ΚΡΙΣΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ ΤΟΥ κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΚΡΙΣΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ ΤΟΥ κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==================

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Ιδιωτική Οδός” σε άρθρο του ιδιοκτήτη του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου που επιγράφει ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΜΠΥΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ROCHEFORT.

“Δε νομίζω ότι ο ευγενής Ηγούμενος Gilbert Degros του Αββαείου Notre - Dame de Saint Remy Rochefort, γνώριζε πόσο "μπον βιβέρ θεολόγος" είμαι όταν μου έδιδε ως "ευλογία" την αυθεντική παραγωγή της Μονής, ήτοι μπύρα σε συσκευασία προσεγμένη με συλλεκτικό ποτήρι ενσωματωμένο.

Ο ίδιος πάντως ο Ηγούμενος και οι αδελφοί της Μονής δεν είναι καθόλου "μπον βιβέρ". Ένας από τους αυστηρούς κανόνες που τηρούν απαρέγκλιτα είναι ότι δεν εξέρχονται της Μονής για κανένα λόγο. Ούτε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους ή το Άγιον Όρος, το οποίο ευλαβούνται.

Βλέπετε υπάρχουν και Ρωμαιοκαθολικοί πιο αυστηροί από κάποιους Ορθοδόξους μοναχούς που σπανίως τους βλέπει το μοναστήρι τους ή το κελί τους, γιατί γυρίζουν ανά την οικουμένη, με τη λογική του "σωτήρα".”

Τί τάισαν ή τι πότισαν εκεί που πήγε “στας Ευρώπας” τον κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλο και τον έπιασε τέτοια κρίση ειλικρίνειας ούτε που μπορώ να καταλάβω.

Καταρχήν προφρόνως αποδέχεται τον τίτλο του “μπον βιβέρ” για τον εαυτό του.

Στη συνέχεια μας ομολογεί ότι ακόμη και οι Παπικοί “μοναχοί” του Αββαείου Notre - Dame de Saint Remy Rochefort, έχουν μεγαλύτερο ασκητικό φρόνημα από τον ίδιο.

Τρίτο! Τον κατέλαβε "ως διά ελλάμψεως" “ορθόδοξος οίστρος” και ζητά οι ορθόδοξοι μοναχοί να μη φεύγουν από το κελί τους και να καταντούν γυρολόγοι.

Νομίζω κ. Ανδριόπουλε να συνεχίσεις την πορεία της μετανοίας και της “απο-μπονβιβεροποίησης” (με συγχωρείτε για το νεολογισμό)!.

Σε απλά Ελληνικά: Εφεξής ούτε bazaar στο Grande Britagne, ούτε καπουτσίνο στο Dacapo στο Κολωνάκι.

Αφού οι ορθόδοξοι μοναχοί δεν κατόρθωσουν να σε εμπνεύσουν στην ασκητική οδό ας είναι! Το θαύμα έγινε και με τους αυστηρούς “μοναχούς” του Αββαείου Notre - Dame de Saint Remy Rochefort!, που παράγουν την ποιοτική μπύρα, που σου έδωσε ο ευγενής “Ηγούμενος” Gilbert Degros.

Ενίοτε ο Θεός μιλά και με “την όνο του Βαλαάμ”.

Γιατί να αποκλείσουμε ότι μίλησε στην ψυχή του κ. Ανδριόπουλου με τη φωνή και το παράδειγμα του “Ηγουμένου” του αυστηρού παπικού κοινοβίου;

Μπράβο! Μπράβο! Χαιρόμαστε ιδιαίτερα κ. Ανδριόπουλε.

Αντε με το καλό να βάλεις και την υπογραφή σου στην “Ομολογία πίστεως για τον Οικουμενισμό” για να είναι η χαρά μας πεπληρωμένη!