ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ «ΑΜΦΙΣΒΗΤΙΕΣ»

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ «ΑΜΦΙΣΒΗΤΙΕΣ»

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στην εναρκτήρια του ομιλία στη Σύναξη των Προκαθημένων της Γενεύης ο Παναγιότατος κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων και στην αυθεντία της μέλλούσας να συνέλθει Πανορθοδόξου Συνόδου. 

Φαντάζομαι ότι τον απασχολεί το θέμα, διότι ως ειδήμων περί τα τοιαύτα, γνωρίζει την τύχη των Συνόδων του 449, του 754 και του 1437-38. Αναφέρει τα εξής: 

α.) Η αμφιβήτηση της αυθεντίας της Συνόδου υφίσταται, διότι ζώμεν εις εποχήν κατά την οποίαν οι θεσμοί γενικώς διέρχονται κρίσιν αυθεντίας. 

β.) Συνοδικές αποφάσεις που άλλοτε εγένοντο σεβασταί υπό του κλήρου και του λαού ως «φωνή Θεού», σήμερον αμφισβητούνται υπό μερίδος πιστών (τους οποίους, άκρως υποτιμητικώς ονομάζει «αγωνιστάς της Ορθοδοξίας» [τα εισαγωγικά ιδικά του]). 

ΟΧΙ Παναγιότατε. Τα πράγματα δεν έχουν ως δηλώνετε. Οι παραδοσιακοί πιστοί δεν αμφισβητούν αυτά που, ως άδεται και θρυλείται, θα συζητηθούν και θα αποφασισθούν στην Αγία και Μεγάλη Συνόδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, λόγω του κλίματος της εποχής εις την οποία ζώμεν, αλλά καθαρά για λόγους συνεπείας με την Πίστη των Πατέρων τους, την «άπαξ παραδοθείσαν τοις άγιοις πίστιν» και για κανένα άλλο λόγο. 

Όσον αφορά το β΄ θέμα γνωρίζετε ότι κλήρος και λαός πειθαρχούν στους ποιμένες τους όταν αυτοί, «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν», έχουν σαν γνώμονα των αποφάσεών τους, τον άνευ όρων και ορίων σεβασμό προς τις προηγούμενες συνόδους, Τοπικές και Οικουμενικές κι όχι την απενοχοποίηση του παραπαίοντος αιρετικού Παπισμού. Όταν οι ποιμένες παρεκκλίνουν από την «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν», να αναμένουν αντίστασιν άνευ όρων και ορίων. “Κρείσσων επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεώ». Αυτά διακήρυξε ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Αυτή τη γνώμη ασπαζόμαστε χωρίς κρατούμενα και αστερίσκους. Δεν σας λέει τίποτε η απόφαση των Ορθοδόξων Πατριαρχών του 1848;