ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΜΟΣΧΑΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

 ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Αγίου Φιλαρέτου μητροπολίτη Μόσχας, Σταυρός και ανάσταση, Λόγοι ευλαβείας και αγάπης στα μέγιστα γεγονότα της σταύρωσης και της ανάστασης, Μετάφραση -επιμέλεια Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2020, σσ.135.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

 

Μια από πλέον διαπρεπείς μορφές, που κλέισαν την κατά Ρωσσίαν Εκκλησία κατά το 19^ο αιώνα παρουσιάζει ο ακούραστος φίλος των Αγίων Πέτρος Μπότσης. 

Ο αγιασμένος μητροπολίτης Μοσχας, ο φερωνύμως Φιλάρετος, γεννήθηκε στα 1782. Καταγόταν από ιερατική οικογένεια. Υπήρξε στη νεανική του ζωή προστατευόμενος του διαπρεπούς μητροπολίτη Μόσχας Πλάτωνος. Εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Φιλάρετος. Αναδείχθηκε αρχιεπίσκοπος της πόλεως Τβέρ κι ακολούθως του Γιαροσλάβ. Στο τέλος εξελέγη μητροπολίτης Μόσχας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τα τέλη της επίγειας πορείας του. Χάρις στην υποστήριξή του οι μοναχοί της περιώνυμης μονής της Όπτινα εξέδωσαν τις μεταφράσεις των έργων των Πατέρων της Εκκλησίας. Τα  εν λόγω έργα συνετέλεσαν τα μέγιστα στην πνευματική αφύπνιση της χώρας των Ρώσσων . Ο Άγιος, συνδυάζοντας τη λογιότητα με τη  φλογερή ευσέβεια, αναζήτησε να μεταδώσει στους ακροατές και αναγνώστες του το πνεύμα της Ορθοδοξίας. 

Στο παρόν περιλαμβάνονται ομιλίες του στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, στη Μεγάλη Παρασκευή, την Κυριακή του Πάσχα, καθώς και στη Γέννηση του Χριστού. Τον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται επίσης και Παραινέσεις του. Υπάρχει επίσης ένα κείμενο  του γνωστού λογοτέχνη Νικολάι Γκόγκολ για την ανάσταση και μια ομιλία του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης στην Κυριακή του Θωμά. 

Αντιγράφω από την ομιλία του Αγίου στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού: «Η αγάπη του ουράνιου Πατέρα σταυρώνει για μας τον μονογενή Του Υιό. Η αγάπη μας πόσο συμβαδίζει μ’ αυτήν; Εκτελούμε το έργο του Αβραάμ, προσφέροντας στο θυσιαστήριο της αγάπης του Θεού όλα όσα αγαπάμε χωρίς δισταγμό, χωρίς επιφύλαξη, χωρίς να περιμένουμε τίποτα για αντάλλαγμα; Η αγάπη του Υιού του Θεού τον παρακινεί να παραδοθεί στη σταύρωση, όχι μόνο στα χέρια του Παναγίου Θεού μα και στα χέρια των αμαρτωλών. Μας δίδαξε η αγάπη αυτή πως πρέπει να αποδεχθούμε απόλυτα το θεϊκό προορισμό μας όπως ο Ισαάκ, να είμαστε δηλαδή πάντα έτοιμοι να θυσιαστούμε, είτε αυτό γίνεται για τη δόξα του Θεού, είτε για την προσωπική μας κάθαρση, είτε για το καλό του πλησίον μας». 

Αξίζει, λοιπόν, και με το παραπάνω να ενσκύψουμε στα κείμενα αυτά. «Αντλήσατε ύδωρ μετ’ ευφροσύνης εκ των πηγών του σωτηρίου».