Ο π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ
ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
====================
Σε δύο πρόσφατα άρθρα του, το ιστολόγιο “Ιδιωτικη Οδός”, κάνει αναφορά στον π. Θεόδωρο Ζήση και στον Αγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.
Ο στόχος του συντάκτη των κειμένων είναι διάτρητος. Προσπαθεί να εκθέσει τον π. Θεόδωρο ως αντίπαλο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΩΗΝ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
____________
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε αυτή την κατηγορία εναντίον του π. Θεόδωρου. Ο Μητροπολίτης πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος (Γιέφτιτς) ειρωνεύθηκε τον π. Θεόδωρο ως ειδικό για όλα τα θέματα και μάλιστα για τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς. Τον κατηγόρησε μάλιστα ότι πολύ γρήγορα ξέχασε τι ανέφερε για τον μεγάλο αυτό σύγχρονο Σέρβο Αγιο.
Επειδή η αναφορά του Σεβασμιότατου κ. Αθανάσιου ήταν χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση πολλοί νόμισαν (και ο γράφων) ότι ο Σεβασμιότατος αναφερόταν σε κάποια μεταξύ τους συζήτηση της οποίας φυσικά το περιεχόμενο αγνοούσαμε.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
__________
Τώρα μαθαίνουμε ότι ο π. Θεόδωρος όχι μόνον έγραψε άρθρο το 1977 εναντίον των θέσεων που διατύπωσε ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αναφορικά με τη χρησιμότητα σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αλλά και αναδημοσίευσε αυτό το άρθρο σε βιβλίο του που εξεδόθη το 1989 και το 1992.
Παρόλον ότι - όπως ανέφερα τα κίνητρα του κατήγορου του π. Θεόδωρου είναι διάτρητα (ούτε που το κρύβει άλλωστε ο συντάκτης τους πως στόχος του είναι να εκθέσει τον π. Θεόδωρο) - το σίγουρο είναι ότι στο άρθρο του σεβαστού μας Γέροντα υπάρχουν αναφορές οι οποίες με τον επιεικέστερο δυνατόν χαρακτηρισμό ξενίζουν δυσάρεστα.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΕΒΕΙΑ
_______
Ασφαλώς δεν είναι ασέβεια προς τον Αγιο Ιουστίνο να διατυπώσει κάποιος - και μάλιστα της θεολογικής επάρκειας του π. Θεόδωρου Ζήση - την αντίθετη άποψη για τη χρησιμότητα της σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.
Ούτε είναι απρέπεια να ισχυριστεί ότι ο Αγιος Ιουστίνος έγραψε για το θέμα χωρίς να έχει υπόψη του όλα τα δεδομένα.
Ούτε είναι αξιόμεμπτη - αλλά προξενεί χαρά μεγάλη - η μεταστροφή ενός ανθρώπου στην ορθή πορεία.
Ούτε βέβαια υπάρχει κάτι επιλήψιμο επειδή ο π. Θεόδωρος χειροτονήθηκε από τον Παναγιότατο, όταν ήταν Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, ο οποίος μάλιστα και του απένειμε το οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου, κατόπιν εντολής του αείμνηστου Πατριάρχη Δημητρίου.
Ο π. Θεόδωρος - όπως και κάθε κληρικός - δεν είναι χειροτονία του Παναγιότατου ή οποιουδήποτε άλλου επισκόπου - όπως αφρόνως νομίζει ο συντάκτης των άρθρων εναντίον του π. Θεόδωρου Ζήση - αλλά του Αγίου Πνεύματος, που ενεργεί μέσω των επισκόπων που τελούν τη χειροτονία.
Το ότι ο π. Θεόδωρος χειροτονήθηκε από τον Παναγιότατο δείχνει την εκτίμηση που έτρεφε ο Οικουμενικός Θρόνος προς το πρόσωπό του. Αλλά αυτό δεν είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπο άξιο ψόγου. Αντίθετα δείχνει το κύρος που είχε και έχει ο σεβαστός Γέροντας και την εμβέλεια της θεολογικής του σκέψης, αλλά και τις αγαθές προθέσεις που πάντοτε έτρεφε έναντι του Οικουμενικού Θρόνου, όπως απέδειξε περίτρανα με τη στάση που τήρησε κατά την πρόσφατη κρίση των σχέσεων του Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί Αρχιεπισκοπίας του αείμνηστου Χριστοδούλου.
Γιατί ο συντάκτης των άρθρων δεν ρίχνει φως πώς ο π. Θεόδωρος από τιμώμενο πρόσωπο και θερμός υποστηρικτής του Οικουμενικού Θρόνου κατάντησε ο αποδιοπομπαίος τράγος της Πρωτόθρονης Εκκλησίας;
Μέχρις εδώ λοιπόν δεν τίθεται θέμα σκανδαλισμού.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
___________
Υπάρχουν όμως στοιχεία που χρειάζονται επεξήγηση από τον ίδιο τον π. Θεόδωρο Ζήση. Οχι για να απαντήσει στον αρθρογράφο, που ξεσπάθωσε εναντίον του - του οποίου επαναλαμβάνω τα κίνητρα είναι διάτρητα - αλλά για την Ιστορία και την καθησύχαση της συνείδησης των πιστών που αναγνωρίζουν τον π. Θεόδωρο αδιαφιλονίκητο αρχηγό του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού.
Το να πιστεύει ο π. Θεόδωρος ότι ο Πατριάρχης Δημήτριος και ο τότε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βαρθολομαίος ακολουθούσαν ορθόδοξη γραμμή είναι κάτι που μπορεί να γίνει δεκτό αν προπαντός συνυπολογιστούν οι τυχόν προφορικές διαβεβαιώσεις που έδιναν στον ίδιο όταν συνεργαζόταν μαζί τους.
Εκείνο που θα παρακαλέσουμε το σεβαστό Γέροντα είναι να μας εξηγήσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει σε κείμενό του που δεν έχω υπόψη, πώς “ήλθεν εις εαυτόν” και εγκατέλειψε το άρμα του Οικουμενισμού.
“ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΛΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”
___________
Το πιο σημαντικό είναι να μάθουμε πώς και γιατί χαρακτήρισε τον αείμνηστο Πατριάρχη Αθηναγόρα “προφητική μορφή” της Εκκλησίας και γιατί είπε ότι το όνομά του “καταχωρήθηκε στις χρυσές δέλτους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας”, αλλά και γιατί περιέλαβε αυτό το άρθρο σε βιβλίο του, που δεν απέσυρε έκτοτε από την κυκλοφορία ή αν τυχόν εξαντλήθηκε γιατί δεν απεκήρυξε το περιεχόμενό του.
Δεν γνώριζε αυτά που ο αοίδιμος Πατριάρχης είπε σε ομάδα προσκυνητών στο Φανάρι - μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν ο στενός συνεργάτης και προσωπικός φίλος του π. Θεόδωρου - π. Γεώργιος Μεταλληνός;
Αλλά και αν τυχόν δεν γνώριζε τις συγκεκριμένες συγκρητιστικές πλάνες που διατύπωσε ο μακαριστός Πατριάρχης είναι δυνατόν να αγνοούσε τους κατά συρροήν οικουμενιστικούς ακροβατισμούς του Πατριάρχη Αθηναγόρα;
Η μετάνοια από λανθασμένο τρόπο ζωής και από λανθασμένες θεολογικές θέσεις δεν προσβάλλει ένα άνθρωπο, όπως αφελώς νομίζει ο συντάκτης των άρθρων της “Ιδιωτικής οδού”. Αντίθετα του περιποιεί τιμήν.
Καλόν είναι όμως να μας βοηθήσει ο σεβαστός Γέροντας να αντιληφθούμε τι ακριβώς συνέβηκε και διαφοροποίησε προοδευτικά ή αμέσως τόσο δραματικά τις θέσεις του και για ποιο λόγο είπε τα πραγματικά απίστευτα αυτά πράγματα για τον μακαριστό Αθηναγόρα.
Ο ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ, Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
__________
Από χρόνια γράφω σε διάφορα έντυπα ότι η ορθόδοξη συνείδηση δεν θα αναπαυθεί πριν τα ονόματα των Μεταξάκη, Αθηναγόρα και των ομοφρόνων τους καταχωρηθούν στα αναθέματα της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Γι’ αυτό “απορώ και εξίσταμαι και τον νουν καταπλήττομαι” επειδή ένας τόσο παραδοσιακός θεολόγος θα μπορούσε ποτέ να γράψει ότι ο Αθηναγόρας είναι “προφητική μορφή” ή ότι “το όνομά του καταχωρήθηκε στις χρυσές δέλτους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας”.
Μέχρι τώρα είχα υπόψη ότι οι αλήστου μνήμης Οικουμενιστές Αμερικής Ιάκωβος, Θυατείρων Αθηναγόρας, Θυατείρων Μεθόδιος, Χαλκηδόνος Μελίτων (Χατζής), Ελβετίας (νυν Αδριανουπόλεως) Δαμασκηνός, και ει τινές έτεροι του ιδίου οικουμενιστικού φυράματος αποκαλούσαν ή ακόμη αποκαλούν (όπως ο ανεκδιήγητος Μητροπολίτης Ιταλίας Γεννάδιος) τον μακαριστό Αθηναγόρα “προφηταπόστολο”, “Μεγάλο Αθηναγόρα” και δεν συμμαζευόμαστε.
Καλόν είναι λοιπόν ο σεβαστός μας Γέροντας π. Θεόδωρος Ζήσης να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε τι ακριβώς συνέβηκε.
Θα επανέλθω, συν Θεώ, επειδή κατά την επίσκεψη - προσκύνημά μου στο Τσέλιε είχα την ευκαιρία να ακούσω τι απάντησε ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς για την "πενταρχία", τον Οικουμενικό Θρόνο, τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και προπαντός ποια άποψη είχε για τον αείμνηστο Αθηναγόρα.
Αναμένουμε τις επεξηγήσεις του π. Θεόδωρου Ζήση για να διαλευκανθεί το τι εννοούσε με προαναφερθέντα λόγια του!
ReplyDeleteΑπάντησε: http://www.impantokratoros.gr/ptheodoros_ekklhsiastikh_epikairothta.el.aspx
ReplyDeleteΕυχαριστώ για την επισήμανση.
ReplyDeleteΘα βοηθήσει και τους αναγνώστες του ιστολογίου να αποκτήσουν πιο σαφή εικόνα των πραγμάτων η οποία θα καταστεί ακόμη πιο σαφής με τη δημοσίευση του σχετικού άρθρου που ετοιμάζει ο π. Θεόδωρος Ζησης για να δημοσιεύσει.