Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. MIΛΗΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. MIΛΗΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μιλήτου κ. Απόστολος, στο κήρυγμά του στον Άγιο Νικόλαο Θέρμης Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με δημοσίευση στη ‘’Ρομφαία’’, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στον βίο του Αγίου Νικολάου, είπε ότι «ο Άγιος υπήκουσε την φωνή της Εκκλησίας και συμμετείχε στην Σύνοδο, στην οποία και ενωπίου του Ιερού Σώματος των Αρχιερέων κατέθεσε τις αντιρρήσεις του και τις απόψεις του».

Θα πρέπει να παρατηρήσομε ότι τότε δεν είχαν δικαίωμα ψήφου μόνο οι Προκαθήμενοι των Τοπικών Εκκλησιών. Στη Σύνοδο της Κρήτης δικαίωμα ψήφου όμως, μόνο οι Προκαθήμενοι των Τοπικών Εκκλησιών είχαν δικαίωμα ψήφου. Με βάση το σύστημα αυτό  της Συνόδου της Κρήτης, η γνώμη των διαφωνούντων Επισκόπων, δεν μετρούσε με ψήψο. Η Τοπική Εκκλησία εξάλλου δεν είναι ο Προκαθημενος αυτής. Οι Οικουμενικές Σύνοδοι της Εκκλησίας δεν ήταν συνάξεις, όπου μόνο η ψήφος των Προκαθημένων προσμετρείτο.

Όταν ο Άγιος Νικόλαος πήγε στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο, πήγε για να συμμετάσχει στην καταδίκη του αιρετικού και βλάσφημου Αρείου, και όχι απλά στο κάλεσμα της ενότητας. Για τον μεγάλο αυτόν Άγιο η Εκκλησιαστική ενότητα, ήταν ‘’ενοτητα εν αληθεία’’. Γνώριζε ότι προηγήθηκε η καταδίκη του Αρείου και της αίρεσης του Αρειανισμού από την Τοπική Εκκλησία της Αλεξάνδρειας. Γνώριζε ότι το κάλεσμα, ήταν πρωτίστως κάλεσμα ομολογίας Πίστεως.  

Δεν συμφώνησε ο Άγιος με τους υπόλοιπους Ιεράρχες απλά για να διασφαλιστεί η ενότητα, αλλά για την διατράνωση της αλήθειας και ως εκ τούτης, για την ‘’εν αληθεία ενότητα’’. Αν το σύστημα της Συνόδου της Κρήτης εφαρμόζετο, δεν θα προσμετρείτο με ψήφο η άποψη του μεγάλου αυτού Αγίου, αλλά αν θυμηθούμε και την άλλη τακτική, με την υπογραφή ‘’αντ’ αυτού’’, καθόλου δεν θα προσμετρείτο. Συνεπώς «οι αντιρρήσεις του και οι απόψεις του», δεν θα είχαν την πρέπουσα ισχύ.

Δεν είναι λοιπόν για το κάλεσμα της ενότητας που πήγε ο Άγιος στην Σύνοδο, αλλά για την καταδίκη του βλάσφημου και αιρετικού Αρείου, τον οποίον όχι μόνο δια λόγων αληθείας κατακεράυνωσε, αλλά και ‘’εμπράκτως’’. Δεν είναι πρέπον λοιπόν να θέτομε τον Άγιον Νικόλαον συνηγορούντα σε όσα έχουν αποφασισθεί στη Σύνοδο της Κρήτης. «Τείχος  Ορθοδοξίας, και ισχύος σε πύργον, πιστοί ως κεκτημένοι φιμώμεν, φληναφίας των αιρετικών, και αυτών δεινάς τας μηχανάς τρέπομεν, και νίκης ως επώνυμον λαού του ευσεβούς υμνούμε», αναφέρουν οι Χαιρετισμοί του Αγίου.  

«Ασεβείας αντίπαλος», καλείται ο Άγιος Νικόλαος στην Υμνογραφία της Εκκλησίας μας και «τους κακοδόξους καταισχύνας». Τον Άγιον αυτόν, τον «του Αρείου την μανίαν εξολοθρεύσαντα», καθώς ψάλλομε στην Εκκλησία μας, δεν είναι πρέπον να τον θέτομε αλλοτρόπως συνηγορούντα σε όλες τις θέσεις που εκφράστηκαν στη Σύνοδο της Κρήτης.