ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Τα «κοπέλια» του Σεβασμιώτατου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου (μιλάμε για τους συνεργάτες της «Θεολογικής του Ακαδημίας» κα Σοφία Κουνάβη και Δρα Νικόλαο Ασπρούλη) ηλίευσαν και μετέφρασαν, εν χαρά και αγαλλιάσει, άρθρο του Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τορόντο κ. Πωλ Λαντουκέρ (20.5.2016) για να στηρίξουν, όπως νόμισαν, το οικοδόμημα του Οικουμενισμού. 

Σ’ αυτό το άρθρο ο κ. Λαντουκέρ αναφέρεται και σε «άτεγκτη ερμηνεία της περίφημης φράσεως του Αγίου Κυπριανού Καρχηδόνος: «δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία». Ως γνωστόν ο Άγιος με τη φράση αυτή πολεμά τους αιρετικούς, που με τις κακοδιδασκαλίες τους στερούν από τον άνθρωπο τη σωτηρία. Και μόνο η απλή αναφορά σ’ αυτή τονίζει την αγωνία του Αγίου επισκόπου για το ποίμνιό του. 

Μήπως, όμως, αυτό αποτελεί κάτι το μεμονωμένο; Η απάντηση του Αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης στον αιρετικό Μαρκίωνα «γνωρίζω σε τον πρωτότοκον του Σατανά» μας βοηθά να εντοπίσουμε τη σχέση αιρέσεως και σωτηρίας. Δεν λέγει τίποτε στον κ. Λαντουκέρ η θέση του Αββά Αγάθωνα ότι η αίρεση αποτελεί χωρισμό από τον Θεό; Για ποιο λόγο τόσες εκατοντάδες Άγιοι Πατέρες συνήλθαν σε Συνόδους Οικουμενικές και Τοπικές και κατεδίκασαν και αναθεμάτισαν ανεπιφύλακτα τις αιρέσεις; Δεν ήταν η σωτηρία των ανθρώπων «υπέρ ων Χριστός απέθανε» το κινδυνευόμενον; Τότε για ποιο λόγο πολεμούσαν τους αιρετικούς; Έτσι για να περνά ο καιρός; 

Τι λέγει ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Ιουστίνος Πόποβιτς για τις αιρέσεις; «Αν η χριστιανική διδασκαλία είναι το μέλι η αίρεση είναι το δραστικό δηλητήριο που δηλητηριάζει το μέλι και το καθιστά θανατηφόρο». Τι αναφέρει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός για τη σχέση του με τους αιρετικούς; «Όσο απομακρύνομαι από αυτούς, τόσο πλησιάζω το Θεό». 

Όλ’ αυτά, και πολλά άλλα, ων ουκ έστι αριθμός, αποδεικνύουν ότι το συμπέρασμα του κ. Λαντουκέρ «η σύγχρονη εμμονή στη συγκεκριμένη διδασκαλία [δηλαδή αυτή του Αγίου Κυπριανού που ανέφερε πιο πάνω], η οποία (sic) καθόλου δεν συναντάται στην ορθόδοξη παράδοση αποτελεί διαστρέβλωση της πατερικής θεολογίας και της ιστορίας της πρώιμης Εκκλησίας» είναι μετέωρο και στηρίζεται μόνο στον οικουμενιστικό ευσεβοποθισμό. Πουθενά αλλού. 

Το πλέον ενδιαφέρον της υποθέσης είναι ότι ο κ. Λαντουκέρ ΔΕΝ έκανε τον κόπο να μας τεκμηριώσει τις απόψεις του με πατερικά χωρία ή έστω με αναφορές σε ονόματα Αγίων Πατέρων στους οποίους στηρίχθηκε. Δεν το έκανε, διότι απλούστατα κάθε απόπειρα για τέτοια τεκμηρίωση θα ισοδυναμούσε με την εναγώνια αναζήτηση …πορτοκαλεώνων στο Λαμπραντόρ του Καναδά!