Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ,ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΥΚΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΜΑΣΟΥ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΥΚΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΜΑΣΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πανιερώτατοι Κύκκου κ. Νικηφόρε και Ταμασού κ. Ησαία,

Με συνέχει, φόβος μέγας για το τι μπορεί να συμβεί στην Εκκλησία της Κύπρου, αν τηρήσετε πολύ σκληρή στάση για την μνημόνευση του Κιέβου Επιφάνιου, από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου.

Έχετε -όπως και ο Μητροπολίτης Λεμεσού και ο χωρεπίσκοπος Αμαμούντος- δικαιολογημένα παράπονα με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, επειδή, χωρίς να σας ενημερώσει, μνημόνευσε τον Προκαθήμενο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας κ. Επιφάνιο.

Ποιος λέγει ότι είναι δικαιολογημένα τα παράπονά σας;

Ο ίδιος ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος!

Όντως! Χωρίς να σας ενημερώσει, και παρόλον ότι συζητήθηκε το θέμα στην Σύνοδο, όπου και διαμορφώθηκε αρνητικό κλίμα για την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας, ο Μακαριώτατος Κύπρου προχώρησε αυθαίρετα και χωρίς να σας ενημερώσει στην μνημόνευση του Ουκρανού Προκαθημένου.

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος αναγνωρίζει ότι αυτό ακριβώς συνέβηκε και εξέφρασε, μάλιστα, την έκπληξή του, επειδή οι αντιδράσεις, εκ μέρους των αντιφρονούντων Μητροπολιτών -και δη του Πανιερώτατου Μητροπολίτη Λεμεσού- ήταν τόσο χλιαρές.

Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος προχώρησε στην μνημόνευση του Κιέβου Επιφανίου;

Στην αρχή -και για χρόνια- έκανε παγκοίνως γνωστή την απόφασή του να τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα και απέφυγε να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας. Επιδίωξε, μάλιστα, -παρά το επισφαλές της υγείας του-, με την μετάβασή του στις έδρες πολλών Ορθοδόξων Προκαθημένων, να αναλάβει μεσολαβητικό ρόλο.

Πλην, όμως, μετ' ου πολύ, αντελήφθη ότι, ούτε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ούτε οι ηγέτες της Εκκλησίας της Ρωσσίας, ήταν διατεθειμένοι να δείξουν διαλλακτικό πνεύμα χάριν της ενότητος της Εκκλησίας. Τηρούσαν και οι δύο Εκκλησίες άτεγκτη στάση και έτσι η προοπτική της συνδιαλλαγής εξανεμίστηκε.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μάλιστα -όπως ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος απεκάλυψε-, είπε στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου να τερματίσει την μεσολαβητική του προσπάθεια. 

Γι’ αυτό, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου αντελήφθη ότι, αφού και οι δύο μονομάχοι τηρούσαν άκαμπτη στάση, η ουδετερότητα της Εκκλησίας της Κύπρου δεν είχε πια νόημα.

Η Εκκλησία της Κύπρου έπρεπε να πάρει θέση.  

Γι’ αυτό o Μακαριώτατος έφερε το θέμα στην Σύνοδο, όπου και διαπίστωσε ότι οι πλείστοι Ιεράρχες ήταν αντίθετοι, με την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας, όχι κυρίως και κατ’ ανάγκην επειδή διαφωνούσαν με την πρόταση για εκκλησιαστικούς λόγους, αλλά κυρίως επειδή

1.) Η Κύπρος έχει την απόλυτη ανάγκη πολιτικής υποστήριξης από την Ρωσσική Ομοσπονδία, για την προώθηση του εθνικού μας θέματος. (Δηλαδή για καθαρά πολιτικούς λόγους), και

2.) Η Εκκλησία της Κύπρου και ιδιαίτερα -αλλά όχι μόνον- οι Μητροπόλεις Κύκκου, Λεμεσού και Ταμασού, είναι αποδέκτες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως από τους Ρώσσους. (Δηλαδή για καθαρά οικονομικούς λόγους).

Όταν ο Αρχιεπίσκοπος διαπίστωσε το κλίμα που επικρατούσε στην Σύνοδο, αποφάσισε να σηκώσει τον σταυρό της απόφασης της αναγνώρισης του Κιέβου Επιφανίου μόνος του. 

Μνημόνευσε αιφνιδιαστικά τον Προκαθήμενο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας και έλυσε τον Γόρδιο δεσμό.

Επομένως, Πανιερώτατοι Κύκκου και Ταμασού, οι αντιδράσεις σας στην απόφαση του Αρχιεπισκόπου είναι δικαιολογημένες, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος.

Από το σημείο, όμως αυτό, μέχρι την διατύπωση της θέσης ότι οι πρώην Σχισματικοί της Ουκρανίας εξακολουθούν να είναι Σχισματικοί και ακοινώνητοι και μετά την αποκατάστασή τους, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χάσμα μέγα εστήρικται.

Αν, όντως, θεωρείτε ότι η αποκατάσταση των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η εν συνεχεία εκχώρηση σ’ αυτούς Αυτοκεφαλίας, είναι εξ υπαρχής άκυρη και ανυπόστατη, είστε εκτεθειμένοι ως ανακόλουθοι βάσει του ιδίου του σχετικού κανόνα που επικαλείστε.!!!

Εικάζω -βάσιμα νομίζω- ότι αναφέρεστε στο ιβ΄ Κανόνα της Συνόδου της Αντιοχείας, που απέκτησε οικουμενικό κύρος με τον β΄ Κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, αν και πλειάδα Ιερών Κανόνων (περί τους 15) αναφέρονται στο ίδιο θέμα.

Καταρχήν να σημειώσουμε ότι ο ιβ΄ Κανόνας της Αντιοχείας είναι ένας από τους πιο παρεξηγημένους Κανόνες, είτε επειδή πολλοί αγνοούν την ερμηνεία του, είτε επειδή την γνωρίζουν μεν, πλην όμως διαστρέφουν την ερμηνεία του, για να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους.

Ο Κανόνας αυτός αφορά αποκλειστικά τους συνοδικά καταδικασθέντες.

Άρα, αφού η εν Ουκρανία Αυτοκέφαλη Εκκλησία δεν καταδικάστηκε συνοδικά από τις πλείστες Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, σημαίνει ότι δεν είναι επιτρεπτό να επικαλούνται αυτόν τον Κανόνα όσοι αντιμάχονται την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας.

Αν παρά ταύτα, Πανιερώτατοι Κύκκου και Ταμασού, φρονείτε ότι οι εν Ουκρανία πρώην Σχισματικοί, εξακολουθούν να παραμένουν Σχισματικοί και ακοινώνητοι και μετά την αποκατάστασή τους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τότε βάσει του ιβ΄ Κανόνα της Συνόδου της Αντιοχείας, βρίσκεστε αντιμέτωποι με σοβαρώτατες συνέπειες τις οποίες -προφανώς- δεν συνυπολογίσατε όταν καθορίζατε την στάση σας.

Ποια είναι η ουσία του Κανόνα; 

Ότι “ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω”. 

Αφού, λοιπόν, οι πρώην Σχισματικοί για σας είναι ακοινώνητοι και Σχισματικοί, και αφού το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Αλεξανδρείας και η Εκκλησία της Ελλάδος και τώρα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έχουν πλήρη ευχαριστιακή κοινωνία μαζί τους, σημαίνει ότι και αυτοί επίσης είναι ακοινώνητοι.!!!

Αλλά, αν οι 4 Ορθόδοξες Εκκλησίες, που αναγνώρισαν την Ουκρανική Αυτοκεφαλία είναι ακοινώνητες, τότε πώς δεν είστε και εσείς ακοινώνητοι, αφού δεν διακόπτετε κοινωνία με τους ακοινώνητους; Ο γαρ "κοινωνών τω ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω".

Προφανώς δεν έχει κανένα νόημα να επικαλούμαστε ένα Κανόνα για να ελέγξουμε άλλους την στιγμή που εμείς οι ίδιοι είμαστε δεινοί παραβάτες του.!!!

Γι’ αυτό στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Πρόσχωμεν του κεφαλαιώδους δόγματος της ενότητας της Εκκλησίας, που δεν είναι επιτρεπτό να βάζουμε σε θανάσιμο κίνδυνο, με την ανεύθυνη στάση μας, που -στην περίπτωσή σας-, Πανιερώτατοι, βασίζεται στην προφανή χονδροειδή σας άγνοια του Κανονικού Δικαίου, αλλά και των βασικών αρχών της Εκκλησιολογίας.

Θα συνεχίσουμε -συν Θεώ- αύριο, επειδή είναι αδύνατο να επιμηκύνουμε περαιτέρω το παρόν εκτενές άρθρο. 

Είναι επιβεβλημένο να εξετάσουμε, αν είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζουν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και οι άλλοι αρχιερείς της Εκκλησίας της Κύπρου, με την μνημόνευση του Κιέβου Επιφάνιου από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο ή αν αναγνώρισαν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή που εκχωρήθηκε.