ΠΟΙΟΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ;

ΠΟΙΟΝ ΩΦΕΛΕΙ Η ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Σάλπισμα Ζωής”, το ακόλουθο απόσπασμα από αξιόλογο άρθρο του π. Φώτιου Βεζύνια, που επιγράφεται “Αναγκαίες διευκρινήσεις...”:

“Οι ημέρες στις οποίες μας αξίωσε ο Κύριος να ζούμε είναι πονηρές. Χρειάζεται ιδιαίτερη διάκριση στον χειρισμό της υπόθεσης «Αγώνας εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού». Δεν ωφελεί κανένα η υβριστική αντιπαράθεση. Μην ξεχνάμε ότι το ζητούμενο είναι η «Εκκλησία» μας  να οδηγηθεί και πάλι στο λιμανάκι της γαλήνης.

Ερωτώ λοιπόν τους σφόδρα επιθετικούς.. και τους ερωτώ αγαπητικά. 

Ποίον ωφελεί η «διαπόμπευση» προσώπων;

Μήπως ωφελεί τους ευρισκομένους εν τη πλάνη του οικουμενισμού; Καθόλου. Γίνονται πείσμονες και δεν ακούν τίποτε από ότι τους λέμε.

  

Μήπως ωφελεί τους  «αδιάφορους» Ορθοδόξους; Καθόλου. Αποστρέφουν το πρόσωπο από τα της Εκκλησίας.

   

Μήπως ωφελεί τους άθεους εχθρούς της Εκκλησίας; Καθόλου. Γίνονται μεγαλύτεροι εχθροί και χαίρουν για την κατάσταση αυτή.

  

Μήπως ωφελεί τους αιρετικούς, (παπικούς, προτεστάντες κτλ.); Καθόλου. Επαναπαύονται περισσότερο στην πλάνη τους.

  

Μήπως ωφελεί εμάς; Καθόλου; Ας διαβάσουμε λίγο τους νηπτικούς Πατέρες.

Λοιπόν και εν κατακλείδι. Αν δεν ωφελεί κανέναν η διαπόμπευση των προσώπων γιατί να γίνεται;”

   

Όλοι όσοι αγωνιζόμαστε εναντίον του Οικουμενισμού πρέπει να προσέξουμε αυτά που λέγει ο π. Φώτιος Βεζύνιας. 

Οι αδιάφοροι δεν αρέσκονται να ακούν αντιδικίες και προπαντός ύβρεις από ανθρώπους της Εκκλησίας. Απλά σκανδαλίζονται και γίνονται πιο αδιάφοροι.

Οι Οικουμενιστές κάθε άλλο παρά διορθώνονται με τις ύβρεις. Ισα-ίσα που η επιθετικότητα και οι ύβρεις τους δίνουν τη δυνατότητα να δικαιολογούν τον εαυτό και τις αβαρίες της πίστεως που κάνουν επειδή λέγουν: Ορίστε ποιοι μας ελέγχουν! Αυτοί που μόνον να βρίζουν και να διασύρουν είναι ικανοί.

Όσο πιο πολύ κόσμιο είναι ένα κείμενο τόσο περισσότερο πείθει.

Αν, μάλιστα, στηρίζεται σε ισχυρή επιχειρηματολογία και δεν κουράζει τον αναγνώστη με πλατυασμούς τόσο περισσότερο γίνεται δεκτό ακόμη και από τους αντιφρονούντες.

Ας προσέξουμε, όμως, προπαντός αυτό που λέγει ο π. Φώτιος για μας που αγωνιζόμαστε εναντίον του Οικουμενισμού! 

Σε τι μας ωφελεί να βρίζουμε και να μιλούμε με επιθετικότητα;

Η κατά Χριστόν αγάπη και η ταπείνωση δεν είναι το ζητούμενο στους αγώνες που κάνουμε;

Ο πόλεμος εναντίον του Οικουμενισμού δεν είναι ιδεολογική μάχη του τύπου ΣΥΡΙΖΑ-Νέα Δημοκρατία ή του τύπου Ολυμπιακός- Παναθηναικός, αλλά επιβεβλημένο καθήκον και απαραίτητος όρος για τη σωτηρία της ψυχής μας. Αλλά πώς ωφελούμε, άραγε, την ψυχή μας αν βρίζουμε και προπηλακίζουμε τους συνανθρώπους μας, αντί να ελέγχουμε τις παρεκκλίσεις τους σε θέματα πίστεως με ευγένεια, πραότητα και αγάπη; 

Ο Άγιος Παίσιος, ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Σεβ. Ναυπάκτου, ο κ. Τσελεγγίδης κτλ. ασκούν αυστηρή κριτική για κάθε παρέκκλιση σε θέματα πίστεως χωρίς να βρίζουν κανένα. Γιατί να μη κάνουμε και εμείς το ίδιο;