ΟΛΟΙ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΝΙΤΣΗΣ κ. ΑΝΔΡΕΑ

ΟΛΟΙ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΝΙΤΣΗΣ κ. ΑΝΔΡΕΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Να συγχαρούμε - για μια ακόμη φορά - εκ μέσης καρδίας, τον θαρραλέο Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέα - ένα αληθινό κόσμημα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος - για τους ακατάβλητους αγώνες του υπέρ των εθνικών μας δικαίων και ιδιαίτερα υπέρ της ακριτικής Μητροπόλεως του.

Ο Σεβασμιότατος Κονίτσης πολύ ορθά επισημαίνει ότι, αν μετατεθεί το τάγμα πεζικού που φρουρεί για την ώρα την ακριτική του Μητρόπολη, κινδυνεύει θανάσιμα το ποίμνιό του να καταστεί έρμαιο των διακινητών ναρκωτικών και των άλλων κακοποιών.

Σύσσωμο το έθνος σας συμπαρίστατε, Σεβασμιότατε, στην προσπάθειά σας να σώσετε το ποίμνιό σας από τα χέρια των ορδών που ετοιμάζονται να κατασπαράξουν τη Μητρόπολή σας αν αφεθεί πόλη ανοχύρωτη με την ανάκληση του τάγματος πεζικού Κονίτσης.

Σας παρακαλούμε θερμά να μην πτοηθείτε από τους άθεους κρατούντες και να συνεχίσετε να μιλάτε πάντοτε με την ίδια παρρησία.

ΟΙ ΑΗΘΕΙΣ ΕΠΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΟΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ

___________

Σας παρακαλούμε επίσης θερμά να μην πικραίνεστε για την κακοήθεια του σοβαρά παρανοικού και ελεεινού κληρικού της Πτολεμαίδος - του και επίδοξου διαδόχου του π. Μάρκου- ο οποίος εξαπέλυσε χυδαία επίθεση εναντίον σας σε ένα από τα ιστολόγια που ελέγχει.

Οι αήθεις επιθέσεις του προς το σεπτό σας πρόσωπο δεν είναι απλά ακόμη μια χυδαία επίθεση ενός αχαρακτήριστου υποκειμένου, που διασύρει τους πάντες! Είναι ασφαλώς και αυτό! Ποιος το αμφιβάλλει; Συνιστά όμως ταυτόχρονα μεθοδευμένη προσπάθεια να σπιλωθεί κάθε ιεράρχης που συνδέεται με την αδελφότητα του Σωτήρος.

Ο λόγος; Αντιλαμβάνεται, το εν λόγω αχαρακτήριστο υποκείμενο, την ισχύ που έχει η αδελφότητα του Σωτήρος στον “Ορθόδοξο Τύπο” και προσπαθεί να εξουδετερώσει όσους σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα μαζί της στην προσπάθειά του να αποκτήσει απεριόριστη αυτοδυναμία στον “Ορθόδοξο Τύπο”.

“Αρχαί ωδίνων ταύτα”, όχι μόνον για σας αλλά και για την πορεία πολλών θεμάτων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΑΣ

____________

Σεβασμιότατε! Σας φτάνει η άδολη αγάπη του ποιμνίου σας, που στο πρόσωπό σας βρήκε ένα αληθινό πνευματικό πατέρα, που προμαχεί για όλα τα θέματα της πίστεως και της πατρίδος στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος σας εξέφρασε ήδη την αμέριστη συμπαράστασή της και οι απανταχού της γής Ορθόδοξοι προσεύχονται να σας δίνει ο καλός Θεός δύναμη και φωτισμό για να αγωνίζεστε στις επάλξεις του χρέους.

ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΕΙ ΤΟ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙ Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ

____________

Οσο για τον αχαρακτήριστο αυτό κληρικό, τον σκανδαλοποιό, τον φθονερό, τον βωμολόχο και συστημαιτκό συκοφάντη, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι τον συγχωρέσατε ήδη από τα βάθη της χριστιανικής καρδίας σας και ότι προσεύχεστε για να τον φωτίσει ο Αγιος Θεός να αντιληφθεί ότι πρέπει να κρεμάσει το πετραχήλι και να κυτάξει την ψυχή του.

Πάνω από όλα πρέπει να αντιληφθεί ότι, παρόλα όλα όσα έκανε και κάνει, ο Χριστός σταυρώθηκε και γι’ αυτόν - όπως σταυρώθηκε για όλους μας - και τον αγαπά και αναμένει την επιστροφή του.

Είθε να τον φωτίσει ο Αγιος Θεός να κρεμάσει το πετραχήλι.

Παραθέτουμε στη συνέχεια την ανακοίνωση της Μητροπόλεως Κονίτσης, που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου, αλλά και ένα ωραίο απόσπασμα από τον “Ευεργετινό” που εντοπίσαμε στο εξαίρετο και λίαν πνευματικό ιστολόγιο “Αναβάσεις”, που μας διδάσκει ποια είναι η χριστιανική αντιμετώπιση των συκοφαντών.

*****

“ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΩ”

Του Μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα

=====

«Μόλις τώρα πληροφορήθηκα από ιδιαιτέρως αξιόπιστη πηγή, ότι κάποιοι σχεδιάζουν, εκ νέου, την κατάργηση του 583 Τάγματος Πεζικού Κονίτσης, καθώς και του 628 Τ.Π. Φιλιατών, και την μεταφορά τους στο Στρατόπεδο Περάματος των Ιωαννίνων.

Η πληροφορία λέει ακόμη, ότι η απόσυρση θα γίνη εν κρυπτώ και παραβύστω, σε ώρες μάλλον νυχτερινές, ώστε να μη γίνη αντιληπτή, ίσως διότι οι ταύτα ενεργούντες φοβούνται την αντίδραση του Λαού.

Αλλά μέχρι τώρα γνωρίζαμε, ότι οι ληστές, οι διαρρήκτες, οι δολοφόνοι και γενικώς οι άνθρωποι του υποκόσμου, σχεδιάζουν την κακοποιό και κακούργο δράση τους τις βραδυνές και, κυρίως, τις μεταμεσονύκτιες ώρες.

Τώρα, τι να σκεφθούμε και τι να υποθέσουμε; Ότι και το επίσημο κράτος ενεργεί σαν κοινός κακοποιός; Αλλά, τότε, η Πολιτεία μεταβάλλεται σε μάστιγα για την ακριτική μας Επαρχία.

Προσωπικώς, δεν θέλω και δεν μπορώ να πιστέψω κάτι τέτοιο. Αν, όμως, παρ’ ελπίδα συντελεσθή η ατιμία αυτή και καταργηθή το 583 Τ.Π. Κονίτσης, ας γνωρίζουν οι αρμόδιοι, όποιοι κι αν είναι, ότι θα υπάρξη αντίδραση.

Η παραμεθόριος Επαρχία μου δεν είναι διατεθειμένη να γίνη «αμπέλι ξέφραγο» στους διακινητές των ναρκωτικών και στους διαφόρους, εξ Αλβανίας κυρίως, κακοποιούς.

Δηλώνω δε, για μια ακόμη φορά, ότι δεν πρόκειται εφεξής να δεχθώ κανέναν, απολύτως κανέναν, από όσους θα συντελέσουν στο ανοσιούργημα της καταργήσεως του 583 Τ.Π. Κονίτσης.

Εγώ, ταφόπλακα στην ακριτική μου Επαρχία δεν θα βάλω.

Αν, παρά ταύτα, κάποιοι φιλοδοξούν να γίνουν οι νεκροθάφτες της, τους λέω ευθέως και άνευ περιστροφών, ότι θα τους στιγματίση η Ιστορία, και η κατάρα του Έθνους θα τους συνοδεύη διά παντός.

Κι’ ακόμη ότι όλοι αυτοί, οι νεώτεροι Ηρόστρατοι, θα σβήσουν και θα χαθούν, η Ελλάδα, όμως, και η αιματοβαμμένη Επαρχία μας θα μένη και θα φρονηματίζη τις επερχόμενες γενεές».

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”

*****

Η ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Του Αββά Ζωσιμά

============

Ὁ ἀββάς Ζωσιμᾶς ἀναφέρει μία προσωπική του ἐμπειρία, στήν ὁποία φαίνεται καθαρά πῶς ἡ ἀνεξικακία καί ἡ ταπείνωση ὁδήγησαν τόν ἴδιο καί ἕναν ἄλλο ἀδελφό στήν ἀληθινή ἀγάπη.

Ἄς δοῦμε τί λέει λοιπόν:

Εἶχα στή σκήτη ἕναν ἀδελφό ὑποτακτικό, ὁ ὁποῖος προερχόταν ἀπό πλούσιο σπίτι, ἦταν καλομαθημένος καί εἶχε ἀνάγκη ἀπό ἰδιαίτερη πνευματική φροντίδα καί κατανόηση, γιά νά προχωρήσει στήν μοναχική ζωή.

Πράγματι λοιπόν, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τόν κάτηρτησα πνευματικά στό πνεῦμα τοῦ μοναχισμοῦ καί ἔφθασε ὡς τό σημεῖο νά λάβει ἀπό μένα τό Μοναχικό, τό Ἀγγελικό, Σχῆμα.

Αὐτός λοιπόν μία μέρα μου εἶπε:

-Ἀββᾶ, σέ ἀγαπῶ πολύ.

Ἔγω τοῦ ἀπάντησα:

-Ἀκόμη δέν βρῆκα κάποιον πού νά μέ ἀγάπα ὅπως τόν ἀγαπῶ. Τώρα μου λές ὅτι μέ ἀγαπας καί ἔγω σέ πιστεύω. Ἄν ὅμως συμβεῖ κάτι πού νά μή σού ἀρέσει, δέν θά παραμείνεις ὁ ἴδιος. Ἔγω ὅμως, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ότι καί νά πάθω ἀπό σένα, θά παραμείνω ὁ ἴδιος ἀπέναντί σου καί τίποτε δέν θά μπορέσει νά μέ ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἀγάπη σου.

Πέρασε, πραγματικά, λίγος καιρός καί δέν γνωρίζω γιά ποιό λόγο ἤ τί τοῦ συνέβη - διότι δέν συγκατοικούσαμε πιά μαζί- καί ὁ ἀδελφός ἄρχισε νά διαδίδει γιά τό πρόσωπό μου πολλά φοβερά, ἀκόμη καί αἰσχρά.

Εγώ, μόλις πληροφορήθηκα ὅλα ὅσα ἔλεγε ἐνάντιόν μου, εἶπα στόν ἑαυτό μου:

-Αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι «καυτήριο» τοῦ Ἰησοῦ καί στάλθηκε γιά νά θεραπεύσει τήν κενόδοξη ψηχή σου. Αὐτός, πραγματικά, εἶναι εὐεργέτης σου.

Καί ὄντως τόν θεωροῦσα σάν γιατρό καί θεράπευτή μου καί προσευχόμουνα διάπυρα γι' αὐτόν.

Ἐνῶ σ' αὐτούς πού μου μετέφεραν τά λόγια τό ἀπαντοῦσα:

-Ὁ ἀδελφός γνωρίζει ὅσα ἐλαττώματά μου εἶναι φανερά, καί ὄχι ὅλα, πολύ ἐλάχιστα. Ἀναφέρει λοιπόν ὅσα γνωρίζει. Ἔχω ὅμως καί πολλά ἀλλά πού διαφεύγουν τήν προσοχή του. Μετά λοιπόν ἀπό ἀρκετό καιρό ὁ ἀδελφός αὐτός μέ συνάντησε στήν Καισαρεια τῆς Καππαδοκίας.

Καί κατά τήν συνήθειά του μέ ἀγκαλίασε καί μέ ἀσπάσθηκε ἀδελφικά. Καί ἔγω ἐπίσης ἔκανα τό ἴδιο, σάν νά μή συνέβαινε τίποτε.Τό ἴδιο πράγμα ἐπαναλήφθηκε πολλές φορές. Ἐνῶ δηλαδή ἔλεγε τέτοια φοβερά λόγια ἐνάντιόν μου, κάθε φόρα πού μέ συναντοῦσε, μέ ἀγκαλίαζε θερμά καί μέ ἀσπαζόταν. Καί ἔγω τοῦ ἀνταπέδιδα θερμό τόν χαιρετισμό, χωρίς νά τοῦ δίνω καμμία ὑποψία ὅτι ἔχω μάθει ὅσα διαδίδει γιά τό πρόσωπό μου.

Οὔτε τοῦ φανέρωνα κάποια λύπη γιά τίς συκοφαντίες του, ἄν καί τίποτε ἀπ' ὅσα ἔλεγε δέν ξέφευγε ἀπό τά αὐτιά μου. Κάποια μέρα λοιπόν, ὕστερα ἀπ' αὐτά, μέ ξανασυνάντησε καί ἔτρεξε, ὡς συνήθως κοντά μου, ἀλλά αὐτή τή φορά ἔπεσε στά ποδιά μου, τά κράτησε σφιχτά, καί μοῦ εἶπε:

-Συγχώρεσε μέ Ἀββᾶ, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Κύριου, γιατί πολλά φοβερά καταλάλησα ἐναντιον σού καί ἐσύ εἶσαι καθαρός καί ἄδολος. Ἔγω τότε τόν σήκωσα ἐπάνω, τόν ἀσπάσθηκα καί τοῦ εἶπα χαριεντιζόμενος:

-Θυμᾶσαι, ἀδελφέ, πού κάποτέ μοῦ εἶπες «σέ ἀγαπῶ πολύ» καί ἔγω σοῦ ἀπάντησα ὅτι «ἀκόμη δέν βρῆκα κάποιον νά μέ ἀγάπα ὅπως τόν ἀγαπῶ»; Θά θυμᾶσαι ἀσφαλῶς καί τά ὑπόλοιπα πού σοῦ ἔλεγα. Θέλω νά ξέρεις ὅτι τίποτε δέν μοῦ διέφευγε ἀπό ὅσα διέδιδες ἐναντιόν μου. Μάθαινα τά πάντα, καί τό μέρος πού τά ἔλεγες καί σέ ποιούς τά ἔλεγες. Οὐδέποτε βέβαια τά διέψευσα καί οὔτε εἶπα σέ κανέναν «δέν εἶναι ἔτσι ὅπως τά λέει ὁ ἀδελφός».

Οὔτε παρασύρθηκα, μέ τή Χαρη τοῦ Ἅγιου Θεοῦ, νά πῶ σέ κάποιον κακό λόγο γιά τό δικό σου πρόσωπο. Ἀλλά ἔλεγα σ' αὐτούς ποῦ μοῦ μετέφεραν τίς κατηγορίες σου, ὅτι «αὐτά πού λέει ὁ ἀδελφός τά λέει ἀπό ἀγάπη, γιατί θέλει νά εἶμαι σωστός μοναχός».

Καί οὐδέποτε ἔπαυσα νά προσεύχομαι γιά σενα. Θά σοῦ πῶ κάτι ἀκόμη, ἀδελφέ, γιά νά καταλάβεις ὅτι ἡ ἀγάπη μου παρέμεινε ἀναλλοίωτη πρός τό πρόσωπό σου. Ὅταν κάποτε πόνεσε τό μάτι μου παρά πολύ καί κυνδυνευσα νά τό χάσω, ἀμέσως, σέ θυμήθηκα, ἔκανα τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί εἶπα:

- Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, μέ τίς εὐχές τοῦ ἀδελφοῦ μου (τάδε), κᾶνε μέ καλά. Καί ἀμέσως θεραπεύθηκα. Ἀπό τότε, συνέχισε ὁ ἄββας Ζωσιμας, ὁ ἀδελφός ἐκεῖνος ἀπέκτησε τέλεια ἐμπιστοσυνη σέ μένα, σταμάτησε νά μέ κατηγορεῖ, μέ ὑπερεκτιμοῦσε καί μέ ἀγαποῦσε ἀληθινά.

Στή συνέχεια πρόσθεσε:

Ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε πώς νά κερδίσουμε τήν ἀγάπη καί τήν ἐκτίμηση τῶν ἀδελφῶν μας. Διότι, ἄν ταπεινωθεῖ κάποιος καί ἀνεχθεῖ τόν ἀδελφό του, ὁ ἀδελφός του θά συναισθανθεῖ τήν ταπείνωση καί τήν ἀνεξικακία τοῦ καί θά ἀνάψει μέσα στήν καρδία τοῦ ἰσχυρή ἀγάπη καί ἐκτίμηση γιά τό πρόσωπό του, ἀλλά θά κερδίσει ταυτόχρονα καί τήν ψυχή του.

ΠΗΓΗ:

Αναβάσεις,

1. Ἐκ τοῦ Εὐεργετινου. τόμ. Β' σέλ 76., Ἡ Στολή τῆς Θεότητος, Η Ταπείνωση κατά τούς Πατέρες, σσ. 98-101, Ἐκδόσεις « ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»,

Ψηφιοποίηση κειμένου ΔΣΑ