ΔΥΟ ΕΝΑΡΕΤΟΙ ΕΓΓΑΜΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

ΔΥΟ ΕΝΑΡΕΤΟΙ ΕΓΓΑΜΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Σήμερα Κυριακή, εκκλησιάστηκα στον Ιερό Ναό του Αγίου Κασσιανού στην Λευκωσία, όπου με περίμενε μια πολύ 

ευχάριστη έκπληξη. 

Α.) Διαπίστωσα, με ανείπωτη χαρά, ότι ο νέος εφημέριος στον ναό είναι ο π. Γαβριήλ Γαβριήλ, που υπηρετούσε προηγουμένως σε ενορία στο Γέρι.

Πρόκειται για ευλαβέστατο ιερέα. 

Θαυμάσιος κληρικός, πρότυπο ταπείνωσης και αγαθής καρδίας.

Ψυχούλα!

Τον π. Γαβριήλ πρωτογνώρισα όταν τον έστελλαν κάποτε να λειτουργήσει στην εκκλησία της γειτονιάς μου, τον Άγιο Νικόλαο. 

Σε μία περίπτωση, μάλιστα, 

ήρθε στο σπίτι μου και κοινώνησε 

τον μακαρίτη τον πατέρα μου 

και εμένα όταν ήμουν έγκλειστος 

λόγω της πρώτης 

εγχείρησης καρκίνου 

που έκανα.

Μου ενεποίησε βαθύτατη εντύπωση, με την πρώτη ματιά, η πηγαία του ευλάβεια, ο ταπεινός και σεμνός του χαρακτήρας και η εν Χριστώ άδολη αγάπη του.

Χάρηκα ιδιαίτερα που τον 

είδα σήμερα να λειτουργεί και επικοινώνησα με ένα φίλο μου που ψάλλει στην ενορία του Αγίου Κασσιανού. 

- “Είστε πολύ ευλογημένοι”, του είπα, “που αποκτήσατε τέτοιο εφημέριο.”

- “Ο Άγιος Κασσιανός 

φροντίζει,” μου απάντησε.

Β.) Από 9-16 Ιουλίου νοσηλευόμουν στο Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο στην Λεμεσό, όπου και μου έκαναν την λεγόμενη βραχυθεραπεία, δηλαδή μία σειρά ακτινοβολιών, επιπλέον του κύκλου των ακτινοβολιών 

που έκανα στο παρελθόν

Την Κυριακή είδα ξαφνικά στον διάδρομο του νοσοκομείου την φιγούρα ενός κληρικού που πήγαινε με το δισκοπότηρο για να κοινωνήσει κάποιο ασθενή, ο οποίος φαίνεται ότι τον προσκάλεσε ειδικά γι’ αυτό.

Αμέσως απευθύνθηκα στον άγνωστό μου κληρικό και τον παρακάλεσα αν είναι δυνατόν να με κοινωνήσει.

Δέχτηκε ολοπρόθυμα και 

μου διάβασε επιπλέον 

σειρά ευχών για να 

θεραπευτώ.

Μου έκανε βαθύτατη εντύπωση η όλη αναστροφή μου με τον κληρικό αυτό, τον π. Δημοσθένη Καλαιντζή, εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Κοσμά Λεμεσού, που είναι ο πλησιόχωρος ναός του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου.

Από την πρώτη στιγμή που τον είδα μου ήλθε κατάνυξη. Τον δέχτηκα σαν ένσαρκο άγγελο, που μου έστειλε ο Χριστός για να με παρηγορήσει. Ακόμη και η τελευταία λέξη που έλεγε ήταν λιβανισμένη. Ακόμη και η τελευταία κίνηση που έκανε ήταν σεμνή, μετρημένη, ταπεινή και ιεροπρεπής.

Ένοιωσα τέτοια κατάνυξη για το απρόσμενο έλεος του Θεού που δεν μπορούσα να συγκρατήσω για ώρα τα δάκρυά μου. 

Τόση η χάρη του Θεού από αυτόν τον ευλογημένο κληρικό!

Όπως έγραψα πολλές φορές η Εκκλησία της Κύπρου έχει στο δυναμικό της πολλούς ενάρετους έγγαμους κληρικούς, όπως τον π. Γαβριήλ Γαβριήλ

και τον π. Δημοσθένη 

Καλαιντζή.

Όλα δείχνουν -κατ’ άνθρωπον πάντοτε ομιλούντες φυσικά- ότι η Εκκλησία της Κύπρου θα παραδοθεί, για τις πολλές και φρικτές μας αμαρτίες, στις ορδές των Ιωσηφιτών, όταν -ό μη γένοιτο- θα αναρριχηθεί στον Αρχιεπισκοπικό 

Θρόνο ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, μόλις κενώσει ο Αρχιεπισκοπικός Θρόνος. 

Μια παρηγοριά έχω ότι ο Θεός 

θα αποτρέψει αυτή την συμφορά από 

την Εκκλησία μας: Αυτοί οι άγιοι έγγαμοι πρεσβύτεροι που διακονούν το Άγια Θυσιαστήρια της Εκκλησίας μας, οι ταπεινοί μοναχοί και μοναχές που ασκούνται στα πνευματικά κοινόβια της Εκκλησίας της Κύπρου και το πλήθος των ευσεβών λαϊκών που αγωνίζονται Θεοφιλώς τον καλό αγώνα της πίστεως.