Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου θεωρείται από όλους και δικαίως η Ακρόπολη της Κυπριακής Ορθοδοξίας.

Το τελευταίο εξαιρετικό τεύχος της περιοδικής έκδοσής της Ιεράς Μονής περιέχει μια ανάλυση του 666 - σπάνιας ερμηνευτικής ικανότητας - που τη συνδέει με το πρόσωπο του Πάπα, χωρίς όμως, όπως σημειώνει ο ερμηνευτής, να εξαντλεί την ερμηνευτική του θέματος.

Είναι πραγματικά τόσο σημαντικό και ευχάριστο ότι η Ιερά Μονή Σταυροβουνίου στηρίζει το ποίμνιο της Εκκλησίας της Κύπρου και το καθοδηγεί σταθερά - με πυξίδα τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας - εις νομάς σωτηρίους.

Αποτίουμε φόρο οφειλόμενης τιμής και υικής αγάπης, προς τον σεβαστό Γέροντα της Μονής Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο και την ευλαβή και ασκητική συνοδεία του, και παρακαλούμε τον Αγιο Θεό να τους δίνει δύναμη και φωτισμό για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.

Ευχαριστούμε θερμά τους καλούς διαχειριστές του ιστολογίου “Χριστιανική Βιβλιογραφία”, που βοήθησαν - με την ψηφιοποίησή του περιοδικού της Μονής - να γίνει ευρύτερα γνωστό το περιεχόμενο της περιοδικής έκδοσης της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου στον ιστοχώρο.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 666

Της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου

============

. Ὁ ἅγιος ἔνδοξος ἱεροµάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀντίπας ὑπῆρξε ὁ περίτρανος καὶ περίλαµπρος Ἀντίποδας ἐναντίον τῆς πρώτης πρoτυπωτικῆς παρουσίας τοῦ «θηρίου-Ἀντιχρίστου», ποὺ ἐπισυνέβη στὸ χῶρο τῆς πνευµατικῆς ἐπικρατείας τῶν ἑπτὰ Μικρασιατικῶν Ἐκκλησιῶν.

. Αὐτὴ ἡ πρoτυπωτικὴ παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου στὴν Πέργαµο (ποὺ ἦταν µάλιστα καρπὸς τοῦ ἐκεῖ βορβορώδους καὶ σατανικοῦ τρόπου ζωῆς) ἦταν ὁ αὐτoθεoπoιoύµεvoς ρωµαῖος αὐτοκράτορας. Αὐτὸς ἐθεωρεῖτο ὅτι ἐξουσίαζε «τ ὸ π ᾶ ν» καὶ ὅτι τάχα ἦταν ταυτοχρόνως ὁ ἴδιος «ὁ π ᾶ ς».

Ἰδοὺ ὅµως: Σ᾽ αὐτὸν τὸν “τύπο” τοῦ ἀντιχρίστου, ἀντιπαρατίθεται «ὁ µάρτυς τοῦ Χριστοῦ, ὁ πιστός», ὁ ἅγιος Ἀντί-«π α ς». Καὶ ἐφ᾽ ὅσον πλεῖστες ἀπὸ τὶς Προφητεῖες τῆς Γραφῆς ἀνακυκλικῶς ἐπαναεπαληθεύονται µέσα στὸν ροῦ τῆς Ἱστορίας, ἰδοὺ καὶ ἡ περίπτωσι τοῦ ἐκπεσόvτoς καὶ κατολισθήσαντος, µετὰ τὸ ἀρχικὸ «Σχίσµα», στὴν ἀλαζoνική, καὶ ὑπερφίαλη του αἵρεσι, ὁ Π ά π α ς.

. Τὸ ὁλοκληρωτικὸ σύστηµα τοῦ παπικοῦ θεσµοῦ θεωρεῖ τὸν ἀπόλυτο µονάρχη του, τὸν Πάπα, ὡς ἐκπροσωποῦντα, δῆθεν παράπαν, τὸ Πάµ-παν. Καὶ ἄρα, στὸν Πάπα, ὀφείλουν τάχα, νὰ ὑποτάσσονται δoυλικῶς τὰ π ά ν τ α! Καὶ σ᾽ αὐτὸν ὅµως τὸν ἀλλοπρόσαλλο καὶ ἀλλότριο θεσµό, δηλαδὴ τὸν παπισµὸ (γέννηµα καὶ θρέµµα τοῦ ὁποίου εἶναι καὶ τὰ ἀπαισίoυ µνήµης ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα τοῦ “φασισµοῦ” καὶ τοῦ “ναζισµοῦ ”, κατὰ τὴν µαρτυρία τοῦ ἁγίoυ καὶ ὁµολογητοῦ τῆς Ἐκκλησίας µας, τοῦ ἑoρταζoµένoυ τῇ 14η Ἰουνίου, πατρὸς Ἰουστίνου Πόποβιτς), ἀντιπαρατίθεται διαχρονικῶς, καὶ διὰ πάντα, ὁ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἔνδοξος ἱερoµάρτυς τῆς πόλεως τῆς Περγάµου, ὁ ἅγιος Ἀντί-«παµπας» καὶ ἄρα Ἀντί-παπας: ὁ ἅγιος Ἀντί-«πας»!!!

. Ἐὰν ὁ αὐτοκράτορας ἐθεωρεῖτο ὅτι τάχα ἐξουσίαζε τὸ «πᾶν», καὶ ὅτι ἀκόμη ἦταν ὁ ἴδιος «ὁ πᾶς», ἰδοὺ ὅμως! Ἀντιπαρατίθεται σ’ αὐτὸν ὁ «μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, ὁ πιστός»! Ἰδοὺ ὁ ἅγιος Ἀντί-«πας»!!! Κατ’ ἀνάλογο τρόπο, ἂς μᾶς ἐπιτραπῆ νὰ ἐκφράσουμε καὶ τὴν ἄποψι, ὅτι ὁ ἐκπεσών, μετὰ ἀπὸ τὸ ἀρχικὸ «Σχίσμα», στὴν ἀλαζονικὴ καὶ ὑπερφίαλη αἵρεσι παπικὸς θρόνος, διεστρέβλωσε τὶς πρὶν ἀπὸ τὸ «Σχίσμα» ἀρχικὲς ἔννοιες τῶν τιμητικῶν τίτλων καὶ αὐτοθεώρησε τὸν ἀπόλυτο καὶ αὐταρχικό του μονάρχη, τὸν Πάπα, ὡς ἐκπροσωποῦντα, δῆθεν παράπαν, τὸ Πάμ-παν. Καὶ ἄρα, κατὰ τὴ γνώμη τῶν ὀπαδῶν του, στὸν Πάπα ὀφείλουν τάχα νὰ ὑποτάσσωνται δουλικῶς τὰ πάντα! Ἀλλὰ καὶ σ’ αὐτὸν ὅμως τὸν ἀλλοπρόσαλλο παπικὸ θεσμό, ἀντιπαρατίθεται καὶ πάλιν ὁ ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἔνδοξος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἅγιος Ἀντί-«πάμπας» καὶ Ἀντί-«πάπας»: ὁ ἅγιος Ἀντίπας! Ἰδοὺ λοιπὸν καὶ πάλιν ὁ ἅγιος Ἀντί-«πας»!!

. Αὐτὴ ἀκριβῶς, ἡ ζωντανὴ πλέον, ἐμφάνισι τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐν σπέρματι βεβαίως, καὶ προτυπωτικῶς ἀσφαλῶς, μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκπροσωπουμένης ἐν προκειμένῳ (καθὼς πλειστάκις προαναφέραμε) ἀπὸ τὶς ἑπτὰ Ἐκκλησίες τῆς Μικρασίας, καθιστᾶ πλήρως διαφανῆ τὴν κατονομασία τῆς Περγάμου ὡς τοῦ χώρου «ὅπου κατοικεῖ» καὶ «ὅπου θρονιάζεται» ὁ Σατανᾶς!

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία,

Περιοδ. «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ», ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου (Κύπρος), ἀρ. τ. 106-111 /2010,

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»