O Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος Β΄προειδοποιεί τον Μακαριώτατο Μόσχας Κύριλλο ότι θα καθαιρέσει τον αντικανονικό Έξαρχο της Μόσχας στην Αφρική Μητροπολίτη Κλιν Λεωνίδα, αν δεν τερματίσει τις αντικανονικές του ενέργειες σε βάρος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Προφανώς οι σχέσεις των δύο Πατριαρχείων εκτραχύνονται με απρόβλεπτες συνέπειες για την Ορθοδοξία.
Βεβαίως το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας βρίσκεται απολύτως εν δικαίω.
Το πατριαρχείο Μόσχας δεν έχει κανένα Εκκλησιολογικό ή Κανονικό δικαίωμα να δημιουργεί Εξαρχία στην Αφρική, μία ήπειρο η οποία αποτελούσε ανέκαθεν μέρος της Δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Οι απανταχού τη γης πιστοί εύχονται το θέμα να βρει ταχεία και κατά Θεόν λύση σύννομη με τους Ιερούς Κανόνες και άμεση άρση κάθε ενέργειας η οποία πριμοδοτεί Σχίσματα.
ΑΥΣΤΗΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΩΣΣΙΑΣ
=====
Μακαριώτατε Πατριάρχα Mόσχας και πάσης Ρωσσίας,
Εν αθυμία πολλή επικοινωνούμεν μετά της φιλτάτης ημίν Μακαριότητος ου μόνον εξ αφορμής των πρότριτα ληφθεισών, όλως αντικανονικών και παρά πάσαν έννοιαν ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρωσσίας περί ιδρύσεως «Εξαρχίας» εν τω κανονικώ εδάφει του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αλλά της ήδη συντελεσθείσης τοποθετήσεως του ούτω λεγομένου «Εξάρχου» Υμών, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κλιν κ. Λεωνίδου, όστις μάλιστα και απέστειλεν αντιμήνσια υπογεγραμμένα υπ’ αυτού εις ενίας Εκκλησιαστικάς Κοινότητας, αίτινες ατυχώς παρεσύρθησαν μακράν των κανονικών αυτών Ποιμένων.
Η αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας, ως προκύπτει εκ των ιδρυτικών και καταστατικών αυτής κειμένων, ουδεμίαν δικαιοδοσίαν ανωτάτου δικαστικού οργάνου κέκτηται εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία και ως εκ τούτου ουδόλως δύναται κρίνειν και κατακρίνειν τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τους λοιπούς Πατριάρχας.
Τουναντίον, ως διαλαβάνει το σχετικόν Συνοδικόν Χρυσόβουλον του έτους 1590 προς την Ύμετέραν Εκκλησίαν ο Πατριάρχης της Ρωσσίας «κεφαλήν και αρχήν εχ[ει] αυτός τον Αποστολικόν Θρόνον της του Κωνσταντίνου Πόλεως ως και οι άλλοι Πατριάρχαι».
Όθεν, στοιχούντες απαρεγκλίτως τη αστασιάστω και καθηγιασμένη Παραδόσει και Πράξει της αγίας ημών Εκκλησίας προσεφύγομεν τω Παναγιωτάτω Οικουμενικώ Πατριάρχη προς μείζονα αρωγήν και διευθέτησιν της προκληθείσης κανονικής αύτης ανωμαλίας καθότι «αι υποθέσεις πάσαι των Εκκλησιών εις τον Κωνσταντινουπόλεως Θρόνον αναφέρονται και παρ’ αυτού τας αποφάσεις λαμβάνουσιν, ως τα πρωτεία κατά τους Κανόνας έχοντος της παλαιάς Ρώμης. Ει δε τυχόν συναινούσι και οι λοιποί Πατριάρχαι, ει τυχόν είη μείζων η υπόθεσις, αμετάβλητος έσται η εξενεχθείσα απόφασις».
Εν προσευχητική και εμπόνω σιωπή άχρι τούδε ανεχόμεθα, κατ’ άκραν συγκατάβασιν, την αποφασισθείσαν αλλά κανονικώς και εκκλησιολογικώς ανυπόστατον, δημιουργίαν «Εξαρχίας» εν τη επικρατεία της ποιμαντικής ευθύνης του ημετέρου Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου.
Αλλ, όμως ίνα μη το κακόν αθεράπευτον γένηται και η πυορροούσα πλήγη σεσηπυία καταστή καλούμεν την Υμετέραν φίλην Μακαριότητα εις άμεσον ανάκλησιν του εξονομασθέντος δήθεν «Εξάρχου» και άρσιν του σχετικού διορισμού αυτού. Εν εναντία περιπτώσει θέλομεν καθυποβάλλει αυτώ εις την ποινήν της καθαιρέσεως εκ του υψηλού υπουργήματος της Αρχιερωσύνης, ως οι θείοι και ιεροί κανόνες διακελεύονται.
No comments:
Post a Comment