ΜΙΑ ΣΥΝΑΞΙΑΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

ΜΙΑ ΣΥΝΑΞΙΑΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ

Tου θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στη «Σύναξη» (τ.140 , Οκτώβριος-Δεκέμβρίος 2016) πολλές σελίδες αφιερώνονται στη Σύναξη του Κολυμβαρίου. Εμείς θα σχολιάζουμε μόνο το κείμενο του π. Δημητρίου Μπαθρέλλου «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος: Παρατηρήσεις και σχόλια». 

Ο Αιδεσιμολογιώτατος, εν πρώτοις, επαινεί εκ βαθέων το άρθρο 6 περί των «ετεροδόξων Εκκλησιών και Ομολογιών». Ακολούθως, όμως, τα «βάζει» με τη «Σύνοδο» του Κολυμβαρίου διότι «δεν λαμβάνει πλήρως υπ’ όψιν το γεγονός ότι σχεδόν το 90% των Χριστιανών του πλανήτη δεν είναι Ορθόδοξοι. Ποια είναι η σχέση αυτών των Χριστιανών με την «μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν»; 

Πρωτίστως δεν μας ξενίζει ο π. Δημήτριος με τις «προχωρημένες» του απόψεις. Ασφαλώς και ΔΕΝ ικανοποιείται με το περί «ετεροδόξων Εκκλησιών» επίτευγμα του Κολυμβαρίου, συναξιακός υπάρχων. Υποπτεύομαι βάσιμα, ότι ήθέλε να προχωρήσουν οι της Συνάξεως του Κολυμβαρίου στη συγκαταρίθμηση όλων συλλήβδην των αιρετικών ομάδων στην Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν άνευ όρων και ορίων, ώστε αυτή να μεταμορφωθεί από Νύμφη Χριστού σε συγκρητιστική Βαβέλ, όπου το μόνο πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι πάντες είναι ότι διαφωνούν προς πάντας, ακόμη και με τον χθεσινό εαυτό τους (βλ. την κατάντια του εσμού των Προτεσταντών). 

Από πότε οι αριθμοί έγιναν, πάτερ μου, το κριτήριο της αληθείας; Δεν γνωρίζετε ότι πάντοτε την Εκκλησία την αντιμάχονταν αιρετικοί και σχισματικοί; Δεν έχετε ακούσει ότι η Εκκλησία ανέκαθεν χάρασσε όρια μεταξύ αυτής και της αιρέσεως για να προφυλάξει τους πιστούς;