Η ΟΥΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟ

Η ΟΥΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟ

(ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ TΗΣ Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (UNITATIS REDIDENGRATIO) 

Της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς

=====

Εις ό,τι αφορά τώρα την Ουνία, το δημοσίευμα αναφέρει ότι «η αναφορά της “Ουνίας”, δεν είχε περαιτέρω συνέχεια καθότι για την Καθολική Εκκλησία, η από αιώνες ύπαρξη των Καθολικών Ανατολικών Εκκλησιών δεν τίθεται σε αμφισβήτηση, ούτε σε διαπραγμάτευση». Μ’ άλλα λόγια για τους παπικούς δεν υφίσταται θέμα καταργήσεως της Ουνίας και επ’ αυτού δεν δέχονται καμιά συζήτηση. Η Ουνία οφείλει να συνεχίσει το δόλιο και προσηλυτιστικό της έργο μεταξύ των Ορθοδόξων, όπως αυτό προδιαγράφεται σε ένα άλλο Διάταγμα της Β΄ Βατικανής, στο Διάταγμα για τις Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες. Μάλιστα στο διάταγμα αυτό αναφέρεται, ότι ακόμη και η διακοινωνία, (intercommunion), επιτρέπεται «για να προωθήσει όλο και περισσότερο την ένωση με τις Ανατολικές Εκκλησίες, που είναι χωρισμένες από εμάς».

Εάν όμως για το θέμα της Ουνίας, (που είναι ένα ήσσονος σημασίας θέμα για τον Παπισμό, αν το συγκρίνουμε με το θέμα του πρωτείου), δεν υφίσταται θέμα καταργήσεώς της, τότε πολύ περισσότερο δεν υφίσταται θέμα καταργήσεως του πρωτείου. Είναι βέβαιο, ότι πολύ περισσότερο στο θέμα αυτό οι παπικοί θα βαδίσουν απαρεγκλίτως πάνω στις προδιαγραφές της Β΄ Βατικανής, και δεν πρόκειται να κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω. Σημειωτέον ότι το παπικό δόγμα περί του πρωτείου διαπερνά αξονικά όλες τις αποφάσεις της Β΄ Βατικανής. Αναφέρουμε ένα μόνο αντιπροσωπευτικό κείμενο από το Lumen Gentium (ΙΙΙ,22): «…Ο Σύλλογος, ή το Σώμα των επισκόπων δεν έχει εξουσία, αν δεν βρίσκεται σε κοινωνία με τον Ρωμαίο Ποντίφικα, τον διάδοχο του Πέτρου και κεφαλή του Συλλόγου, διότι παραμένει ακέραιη η εξουσία του Πρωτείου πάνω σ’ όλους τους ποιμένες και τους πιστούς. Πραγματικά ο Ρωμαίος Ποντίφικας με το αξίωμά του ως αντιπροσώπου του Χριστού και ποιμένα όλης της Εκκλησίας, έχει πλήρη, υπέρτατη και παγκόσμια εξουσία μέσα στην Εκκλησία, την οποία μπορεί πάντοτε ελεύθερα να εξασκεί». Είναι λοιπόν βαθειά νυχτωμένοι όσοι νομίζουν, ότι θα μπορέσει να υπάρξει διέξοδος από το αδιέξοδο, στο οποίο βρίσκεται στην παρούσα φάση ο Διάλογος.

(Συνεχίζεται)