Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΩΣ ΑΡΓΙΑΣ

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΩΣ ΑΡΓΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Διαβάσαμε στο Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων Romfea.gr κείμενο του Σεβ. Καστορίας κ. Σεραφειμ:

“Εκείνο το οποίο μας μένει σαν Ορθόδοξοι Έλληνες, με το πλήθος των Μαρτύρων και των Αγίων που έχουμε κοντά μας και οι οποίοι υψώνουν χείρας ικέτιδας στο Θρόνο της Θείας Μεγαλωσύνης, είναι να κρατήσουμε πάνω απ’ όλα και πέρα απ’ όλα:

Την ορθόδοξη πίστη μας, όπως αυτή μας την παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας,

Να μείνουμε πιστοί στη ζωογόνο και ζωηφόρο Παράδοσή μας,

Με περισσότερο ζήλο να φυλάξουμε την αργία της Κυριακής. Να αγιάζουμε αυτή την ημέρα. Να εκκλησιαζόμαστε. Να προσευχόμεθα. Να συμμετέχουμε στα Ιερά Μυστήρια. Και έστι να δεχόμαστε στη ζωή μας την ευλογία του Θεού. Όποιος έχει την παρουσία του Θεού στη ζωή του, μπορεί να μην πολλά υλικά αγαθά, κατά τον αποστολικό όμως λόγο «ως μηδέν έχων και τα πάντα κατέχων» είναι πλήρης.

Δεν θα πρέπει την Κυριακή ούτε να αγοράζουμε, ούτε να πουλάμε, ούτε να ανοίγουμε τα μαγαζιά μας, αλλά ολόκληρη αυτήν την αγία ημέρα να την αφιερώνουμε στη λατρεία και στη δοξολογία του Θεού και στη διακονία του πονεμένου ανθρώπου. Καί σ’ αυτήν την προσπάθειά μας, η οποία θα συνοδεύεται και με τη δύναμη της προσευχής, θα δούμε έντονα την παρουσία του Θεού.

Σας παρακαλώ να προσεύχεσθε καθημερινά και αδιάλειπτα γι’ αυτά τα δύσκολα και πρωτοφανή που βιώνει η πατρίδα μας.

Σας παρακαλώ, ακόμη, να έχουμε την εμπιστοσύνη και την ελπίδα μας στο Θεό”.

Ο π. Σαράντης Σάραντης εισηγείται πρακτικούς τρόπους για να αντιδράσουμε για την κατάργηση της αργίας της Κυριακής:

“Καί πρακτικῶς ὅμως θά πρέπει νά ἀντιδράσουμε. Νά μήν ἀμελοῦμε νά ψωνίζουμε τίς ἄλλες ἡμέρες καί νά μήν εὐνοοῦμε τά πολυεθνικά supermarket. Ὁ λαός ἔχει τή δύναμη νά περιθωριοποιήσει (συρρικνώσει) τήν πελατεία, τήν εὐρρωστία καί τή δύναμη τῶν πολυεθνικῶν μεγαλοκαταστημάτων, ἔστω κι ἄν αὐτά τίς Κυριακές δημιουργοῦν κάποιες προσφορές. Ὁ λαός ἔχει δείξει τή βούλησή του σέ παραπλήσιες ἀντιλαϊκές θεσμοθετήσεις τοῦ παρελθόντος. Γιατί νά μή γίνει τώρα πρακτικά, λαϊκό μποϋκοτάζ κατά τοῦ νόμου;

Μποροῦμε λοιπόν καί μεῖς σήμερα νά γίνουμε πιό σωστοί, πιό χριστιανοί; Νά μή πατήσουμε τό πόδι μας κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς στά καταστήματα! Δέν μποροῦμε ὅλες τίς ἄλλες ἡμέρες νά προμηθευόμαστε τά ψώνια μας;”

Δεν μπορούμε ως χριστιανοί να επαναπαυόμαστε επειδή το κράτος διατηρεί την ημέρα της Κυριακής ως αργία ή να διαμαρτυρόμαστε όταν την καταργεί και θεσμοθετεί αντορθόδοξα.

Το ζητούμενο είναι να εκκλησιαζόμαστε. Αυτό είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό που έχουμε να κάνουμε. Η Κυριακή είναι η ημέρα του Κυρίου. Γι’ αυτό είναι και πρέπει να παραμείνει αργία. Οχι για να δίνεται ευκαιρία να διαπράξουμε μεγαλύτερες και περισσότερες αμαρτίες, αλλά για να δοξάζουμε και να λατρεύουμε τον Κύριο.

Οχι μόνον δεν επιτρέπεται να ψωνίζουμε την Κυριακή, όχι μόνο επιβάλλεται να στηρίξουμε τους ευλαβείς καταστηματάρχες που σέβονται την αργία της Κυριακής, αλλά πρέπει να προσπαθούμε να δίνουμε στην Κυριακή χριστιανικό νόημα.

Το λέγω με πολλή ντροπή ότι θα θυμάμαι πάντοτε το μάθημα που μου έδωσε μια συμφοιτήτριά  πριν δεκαετίες στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου που σπούδαζα τις αρχές της δεκαετίας του 1970. 

Ηταν κόρη Αγγλικανού πάστορα.

Την Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό της πήγαινε σε νοσοκομεία για να προσφέρει σαν εθελόντρια τις υπηρεσίες της. Δεν διάβαζε ποτέ την Κυριακή έστω και αν είχε τελικές εξετάσεις τη Δευτέρα που ακολουθούσε. 

Κάτι τέτοιοι άνθρωποι μου θυμίζουν τα λόγια του Κυρίου «Αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον" (Ματθ. η΄ 10).

Φανταστείτε αν η κοπέλλα αυτή ήταν ορθόδοξη.! Ποιος ξέρει αν την φώτισε ο Θεός και αν δεν έχει γίνει στο μεταξύ;