ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ανάρτησα το περισπούδαστο άρθρο “Ερωτήσεις κατανόησης Α΄” του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου και παράλληλα τα άρθρα υποστηρικτών του Οικουμενικού Πατριαρχείου που συνιστούν απάντηση στο άρθρο του π. Αναστάσιου.

Όλα τα άρθρα περιέχουν σημαντικά ιστορικά και κανονικά στοιχεία που αφορούν το Ουκρανικό και επομένως είναι πολύ χρήσιμα έστω και αν διαφωνείς με την διήκουσα γραμμή των όποιων άρθρων.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν έχω άποψη για το θέμα -η ουδετερότητα ποτέ δεν με ανέπαυσε-, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πληροφοριακά άρθρα για το Ουκρανικό και νομίζω ότι είναι χρήσιμα και στους αναγνώστες του ιστολογίου.

Καταρχήν θέλω να εκφράσω τον πλήρη αποτροπιασμό μου για τον τρόπο που οι Πατριαρχικοί και οι Οικουμενιστές μιλούν για τον π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο.

Τον ίδιο αποτροπιασμό αισθάνομαι για τον τρόπο που πολλοί αντιοικουμενιστές Ρωσσολάγνοι μιλούν για τον Σεβασμιώτατο Ναυπάκτου Ιερόθεο.

Η γλώσσα που χρησιμοποιούν εναντίον των δύο κληρικών δείχνει ένα πράγμα: Ότι φοβούνται το θεολογικό τους εκτόπισμα και ότι προσπαθούν να τους εξοντώσουν με χτυπήματα κάτω από την μέση, επειδή είναι ανίκανοι να αρθρώσουν λόγο πειστικό ως αντίλογο για τις θέσεις που διατυπώνουν οι δύο εξαίρετοι κληρικοί (Σεβ. Ναυπάκτου Ιερόθεος και π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος).

Επί της ουσίας τώρα.

Ο π. Αναστάσιος υπέβαλε σειρά εύλογων ερωτημάτων κατανόησης κειμένου του Οικουμενικού Πατριάρχη με ιστορική επάρκεια και κανονική κατοχύρωση.

Όσοι αποπειράθηκαν να απαντήσουν στον π. Αναστάσιο έφεραν στο φως αξιόλογα ιστορικά στοιχεία άγνωστα -εν πολλοίς- στους πολλούς και οπωσδήποτε στον υπογράφοντα το άρθρο.

Η ουσία της διαφωνίας του π. Αναστάσιου με τους επικριτές του έγκειται στο εξής: Είχε αρμοδιότητα το Οικουμενικό Πατριαρχείο να δεχτεί το έκκλητο των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας ή όχι;

Από την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα εξαρτάται και η απάντηση που θα δωθεί και στα υπόλοιπα ερωτήματα.

Οι Σεβ. Κυθήρων, Πειραιώς και Ναυπάκτου κατέθεσαν ήδη τις θέσεις τους. 

Και ορθότατα έπραξαν.

Διακεκριμένοι θεολόγοι κατέθεσαν, επίσης, την μαρτυρία τους (π. Θεόδωρος Ζήσης, π. Σεραφείμ Ζήσης, π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Καθηγητής Βλάσιος Φειδάς, π. Άγγελος Αγγελακόπουλος, κ. Αριστείδης Πανώτης κτλ.).

Και ορθότατα έπραξαν φυσικά.

Ως εικός στον κατάλογο των διακεκριμένων θεολόγων δεν συμπεριέλαβα τον σεβαστό και προσφιλή μου π. Βασίλειο Βολουδάκη, για δύο λόγους.

Καταρχήν δεν τον θεωρώ διακεκριμένο θεολόγο. (Αυτό δα έλειπε να τον θεωρούσα. Θα ήταν καθαρή βλακεία)!!!

Πρωτίστως, όμως, ο σεβαστός και αγαπητός Γέρων των Εξαρχείων -π. Βασίλειος Βολουδάκης- κυριαρχείται -κατά γενική ομολογία- από εμμονές και ιδεοληψίες. 

Ως εκ τούτου η αρθρογραφία του είναι εξ υπαρχής εν παντί αναξιόπιστη.

Σε κάθε περίπτωση οριστική απάντηση για το εάν το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει αρμοδιότητα στην Ουκρανία ή όχι μπορεί να δώσει ΜΟΝΟΝ ο μόνος αρμόδιος θεσμός, τουτέστιν οι Σύνοδοι των 15 Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Η ετυμηγορία των Συνόδων μπορεί να εξασφαλιστεί 

1.) είτε με σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου, 

2.) είτε με Σύναξη των Προκαθημένων, 

3.) είτε με ξεχωριστές αποφάσεις της κάθε Εκκλησίας.