ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Ιερομονάχου Γρηγορίου, Η ορθόδοξη Πίστη, Λατρεία και Ζωή, Σχεδίασμα Ορθόδόξου Κατηχήσεως, Δεύτερη έκδοση βελτιωμένη, Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Άγιον Όρος, Εκδ. Εν πλω, 2015, σσ.284.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Με εφόδια τη γνώριμη για τους αναγνώστες του σοβαρότητα, επάρκεια, νηφαλιότητα και, παν’ απ’ όλα, τη λιπαρά γνώση της θείας Γραφής και των Αγίων Πατέρων, ο Αγιορείτης ιερομόναχος Γρηγόριος καταπιάνεται μ’ ένα εγχείρημα αυτόχρημα δυσχερές: την παρουσίαση, με έγκυρο, προσιτό και ευσύνοπτο τρόπο μιάς Ορθοδόξου Κατηχήσεως. 

Το βιβλίο, που στην παρούσα του μορφή εκδίδεται σε δεύτερη έκδοση βελτιωμένη, ασχολείται με τρία  βασικά θέματα: α.) την ορθόδοξη Πίστη, β.)την Λατρεία και γ.) την Ζωή. Όσον αφορά το πρώτο θέμα, αλλά κι ολόκληρο το βιβλίο, ο συγγραφέας δεν αυτοσχεδιάζει, ούτε εκφράζει προσωπικές  εκτιμήσεις, θέσεις κι απόψεις, μήτε βλέπει το θέμα της Πίστεως ως αντικείμενο στοχασμού, όπως κάνουν όσοι ναυαγούν περίν την Πίστιν. Τοποθετεί σαν προμετωπίδα απόσπασμα από το Συνοδικό της Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου, όπου διακηρύττεται: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων,αύτη η πίστις των Πατέρων,αύτη η πίστις των Ορθοδοξων,αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν». 

Πρόκειται για μια ευσόνοπτη ανάλυση των βασικών σημείων της Πίστεως, που έχει ως αφετηρία τη διδασκαλία για τον τριαδικό Θεό και τη δημιουργία του κόσμου, και φθάνει μέχρι τη θεία οικονομία και τη Β΄παρουσία του Χριστού. Στο Β΄μέρος του πονήματος ο π. Γρηγόριος τονίζει εμφαντικά τη σημασία της Λατρείας, υπογραμμίζοντας ότι αυτή  είναι «η απάντηση του ανθρώπου στην  αγάπη του Θεού» κι εκφράζεται με την δοξολογία Του, με την ευχαριστία του προς Αυτόν, και με την «αίτηση του θείου ελέους». 

Συνοπτικά μαθαίνουμε τα βασικά για το χώρο της λατρείας, το ναό, τα ιερά σκεύη, τα άγια μυστήρια και μάλιστα από πρώτο χέρι διότι ο  συγγραφέας τυγχάνει ιερεύς του Υψίστου κι ευρίσκεται «ένδον του καταπετάσματος». 

Ερχόμενοι, τέλος, στο Γ΄ μέρος, που επιγράφεται “Η εν Χριστώ Ζωή” βλέπουμε το συγγραφέα να υπογραμμίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα ότι «η  εν Χριστώ ζωή είναι η διαρκής προσπάθεια που κάνει κάθε χριστιανός,να μιμηθεί τη ζωή του Χριστού. Μιμούμενοι, κατά το δυνατόν, τον Χριστό, ζούμε εν Χριστώ…». Η εν Χριστώ ζωή «γεννιέται και αρχίζει στην παρούσα ζωή, ολοκληρώνεται όμως στη μέλλουσα,όταν ελθη η ημέρα εκείνη». Μας μιλά για το μυστήριο του βαπτίσματος, αναφέρεται στην Π. Διαθήκη και το Δεκάλογο, αλλά και την εποχή της Χαριτος με τους Μακαρισμούς, σχολιάζει διεξοδικά τη σημασία της προσευχής και της ασκήσεως με ιδιαίτερη αναφορά στο μοναχισμό. 

Τέλος η βιβλιογραφία, το πλήθος των παραπομπών, το ευρετήριο αγιογραφικών χωρίων αλλά και θεμάτων και ονομάτων είναι ικανά ώστε να πείσουν τον απαιτητικό αναγνώστη; Ασυζητητί και χωρίς αμφιβολία, είναι η απάντηση του γράφοντος.