Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ, Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΣΟΦΙΛΩΝ

 Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΣΟΦΙΛΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσσίας κ. Λαβρώφ, ο Σεβ. Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, ο Οικουμενιστής Σεβ. Μπάτσκας Ειρηναίος, η Αυτόνομη Εκκλησία της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας, υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο και πολλά φερέφωνα της Ρωσσικής προπαγάνδας εν Ελλάδι, Κύπρω και αλλαχού, στηλιτεύουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή εκχώρησε την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας κατόπιν πιέσεων των ΗΠΑ και άλλων δυτικών δυνάμεων.

Ερώτηση: Έχουν άδικο όσοι πιστεύουν ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δέχτηκε ισχυρές πολιτικές πιέσεις για να προχωρήσει στην εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία;

Ασφαλέστατα και έχουν δίκαιο.!

Η επιβίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξαρτάται από την υποστήριξη που του παρέχουν οι ΗΠΑ και οι άλλες χώρες της Δύσεως, οι οποίες, σε αντίθεση με την Ρωσσική Ομοσπονδία, θέλουν να υπάρχει ένα ισχυρό αντίβαρο στην Ορθοδοξία έναντι των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων της Ρωσσικής πολιτικής ηγεσίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν αισθάνεται μόνο την Τουρκική θηλιά να περισφίγγει ασφυκτικά τον λαιμό του, αλλά και την Ρωσσική, η οποία επιδιώκει να υφαρπάσει το πρωτείο από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία και να το δώσει στον Πατριάρχη Μόσχας.

Φυσικό, λοιπόν, είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο να στρέφει τα μάτια του προς την Δύση για υποστήριξη.

Σε κάθε περίπτωση ουδόλως αποκρύβουν οι ηγέτες των ΗΠΑ την πίεση που άσκησαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να εκχωρήσει Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας.

Πού, όμως, εντοπίζεται η υποκρισία των Ρωσσόφιλων;

Στο ότι αποσιωπούν ότι οι Ρώσσοι “ήρξαντο χειρών αδίκων” στην Ουκρανία και όχι μόνο. 

Η Ρωσία επιδιώκει, με μανδύα την εκκλησιαστική εξάρτηση της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο της Μόσχας, να διατηρήσει ισχυρή Ρωσσική επιρροή στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες που αποτελούσαν την πρώην ΕΣΣΔ και απέκτησαν την ανεξαρτησία τους.

Οι ωμές επεμβάσεις της Ρωσσικής ηγεσίας εκδηλώνονται μάλιστα εντελώς απροκάλυπτα. Οι Ρώσσοι πολιτικοί αξιωματούχοι άσκησαν και ασκούν αφόρητες πιέσεις σε κυβερνήσεις και Αυτοκέφαλες Εκκλησίες για να ακυρωθεί το Αυτοκέφαλο της Ουκρανίας.

Και όχι μόνο ασκούν αφόρητες πιέσεις σε βάρος των επισκόπων -και δη των Προκαθημένων- της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά ασκούν σκέτο εκβιασμό -πολιτικό και οικονομικό- σε βάρος των κυβερνήσεων, ώστε να παρέμβουν για να αποτρέψουν την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.

Στην Κύπρο, στην Αντιόχεια, στην Ελλάδα, στην Σερβία και αλλού ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις από τους Ρώσσους ηγέτες, για να αποτραπεί η αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.

Ο πρέσβυς της Ρωσσίας στην Κύπρο λ.χ. πηγαινοερχόταν στην Αρχιεπισκοπική για να πιέσει, με πολιτικά και οικονομικά δέλεαρ, αλλά και με απειλές, τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ώστε να μην προχωρήσει στην μνημόνευση του Κιέβου Επιφάνιου.

Ταυτόχρονα άσκησε ισχυρή πίεση στον Πρόεδρο της Κύπρου για να τον εξωθήσει να αποτρέψει τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας.!!!

Τα ίδια έγιναν και στην Ελλάδα.

Ερωτούνται, λοιπόν, οι Ρωσσόφιλοι Ουκρανομάχοι:

Βάσει ποιας λογικής καταδικάζετε την πολιτική επέμβαση των ΗΠΑ και των Δυτικών για να εκχωρηθεί Αυτοκεφαλία την Ουκρανία -και ορθότατα πράττετε ασφαλώς-, αλλά αποσιωπάτε ή και σεκοντάρετε απροκάλυπτα τις ωμές και αδίστακτες επεμβάσεις την Ρώσσων ηγετών, για να αποτρέψουν την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας;

Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;