ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

=====

Η αμαρτία παρουσιάζει μια δύναμη πολύ πιο δυνατή και ισχυρή από τον άνθρωπο, επειδή προέρχεται από το διάβολο που είναι ασύγκριτα πιο δυνατός και ισχυρός απ’ αυτόν.

Και αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ σε θέση, με τις δικές τους -ατομικές- δυνάμεις, να ελευθερώσουν τον εαυτό τους από την αμαρτία και το κακό.

Με ποιό τρόπο ο διάβολος κυβερνά στο βασίλειό του; 

Με την αμαρτία. 

Μόνο με την αμαρτία, που είναι προσωποποιημένη στους διαβόλους. Οι διάβολοι δεν είναι τίποτε άλλο από πρώην άγγελοι, οι οποίοι, με ολόκληρη την ύπαρξή τους, ζουν στην αμαρτία και για χάρη της αμαρτίας.

Με ποιο τρόπο εμείς οι άνθρωποι, το διαπιστώνουμε αυτό; 

Με τη δική μας εμπειρία, που σχηματίζουμε από την εξουσιαστική δύναμη της αμαρτίας. 

Τι είναι στην ουσία η ανθρώπινη αμαρτία; 

Ό,τι είναι και του διαβόλου, δηλ. αντίθεη δύναμη, αντίθετη δύναμη απέναντι στη δύναμη του Θεού. 

Η «δουλειά» του διαβόλου είναι να παρακινεί και να παρασύρει τους ανθρώπους εναντίον του Θεού, ώστε να γίνονται απειθείς και θεομάχοι. 

Κάθε αμαρτία στην πραγματικότητα είναι αντίθεση στο Θεό, μάχη εναντίον του Θεού.

Οι άνθρωποι με την αμαρτία γίνονται «υιοί της απείθειας», παιδιά του «πατρός αυτών» διαβόλου.

Ο διάβολος ενεργεί πάντα μυστικά, σαν αόρατο πνεύμα που είναι, διαμέσου των «υιών της απείθειας» των υιών της ανυπακοής και της αποστασίας, ενεργεί στις ψυχές, στις συνειδήσεις, στις καρδιές, στις θελήσεις τους. 

Δεν αγαπά «ανοικτά», φανερά να παρανομεί και να δείχνει το δυσειδές και αηδιαστικό πρόσωπό του. 

Σαν πολύ πανούργος που είναι, κρύβεται «πονηρά», μασκαρεύεται, φοράει προσωπείο δηλαδή μάσκα, ώστε μερικοί από τους δικούς του, τους «υιούς της απείθειας», να πιστοποιούν, να βεβαιώνουν ότι διάβολος δεν «υφίσταται», ότι ο διάβολος γενικά δεν υπάρχει.

Δίκαια θέλει ο διάβολος, να θεωρούν και να νομίζουν οι άνθρωποι ότι αυτός δεν υπάρχει. 

Γιατί κανένας δεν φυλάγεται από κάποιον που δεν υπάρχει και κανένας δεν αγωνίζεται, δεν παλεύει εναντίον κάποιου που δεν υπάρχει. Αυτή είναι η «ευφυής τεχνική» του διαβόλου, αυτή είναι η διαβολική στρατηγική.

ΠΗΓΗ:

(Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Προς Εφεσίους Επιστολή Απ. Παύλου», εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσ/νίκη, σ.78-80)