ΣΧΟΛΙO ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

ΣΧΟΛΙO ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο κ. Γ. Παπαθανασόπουλος απεκάλυψε, με το άρθρο του “Άσκοπη σπατάλη από το Φανάρι”, τη διεξαγωγή ενός πολυέξοδου συνεδρίου στην Κωνσταντινουπόλη. Σ’ αυτό έδωσε το παρόν του ο “ανθός” της Νεορθοδοξίας, οι “ΚΑΙΡΟΣκόποι”,  οι Αγουριδικοί, οι “Συναξιακοί”, οι βαμμένοι οικουμενιστές από τις ΗΠΑ και οι “Ακαδημαικοί” του Βόλου. Στόχος του Συνεδρίου ήταν η ενημέρωση για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.

Πέντε σημεία σχολιασμού.

1.) Το Συνέδριο ήταν πολυέξοδο αλλά αυτό είναι το λιγότερο πρόβλημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί πολλώ μάλλον επειδή το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων καλύφθηκε από τους Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αμερική. Προπαντός όμως επειδή τα έξοδα είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί για θέματα πίστεως.

2.) Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στο συνέδριο προσκλήθηκε ότι χειρότερο εξ απόψεως οικουμενισμού κυκλοφορεί στο χώρο της Θεολογίας και στην Ελλάδα και στο Φανάρι και στην Αμερική.

3.) Όλως παραδόξως από το Συνέδριο απουσίαζαν μερικά ηχηρά ονόματα του Οικουμενισμού που σχετίζονται με τις Θεολογικές Σχολές του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και τη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης που συνιστούν σφηκοφωλιές οικουμενισμού. Απουσιάζαν λ.χ. ο κ. Πέτρος Βασιλειάδης, ο κ. Θεόδωρος Γιάγκου, ο π. Εμμανουήλ Κλάψης κτλ.. Γιατί άραγε; Μήπως θα συνέλθει και συμπληρωματικό συνέδριο με την παρουσία τους ή θεωρήθηκε αυτονόητο ότι οι κύριοι Καθηγητές των εν λόγω Σχολών είναι ήδη μπασμένοι στο θέμα και έτσι παρέλκει η ενημέρωση και η επιστράτευσή τους;

4.) Αυτό που πρέπει να μας ανησυχήσει προπαντός είναι το γεγονός ότι ο Παναγιότατος δεν δίνει “τοις βλεφάροις του νυσταγμό” αν δεν προωθήσει με κάθε τρόπο την Πανορθόδοξη Σύνοδο.

5.) Ακόμη χειρότερα! Στους συνέδρους ανακοινώθηκε ότι η Πανορθόδοξη Σύνοδος θα πραγματοποιηθεί οπωσδήποτε. Πού πρέπει να αποδοθεί η βεβαιότητα του Πατριάρχη μας; Είναι προπαγανδιστική ή ξέρει κάτι που εμείς αγνοούμε; Η δεύτερη εκδοχή πρέπει να μας ανησυχήσει ιδιαίτερα νοουμένου ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι άτεγκτα επίμονος στις επιδιώξεις του και άνθρωπος που δεν χωρατεύει από ιδιοσυγκρασία.