ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Την τελευταία μέρα των εργασιών της Μεγάλης Συνόδου στην Κρήτη ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ξέσπασε σε ένα οικουμενιστικό παραλήρημα στην παρουσία των ετερόδοξων παρατηρητών της Συνόδου.

Βρήκε αφορμή από την καθυστερημένη άφιξη ένος ευαγγελικού εκπροσώπου, που δεν παρέστη στην εναρκτήρια συνεδρία της Συνόδου, και αποδύθηκε σε ένα παραλήρημα-ύμνο προς τον Οικουμενισμό και το ΠΣΕ.

Αναδιηγήθηκε την ιστορία σύστασης του ΠΣΕ το 1948, αναφέρθηκε στην επαίσχυντη οικουμενιστική εγκύκλιο του Οικουμενικού Θρόνου το 1920 και ζωγράφισε με πολύ ρόδινα χρώματα την λεγόμενη οικουμενική -γράφε οικουμενιστική- κίνηση. 

Το μακρό ξέσπασμα του Παναγιότατου ήταν βεβαίως προσχεδιασμένο. 

Είναι φανερόν ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήθελε να πει ότι, ασχέτως του αν δεν κατόρθωσε να περάσει ακριβώς όπως ήθελε το κείμενο που αφορά τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τους ετερόδοξους, ο ίδιος ουδόλως αφίσταται της οικουμενιστικής του πορείας.

Δεν τιμά τον Παναγιότατο το παραλήρημα αυτό. Όχι μόνον επειδή καθ’ εαυτό ήταν ότι πιο απαράδεκτο από ορθοδόξου σκοπιάς αλλά κι επειδή το μεθόδευσε για να υποσκάψει τις ίδιες τις αποφάσεις της Συνόδου που συγκάλεσε.

Ας μην έχει καμία αμφιβολία ο Παναγιότατος ότι, αν τον ίδιο δεν τον δεσμεύουν οι αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου, πολλώ μάλλον δεν δεσμεύουν τους υπόλοιπους που δεν έστερξαν ούτε με τη σύγκληση, ούτε με τη σύνθεση, ούτε με τη θεματολογία, ούτε με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης.

Και όχι μόνον αυτό. Όχι μόνον δεν τους δεσμεύουν οι αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου, αλλά και θα χρησιμοποιούν ως όπλα εναντίον των οικουμενιστών όσα αποφάσισε για να αναιρούν τις θέσεις των.

Θα επανέλθουμε -συν Θεώ- πιο αναλυτικά σύντομα.