Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ “ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ”

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ “ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ”

=====

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου ἀσχολήθηκε μὲ τὸ νομοσχέδιο: «Ὁ περὶ Νομικῆς Ἀναγνώρισης τῆς Ταυτότητας Φύλου Νόμος τοῦ 2018», τὸ ὁποῖο ἔχει τεθεῖ σὲ δημόσια διαβούλευση καὶ ἀποφάσισε τὰ ἑξῆς:

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θεωρεῖ ὅτι τὸ φύλο σὲ κάθε ἄνθρωπο εἶναι δῶρο δοσμένο ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ ὁποῖο ὑπηρετεῖ τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς. Τὸ φύλο προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ φυσιολογία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καὶ δὲν ἀποτελεῖ στοιχεῖο ἐπιλογῆς, αὐτοπροσδιορισμοῦ, ἤ μεταβολῆς κατὰ βούληση.

Ἡ Ἁγία Γραφὴ διακηρύσσει ὅτι δύο φύλα, «ἄρσεν καὶ θήλυ» «ἐποίησεν» ὁ Θεός. Ἀπορρίπτει, ἑπομένως τὶς θεωρίες περὶ κοινωνικοῦ φύλου, ἤ ῥευστότητας φύλου, ἤ ὕπαρξης τρίτου, ἤ περισσότερων φύλων.

Τὸ νομοσχέδιο «περὶ νομικῆς ἀναγνώρισης τῆς ταυτότητας φύλου», τὸ ὁποῖο παρέχει τὴ δυνατότητα μεταβολῆς τοῦ καταχωρισμένου φύλου μέχρι καὶ δύο φορές, μὲ ἁπλὴ αἴτηση, οὐσιαστικὰ ἀναγνωρίζει ὡς δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ νὰ ἀντιστρατεύεται τὴν ἴδια τὴ φύση του. Νομίζουμε ὅτι τὸ νομοσχέδιο προκαλεῖ τὸ αἴσθημα τῆς κοινωνίας καὶ τορπιλλίζει τὸν ἱερὸ θεσμὸ τῆς οἰκογένειας.

Θεωροῦμε ὅτι σὲ ἐξαιρετικὰ σπάνιες περιπτώσεις, ὅπου ὑπάρχει διαταραχὴ φύλου, καὶ ὕστερα ἀπὸ τὶς ἀναγκαῖες ἰατρικὲς ἐπεμβάσεις, θὰ μποροῦσε νὰ γίνει μία νομικὴ διευθέτηση γιὰ καταχώριση μιᾶς διενεργούμενης ἀλλαγῆς στὸ φύλο ποὺ εἶχε πρὶν δηλωθεῖ.

Τὸ νὰ ὑπάρξει, ὅμως, νομοθετικὴ ρύθμιση γιὰ κατοχύρωση τοῦ δικαιώματος ἐπιλογῆς φύλου, ἐκτὸς τοῦ βιολογικοῦ, χωρὶς νὰ ὑπάρχουν οἱ ἰατρικὲς ἤ ἄλλες προϋποθέσεις, πιστεύουμε ὅτι αὐτὸ ἀντιστρατεύεται τὰ ἤθη τοῦ λαοῦ, τὶς ἀντιλήψεις του περὶ ἠθικῆς, περὶ φυσικοῦ καὶ φυσιολογικοῦ.

Κάτι ποὺ μπορεῖ νὰ περάσει ἀπαρατήρητο ἀπὸ ἄλλους λαούς, ποὺ ἔχουν τὶς δικές τους θρησκευτικὲς καὶ φιλοσοφικὲς παραδόσεις, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν ἴδια τύχη σ’ ἕναν Ὀρθόδοξο λαὸ μὲ μακρὰ Χριστιανικὴ Παράδοση.

Κάνουμε, ὡς ἐκ τούτου, ἔκκληση στοὺς Βουλευτές μας νὰ μὴν ἐκθεμελιώσουν ὅ,τι ὑγιὲς ἀπέμεινε σ’ αὐτὸ τὸν τόπο.

Ὁ ψυχοσωματικὸς ἐκφυλισμὸς τῆς κοινωνίας δὲν εἶναι τὸ καλύτερο γιὰ ἕνα λαὸ ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἐθνική του ἐπιβίωση.