ΕΞΟΔΙΑΣΤΙΚΟ Σ’ ΕΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

ΕΞΟΔΙΑΣΤΙΚΟ Σ’ ΕΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ήταν όλοι τους εκεί. Οι τέσσερις συμπολεμιστές του, μπαρουτοκαπνισμένοι ασπρομάλληδες με μαύρα μπερέ, που υποβάσταζαν το φέρετρο. Παραδίπλα νεαροί κληρωτοί, αξιωματικοί, οι δυό του αδελφές, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συμμαθητές, οι συγχωριανοί. Κι η καμπάνα να κτυπά λυπητερά, για μια εξόδιο ακολουθία που γίνεται σχεδόν 42 χρόνια μετά. Αντιβουίζουν τον αχό της τα βουνά κυκλοτερώς. Και σ’ όλους είν’ ανάμικτη η θλίψη με την περηφάνεια. 

Πέντε ιερείς στην εκκλησία ψάλλουν την εξόδιο ακολουθία. Ήταν γενναίο παιδί. Όχι γιατί το είπε ο ποιητής, αλλά γιατί το αφηγήθηκε ο συμπολεμιστής και φίλος του, ανάπηρος πολέμου του 74, περιγράφοντας, με φωνή που έπαλλε από συγκίνηση, απλά και αφτιασίδωτα, τις τελευταίες στιγμές του πολεμιστή. Όλοι μεταφερθήκαμε νοερά στο πρωινό εκείνο της 20ης Ιουλιου 1974, όταν τα τουρκικά αεροπλάνα κτύπησαν τη φάλαγγα του 286 ΜΤΠ στο χωριό Κοντεμένος της επαρχίας Κερύνειας. 

Ο δεκανέας Γεώργιος Α. Κυριάκου ήταν ανάμεσα στα θύματα της εχθρικής εκείνης προσβολής. Σήμερα επιστρέφει στο χωριό. Όμως οι χαροκαμένοι γονιοί δεν ήταν εκεί να τον υποδεκτούν. Έφυγαν εδώ  και χρόνια με τον καϋμό στην καρδιά. Μόνο ένας θείος, ενενηντάρης σχεδόν, απέμεινε απ’ την οικογένεια. Παραστέκει κι αυτός βουβός, συγκινημένος κι αμίλητος. Και μετά; Στο νιόσκαφτο τάφο εκεί δίπλα στο βορειοδυτικό τοίχο της εκκλησιάς του Αγίου Γεωργίου της Άλωνας εναποτίθενται τα λείψανα για να αναπαυθούν. Αντηχούν στον αέρα οι πυροβολισμοί του τιμητικού αποσπάσματος, στερνό αντίο στο δεκανέα που δεν κιότεψε και έτρεξε στο κάλεσμα του χρέους. 

Από καρδιάς οι προσευχές να τον αναπαύσει ο καλός Θεός εν ταις αυλαίς αυτού, παρορών ως αγαθός τα πλημμελήματα αυτού. Κυριακή 5 Ιουνίου 2016. Ανάπαυσον, Κύριε, μετά δικαίων τον δούλον σου Γεώργιον.