 2022, σσ. 293.
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Ακολουθώντας το αποστολικό λόγιο, που μας προτρέπει να είμαστε «έτοιμοι αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον περί της εν ημίν ελπίδος» ο ακούραστος συγγραφέας μας Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ, εξοπλίζει κι αυτή τη φορά τα χέρια με ουκ ολίγα βέλεμνα (βέλη) και ξίφη για να αντιμετωπίσουμε τους υπεναντίους, οι οποίοι πάντοτε βάλλουν κατά της αμωμήτου μας πίστεως.
Στο παρόν, όπως μας αποκαλύπτουν τα περιεχόμενα του βιβλίου, δίνει απαντήσεις σε ουκ ολίγες αιτιάσεις των εχθρών της πίστεως. Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω κάτι από τη συμπεριφορά του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη, που θαυμάζουν οι αρχαιόπληκτοι και οι νοσταλγοί του παγανισμού. «Όταν ο Ιουλιανός έκανε το προσκύνημά του στην Πεσσινούντα, την πόλι της Μ. Ασίας που θεωρούνταν «γενέτειρα» της Κυβέλης κατάφερε τους κατοίκους να συμμετάσχουν στις εορταστικές τελετές για τη θεά, μονάχα πληρώνοντάς τους» (σελ. 217).
Πράγματι. Προσπαθούσε να μαστιγώσει ένα ψόφιο άλογο! Στο κεφάλαιο Περί Ηθικής σημειώνω την παρατήρηση του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: «Εάν σου πρόσφεραν ένα χρυσό κύπελλο με το καλύτερο κρασί του κόσμου κι έλεγαν; «πιές, όμως να ξέρεις ότι στον πάτο υπάρχει σκορπιός», θα έπινες»;
Και κάτι άλλο από την κατά Θεόν σοφία του ιδίου Αγίου: «Αν ένας που διψά δεν μπορέσει να ξεδιψάσει σε πηγή μεγάλη του βουνού, πώς θα χορτάσει νερό γλύφοντας σταγόνα –σταγόνα τη δροσιά του λιβαδιού;»
Δίνω τέλος στο λόγο με το ακόλουθο σχόλιο: «Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως υποβιβάζει τον άνθρωπο; Εκείνοι που διεκδικούν τον πίθηκο για πατέρα, την τύχη για δάσκαλο, την ηδονή για κανόνα της ζωής, το μηδέν για τέλος» σελ. 75).
Ακόμη ένας εύχυμος καρπός, έργον των χειρών του σεμνού και μεθοδικού εργάτου του νοητού αμπελώνος. Αξίζει να του απευθύνουμε για μια ακόμη φορά τον έπαινο. Δεν συμφωνείτε;
No comments:
Post a Comment