ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΚΘ΄

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΚΘ΄

Του π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου

=====                                                                  

85) Ὁ Ἀθηναγόρας ἀναπέμπει εὐχάς εἰς τόν τάφον τοῦ μεγάλου αἱρεσιάρχου.

Μέ τήν Συνοδεία του ἐπισκέπτεται τόν τάφο τοῦ Πάπα Ἰωάννη ΚΓ’. Εἶναι μιά πολύ συγκι­νητική στιγμή. Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας συ­ναντᾶ τό σκήνωμα ἐκείνου, μέ τόν ὁποῖον πρωτοΰφανε τόν χιτώνα τῆς ἐπανασυναντήσεως Ἀ­νατολῆς καί Δύσεως. Τοῦ ἀνάβει κερί καί θυ­μίαμα. Τοῦ ψάλλει μερικά τροπάρια τῆς νεκρωσίμου ἀκολουθίας. Καί καταθέτει στόν τάφο του τρία χρυσά στάχυα, «στή μακαρία ψυχή του» καί μιά ἰδιόχειρη εὐαγγελική ὑπόμνηση, πού λέγει: «Ἐάν μή ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνη, αὐτός μόνον μένει, ἐάν δέ ἀποθάνη, πολύ καρπόν φέρει» (Ἰω. 12, 24).

ΠΑΥΛΟΣ ΣΤ': «Σεῖς ἀντιπροσωπεύετε τήν παράδοσιν τῶν Ἐκκλησιῶν «Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καί Βιθυνίας».

ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Α': «Εἶσθε φορεύς ἀποστο­λικῆς χάριτος καί διάδοχος πλειάδος ἁγίων ἀν­δρῶν, κλεϊσάντων τόν πρώτον τῇ τιμῇ καί τῇ τά­ξει Θρόνον τῶν ἀνά τήν Οἰκουμένην Ἐκκλη­σιῶν».

ΠΑΥΛΟΣ ΣΤ': «Κινούμεθα καί ἀπό τό ἕν μέ­ρος καί ἀπό τό ἄλλο… ὑπακούοντες εἰς τήν ἀλήθειαν νά ἀγαπώμεθα εἰλικρινῶς ὡς ἀδελφοί. Τό Πνεῦμα ζητεῖ… νά εἴμεθα ἕν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύση… Αὐτό προκαλεῖ τήν ἀνακαίνισιν παν­τού εἰς τήν Ἐκκλησίαν. . . Αὐτό χρησιμοποιεῖ ὡς ὀδούς του τήν ὑπακοήν εἰς τό Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καί εἰς τά αὐτά μυστήρια, διά νά μᾶς κάμη νά τείνωμεν πρός τήν πληρότητα τῆς κοι­νωνίας."

ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Α': «Ἡ ἔξοδος πάντων ἡμῶν ἐκ τῆς ἀπομονώσεως καί τῆς αὐταρέσκειας ἐπί τήν ἀναζήτησιν τοῦ στερεοῦ ἐδάφους, ἐφ' οὖ τεθεμελίωται ἡ ἀδιαίρετος Ἐκκλησία, ἀπεκάλυψεν ἡμῖν τήν ἀλήθειαν ὅτι πλείονα εἰσίν τά ἐνοῦντα καί ὁλιγώτερα τά χωρίζοντα ἡμᾶς… Καλούμεθα ἵνα συνεχίσωμεν καί ἐντείνωμεν τόν διάλογον τῆς ἀγάπης, εἰς τρόπον ὥστε νά καταστήσωμεν τοῦτον προθεολογικόν γεγονός…».

ΠΑΥΛΟΣ ΣΤ': «Κινούμενοι ἀπό μόνην τήν ἐπιθυμίαν νά ὑπακούωμεν εἰς ἐκεῖνο, τό ὁποῖον τό Πνεῦμα ζητεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, θά βαδίσωμεν ἐμπρός "ἐν ὀνόματι Κυρίου"».

ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Α': «Εἴη ἡ Συνάντησις ἡμῶν αὕτη εὐάρεστος τῷ Κυρίῳ καί νέον σημεῖον ἐκ­κινήσεως τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν πρός Αὐτόν καί πρός ἀλλήλους».

Καί ἡ κατανυκτική ἱεροτελεστία ἔληξε μέ εὐχή τοῦ Πατριάρχη «ὑπέρ τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλη­σίας καί τοῦ Κόσμου» καί μέ τήν ἀποστολική εὐλογία τῶν δύο Προκαθημένων, «κύκλῳ τοῦ θυ­σιαστηρίου», ἐνῶ ὁ πολυμελής χορός ἔψαλλε τό «Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ἄσμα καινόν» (Ψαλμ. 97) καί τό Πλήρωμα προέβαινε σέ ἐγκάρδιες ἐκδηλώ­σεις σεβασμοῦ».

(Πηγή: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ, Οἱ Εἰρηνοποιοί, σσ. 225, 227).

(Συνεχίζεται)