ΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Είδαμε, με το χθεσινό άρθρο, ότι οι αποτειχίσεις για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να είναι και συντεταγμένες και ομαδικές.
Καμία, όμως, από τις δύο αυτές προυποθέσεις δεν συντρέχει για τις αποτειχίσεις που πραγματοποιήθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, αφού ουδείς ιεράρχης και ουδεμία Αγιορείτικη Μονή δεν διέκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη ή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Και να ήταν μόνον η απουσία επισκόπων και Αγιορειτικών Μονών το πρόβλημα!....
Όλοι -και οπωσδήποτε ο γράφων- νομίζαμε ότι όσοι, αποφάσισαν να αποτειχιστούν θα κινούνταν συντεταγμένα υπό την ηγεσία και καθοδήγηση του π. Θεόδωρου Ζήση
1.) Επειδή είναι μεγάλης ολκής θεολόγος, (ίσως ο σπουδαιότερος εν ζωή Ορθόδοξος θεολόγος και οπωσδήποτε ο πιο σημαντικός Πατρολόγος),
2.) Επειδή είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός του αντιοικουμενιστικού αγώνα για δεκαετίες, αλλά και
3.) Επειδή διακινδύνευσε πολλά με την αποτείχισή του, αφού ουδείς από τους κορυφαίους του συνεργάτες της “Σύναξης κληρικών και μοναχών” δεν τον ακολούθησε στην πορεία της διακοπής του μνημοσύνου αιρετιζόντων επισκόπων.
Δυστυχώς, όμως, δεν ήταν αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων.
Ως γνωστόν οι εν Φλωρίνη Αποτειχίσεις κινούνται στο δικό τους ρυθμό η καθεμιά και οι ελάχιστοι Αγιορείτες μοναχοί και ιερομόναχοι που αποτειχίστηκαν είναι διχασμένοι.
Ορισμένοι, μάλιστα, από αυτούς, όχι μόνον δεν κάνουν υπακοή στον π. Θεόδωρο Ζήση, αλλά και λειτουργούν ανταγωνιστικά και με απόλυτη περιφρόνηση προς τον π. Θεόδωρο.
Πριν τη Σύνοδο της Κρήτης και πριν αρχίσουν οι αποτειχίσεις είχα μακρά τηλεφωνική συνομιλία με Αγιορείτη μοναχό (τον οποίο δεν κατονομάζω για να μη τον φέρω σε δύσκολη θέση αφού βρίσκεται υπό διωγμό), ο οποίος μου μίλησε με πρωτοφανή σκαιότητα και για τον π. Θεόδωρο Ζήση και για τη “Σύναξη κληρικών και μοναχών”.
Τα αποκαρδιωτικά και απαράδεκτα που συνέβησαν, με τη σχισματική Ημερίδα του Ωραιοκάστρου, ήταν η κορυφή του παγόβουνου και η αναπόφευκτη κατάληξη του πνεύματος διχόνοιας που κυριαρχούσε πολύ πριν αρχίσουν οι αποτειχίσεις και πολύ προτού πραγματοποιηθεί η Σύνοδος της Κρήτης.
Οι αποτειχίσεις, λοιπόν, που έγιναν δεν είναι συντεταγμένες.
Είναι μήπως μαζικές;
Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε αυτό το ερώτημα με το αυριανό άρθρο.
"Τα αποκαρδιωτικά και απαράδεκτα που συνέβησαν, με τη σχισματική Ημερίδα του Ωραιοκάστρου"
ReplyDeleteΠοια "αποκαρδιωτικά και απαράδεκτα συνέβησαν" κ.Τελεβάντο;
Αναφέρομαι σε όσα κατήγγειλαν οι πρωτοπρεσβύτεροι π. Θεόδωρος Ζήσης, π. Φώτιος Βεζύνιας και π. Νικόλαος Μανώλης στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν.
ReplyDelete"Καμία, όμως, από τις δύο αυτές προυποθέσεις δεν συντρέχει για τις αποτειχίσεις που πραγματοποιήθηκαν στον Ελλαδικό χώρο, ουδείς ιεράρχης και ουδεμία Αγιορείτικη Μονή δεν διέκοψε το μνημόσυνο"
ReplyDelete1) Μια μικρή διόρθωση για να ακριβολογούμε: όχι ΟΛΕΣ οι μονές.
Υπάρχει και η μονή Eσφιγμένου κ.Τελεβάντο. Που ΔΙΕΚΟΨΕ. Που ουδέποτε το επανέφερε το μνημόσυνο και πολύ ορθώς έπραξε, αφού όλοι οι μετά τον Αθηναγόρα Πατριάρχες ήταν οικουμενιστές.
Εκτός αν θεωρείτε ότι Μονή Εσφιγμένου είναι οι 2-3 μοναχοί που διορίστηκαν από τον Βαρθολομαίο.
2) Γιατί με το σκεπτικό σας, αν μια μονή ΣΗΜΕΡΑ διέκοπτε, και ο Πατριάρχης διόριζε νέα διοίκηση της μονής, τότε θα ξαναλέγαμε ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν διέκοψε (αφού η νέα διοίκηση, η διορισμένη, θα μνημόνευε τον Βαρθοομαίο).
3) Τι είναι τελικά το Άγιο Όρος; οι κοσμικά μορφωμένοι -συχνά με σπουδές στο εξωτερικό- που με το που πάτησαν στο μοναστήρι ανέλαβαν κατευθείαν την γραμματεία και τα πάρε δώσε με τον ηγούμενο και προορίζονται για μελλοντικοί ηγούμενοι και τους πλευρίζουν οι οικουμενιστές;
4) Επειδή δεν βρέθηκε ένας δεσπότης με αξιοπρέπεια, πρέπει να συνεχίζουμε την συμπόρευση με την αίρεση; Αν συνεχίζουμε έτσι, πως περιμένετε να βρεθεί κάποιος να ορθοτομήσει;
Αν είχατε ένα μικρό παιδί, θα του κάνατε επ άπειρο συστάσεις να διορθωθεί;
5) Ομοίως επειδή δεν βρέθηκε κάποια αγιορείτικη μονή πέραν της Εσφιγμένου (που σχετιζόταν-εται; με τους ΓΟΧ), σημαίνει ότι οι λοιποί μεμονωμένοι αγιορείτες δεν "μετράνε";
6) Συγνώμη αλλά αισθανόμαστε ότι η λογική σας είναι "κοσμική". Δεν σκεφτόταν έτσι ούτε ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ούτε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Αλίμονο αν για να ομολογήσουμε την ορθόδοξη αλήθεια, θα πρέπει προηγουμένως να περιμένουμε να μαζευτούμε πολλοί.
"Ορισμένοι, μάλιστα, από αυτούς, όχι μόνον δεν κάνουν υπακοή στον π. Θεόδωρο Ζήση ..."
Όσο για το αν είναι "αρχιστράτηγος" ή αρχηγός του αγώνα ο π.Θεόδωρος Ζήσης..
αντίστοιχες τοποθετήσεις γινόταν στο παρελθόν και για τον μητροπολίτη Πειραιώς. Ο ίδιος όμως τότε μας είχε απαντήσει ότι δεν γνωρίζει να ανήκει στην "ηγεσία" κανενός "αντιοικουμενιστικού" αγώνα
δείτε http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_19.html
κ.Τελεβάντο
η εμπειρία μας λέει ότι οι "αρχηγοί" και οι "στρατηγοί", αναδεικνύονται στις μάχες. Ας πολεμήσει, και αν πράγματι αξίζει δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να τον ακολουθήσουμε.
Δεν θα κάνουμε "γκουρού" και δεν θα προσδώσουμε το παπικό αλάθητο σε ΚΑΝΕΝΑΝ.
8)Οι αιρετικοί οικουμενιστές ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ και ΔΙΩΚΟΥΝ. Ο καθένας κάνει ότι του επιτάσσει η συνείδηση του.
ΥΓ. Συνεχίζετε να πηγαίνετε στον ναό που έχουν δίπλα στα εικονίσματα τον Πάπα (όπως ο ίδιος είχατε καταγγείλλει); Και ποια είναι η αντίδραση σας; Απλά να "παρακαλάτε" να αλλάξουν "βιτρίνα"; Να μην το δείχνουν έτσι ξεδιάντροπα σε ποια αίρεση ανήκουν;
Απέδωσαν σε κάτι οι παρακλήσεις σας;
Ευχαριστούμε για την φιλοξενία και του 2ου σχολίου μας.
Με ερωτάς, αγαπητέ "Παιδαγωγέ", αν συνεχίζω να εκκλησιάζομαι στο ναό που είχε τη φωτογραφία του Πάπα ανάμεσα στα εικονίσματα.
DeleteΕκκλησιάζομαι κάποτε -και όχι όπως πριν τακτικά- επειδή συμβαίνουν πολλά ανορθόδοξα πράγματα σε αυτή την κοινότητα, που δεν σχετίζονται άμεσα με τον Οικουμενισμό, αλλά που προδίδουν νεωτεριστικό πνεύμα για το οποίο έχω σοβαρές θεολογικές αντιρρήσεις.
Σε κάθε περίπτωση οι εκκλήσεις μου για να αφαιρεθεί η φωτογραφία του Πάπα από το εικονοστάσι εισακούστηκαν.
Αυτά είχαν σχέση με την -προσωρινή- υποθέτω διαφορετική στάση κάποιων πατέρων.
ReplyDeleteΟι εξελίξεις ήταν ραγδαίες, δεν έβρισκαν χώρο να λειτουργήσουν και κατέφυγαν στην "προτροπή" να συνεχίσει ο κόσμος να εκκλησιάζεται σε ευσεβείς ιερείς.
Καθώς περνάει ο καιρός, και δεν υπάρχει ο πρόσκαιρος αιφνιδιασμός, νομίζω προχωράνε και αυτοί στην σωστή γραμμή (της ακρίβειας). Δεν υπάρχει λοιπόν ουσιαστική διαφωνία αλλά υπήρξε πρόσκαιρη διαφορετική τακτική.
Εξ άλλου και τώρα υπάρχουν κάποιοι, πιο διστακτικοί, που ακόμη δεν διέκοψαν την μνημόνευση. Στο μέλλον μπορεί να προχωρήσουν. Δεν κρατάμε κακία με κανέναν. Οι αιρετικοί και η αίρεση είναι το πρόβλημα όχι πως θα το αντιμετωπίσει ένας ιερέας ή πιστός.
Υπήρξε λοιπόν απλά διαφωνία λίγο πριν την Ημερίδα του Ωραιοκάστρου (γιατί την χαρακτηρίσατε "σχισματική"; ήταν "σχισματικός" ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς; ή ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης;). Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί πρέπει να εστιάζουμε σε αυτό τώρα.
Αγαπητέ "Παιδαγωγέ",
ReplyDeleteΤα σχόλια σου επιβεβαιώνουν, από τη δική σου σκοπιά, ότι:
1.) Οι αποτειχίσεις που έγιναν δεν είναι συντεταγμένες.
2.) Τόσον εσύ -όσο και άλλοι αποτειχισμένοι που δεν καθοδηγούνται από τον π. Θεόδωρο- δεν κατανοείτε στοιχειώδη θεολογικά πράγματα αφού δεν είστε σε θέση να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ αποτείχισης και σχίσματος.
3.) Τα σχόλιά σου αποδεικνύουν ότι οι αποτειχίσεις που έγιναν
α.) Δεν είναι συντεταγμένες
β.) Δεν είναι μαζικές
γ.) Όσες δεν καθοδηγούνται από τον π. Θεόδωρο έχουν σχισματικό φρόνημα.
Γι' αυτό ο Θεός ας βάλει το χέρι Του.
Αλίμονον αν ο αγώνας εναντίον του Οικουμενισμού οδηγήσει σε σχίσμα.
Ο π. Επιφάνιος είπε οτι οι αποτειχίσεις πρέπει νά είναι μαζικές καί συνυεταγμένες γιά νά έχουν αποτέλεσμα Αν δέν είναι απλά δέν θά έχουν αποτέλεσμα ή δέν θά έχουν τό ίδιο αποτέλεσμα Αυτό βαρύνει αυτούς που δέν αποτειχίζονται καί όχι αυτούς που αποτειχίζονται έστω καί μεμονωμένα Νομίζω οτι πρόκειται γιά μία παρανόηση προερχόμενη από την πονηρία της καρδίας να μεμφόμαστε για τό "μεμονωμένο" αυτούς τπυς γενναίους που αποτειχίζονται έστω χωρίς καμμία συμπαράσταση γιγνόμενοι η αιχμή του δόρατος εναντίον της αιρέσεως Ο άλλοτε Ορθόδοξος Τύπος δια του π.Ιερόθεου Αργύρη διετύπωσε καί αυτή την παραδοξολογία δηλσδή εμέμφθη τον π.Θεόδωρο Ζήση γιατί προχώρησε στην αποτείχιση άν καί μόνος Αυτό στό μέτρο που ισχύει θά έπρεπε νά εγείρει αισθήματα ντροπής σέ αυτούς που δέν συνδράμουν στους "μόνους " για νά μήν είναι "μόνοι" καί πρωτίστως γιατί δέν κοπιάζουν στην "επιβεβλημένη " πλέον ομολογία Μά θά μου πείτε καί ποιός είναι αυτός που τό επιβάλλει ; Καί ποιός θέλετε νά είναι! Είναι η συνείδηση της εκκλησίας στις έσχατες ημέρες του αφανισμού που βιώνουμε Για άλλους λόγους μίλησε ο π. Επιφάνιος για "συντεταγμένες " αποτειχίσεις " καί όχι για νά αμνηστεύσει την αίρεση του εφησυχασμού Προσωπικώς πιστεύω οτι οι αποτειχίσεις σήμερα δέν είναι ούτε " συντεταγμένες" καί μαζικρς όπως λέει ο κ. Τελεβάντος εφ'όσον δέν συμμετέχουν επίσκοποι καί μονές του Αγίου όρους , όμως δέν είναι καί "μεμονωμένες" εφ' όσον υπάρχουν αποτειχίσεις σέ οικουμενική κλίμακα καί εφ' όσον η συνείδηση της εκκλησίας βοά γιά την αναγκαιότητά των Μέ κανένα τρόπο ο π. Επιφάνιος , ένας ομολογιακός πατήρ , δέν διετύπωσε αυτό ως μία ανάσχεση της ομολογίας και ως μία δικαιολόγηση της δειλίας Οποιος οικτίρει κάποιον επειδή είναι " μόνος " δέν έχει παρά νά νά πάει καί ο ίδιος νά τον κάνει παρέα
ReplyDeleteΟ,τι γίνεται στην εκκλησία καί στην προσωπική ζωή του κάθε πιστού έχει μία ρεαλιστική διάσταση , έχει όμως καί μία μεταφυσική διάσταση Θέλω νά πώ οτιανεξάρτητα απο το άν μία στάση μας ως πιστά μέλη της εκκλησίας έχει την οποιαδήποτε απήχηση και αποτελεσματικότητα ή κατανόηση , έχει όμως την αμέριστη κατανόηση του Θεού Αλλοίμονο άν περίμενε κανείς γιά ό,τι κατά Θεόν πράττει την κατανόηση του οποιδήποτε Δηλαδή δέν θα απολογηθεί κανείς εν προκειμένω ο π. Θεόδωρος για τό τί κάνει ο άλφα και ο βήτα ,αλλά για τό τί κάνει ή δέν κάνει ο ίδιος Αποτελεί κανόνα της ορθοδόξου πνευματικότητος οτι ο καθείς κάνει αυτό που ανθρωπίνως μπορεί καί ο Θεός αναπληροί τα ελλείποντα Γι αυτό δέν πρέπει να αμφισβητούμε την αποτελεσματικότητα της ομολογίας υπο την οποιαδήποτε μορφή καί ανθρώπινη αδυναμία Κλαίνε οι μανιές απο τους άμβωνες για τις συμφορές που μαστίζουν τους Ελληνες καί την δυσμοιρη πατρίδα ,ενώ ο οικουμενισμός είναι ταυτόσημος των σκοτεινών δυνάμεων της Νέας Τάξεως καί της αποδομήσεωε του Ελληνισμού καί βιολογικά καί πολοτισμικά Μέχρι καί η ανωτέρω μανιά κλαίει και προσφέδει συσσίτια Νά τό φάς εσύ ρέ τό συσσίτιο καί η γεννιά σου , που καλά έκανες καί δέν άφησες γιατί μόνο κατάρες θα τους επισώρευες Κάτοικε του χωρίου Μαλακίου ! Πήγες καί βρήκες τό χωριό που σου άρμοζε για νά πολιτογραφηθείς
ReplyDeleteΠοιά είναι η αντίδραση της εκκλησίας στά τεκταινόμενα ; Μία αντίδρασή των επισκόπων μέ την μοσφή της αποτείχισης και της αμφισβήτησης της συνόδου της Κρήτης θα διετράνωνε την αντίδραση σέ όλα τά επίπεδα εκλήσιαδτικά καί εθνικά Αλλά περί άλλων τυρβάζουν Θυμάμαι η λαική διαμαρτυρία έξω από τον άγιο Αχίλλειο της Λάρισσας δέν είχε αντικείμενο απλώς τό ελεεινό γεροντάκι , αλλά είχε μία μορφή διαμαρτυρίας γιά όλα αυτά που τον πικρό καρπό τους γευόμαστε σήμερα Ηταν άλλωστε υπό τά όμματα ενός συγχρόνου αγίου του π. Αθανασίου Μυτιληναίου
Αγαπητή κυρία Λωρίτου,
ReplyDeleteΚαθόλου δεν διαφωνούμε, όπως δίνετε την εντύπωση με τα σχόλιά σας.
Καθόλου δεν απέδωσα ευθύνες στον π. Θεόδωρο επειδή αποτειχίστηκε σχεδόν μόνος του.
Όπως γνωρίζετε υποστήριξα την αποτείχιση του από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε.
Το ίδιο ακριβώς κάνω και τώρα.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπρούμε να συζητήσουμε ποια πρακτική αποτελεσματικότητα μπορούν να έχουν οι αποτειχίσεις όταν είναι μεμονωμένες και μη συντεταγμένες.
Καμία αναφορά δεν έκανα στον π. Επιφάνιο.
Ο προβληματισμός για την πρακτική σημασία των αποτειχίσεων είναι καρπός της κοινής λογικής πρωτίστως και όχι του τι πρέσβευε γι' αυτές ο π. Επιφάνιος.
Τα σχόλια του "Παιδαγωγού" δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι αποτειχίσεις δεν έχουν συντετμαγμένο χαρακτήρα και ότι ορισμένοι απο τους αποτειχισμένους που δεν κάνουν υπακοή στον π. Θεόδωρο έχουν σχισματικό φρόνημα.
Συγγνώμη κ. Τελεβάντο άν άφησα μέ τό ύφος μου περισσότερο νά εννοηθεί οτι απευθύνομαι σέ εσας Η αγανάκτησή μας είναι γενικώς γιά ό,τι λέγεται καί ό,τι εισπράττουμε από ανεύθυνους ανθρώπους Επειδή βρεθήκαμε δέκα τρελλοί να σταθούμε μπροστά στόν οικουμενίσταρο καί νά κρατήσουμε κόκκινο πανί στίς μεταφράσεις των εκκλησιαστικών κειμένων , ενώ όλοι οι άλλοι κάνουν υπακοή , πού άραγε ; κάποιοι αδελφοί μας είπαν : έχετε δίκιο αλλ' όμως είστε " μόνοι σας " Ελα καί σύ νά γίνουμε πολλοί ! Τό ξέρω οτι υπερβαλλόντως ασχολείστε μέ τό θέμα της αποτειχίσεως καί της αναγκαιότητος μιάς κοινής άν είναι δυνατόν πορείσς χωρίς διαιρέσεις Είναι κάτι που τό ευχόμαστε , άν οι πατέρες δέν καταπιέζονται Δέν βλέπουμε νά υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές Εχει δίκιο ο παιδαγωγός οτι οι ηγέτες δέν επιβάλλονται , αλλά ελεύθερα καί αβίαστα τους αποδεχόμαστε Η αναγνώριση μιάς ηγεσίας σέ μία κοινή προσπάθεια δέν σημαίνει αφομοίωση , οτι η κάθε επι μέρους ομάδα χάνει τά χαρακτηριστικά της Συμπίπτουμε σέ αυτό οτι δέν υπάρχει καταλληλότερη ηγετική προσωπικότητα --χωρίς νά μειώνουμε την αξία και τά χαρίσματα των υπολοίπων πατέρων -- από τόν π.Θεόδωρο Ζήση για τους λόγους που καί σείς συνεχώς αναλύετε
ReplyDeleteΗ μόνη διαφορά των δύο τάσεων είναι οτι οι μέν μετέχουν των μυστηρίων των οικουμενιστών επισκόπων εφ' όσον δέν έχουν καθαιρεθεί , ενώ οι άλλοι δέν μετέχουν καί φυσικά δέν συμμετέχουν των μυστηρίων μέ τους μετέχοντας Αυτό πρακτικά σημαίνει οτι τό θέμα αντιμετωπίζεται σάν ένα είδος μολυσμού καί ενώ συμμετέχουμε στά πάντα δέν συμμετέχουμε των μυστηρίων για νά μήν μολυνθούμε ενώ στά πάντα είμαστε αδέλφια Μάς μολύνουν οι αμαρτίες μας καί τά πάθη μας καί όχι τά μυστήρια Αυτό είναι κάπως ανόητο καί δυσειδαιμονικό νά τό ισχυριζόμαστε Μολύνονται απο τους οικουμενιστές αυτοί που έχουν μία σχέση συναλλαγής μαζί τους καί αναγνωρίζουν την πνευματική των πατρότητα , ενώ είναι λύκοι βαρείς Παρατηρώ οτι στο Βόλο κάποιοι κυρίως παπάδες έχουν μία σχέση συναλλαγής μέ τον οικουμενιστή Ιγνάτιο καί κάποιοι άλλοι κυρίως από τον λαό βλέπουν την εκκλησία ως ένα τρόπο κοινωνικής ένταξης την οποια δέν διανοούνται νά διαρρήξουν φοβούμενοι την απομόνωση καί τον στιγματισμό , ενώ τά στίγματα του Χριστού καί της ομολογίας είναι τά μόνα για τα οποία θα πρέπει νά καυχώμεθα εν Χριστώ Ιησού Στό βαθμό που ανήκουμε σέ αυτές τις δύο κατηγορίες καί δέν αιρόμεθα πάνω απο μία βιολογική ψυχολογία φυσικά καί μολυνόμεθα Αυτά έχοντας υπ' όψιν τους οι πατέρες ίσως έθεσαν καί τό όριο της αποχής από τα μυστήρια γιά καθαρά παιδαγωγικούς λόγους γιά νά στηρίξουν την ανθρώπινη ψυχολογική αδυναμία Σήμερα όμως αυτό είναι κάτι που ποιμαντικά δέν αποδίδει και τό μονο που κάνει είναι νά μας διχάζει μεταξύ μας
ReplyDelete