ΕΧΕΙ ΘΕΤΙΚΗ ή ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

ΕΧΕΙ ΘΕΤΙΚΗ ή ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Η πρόταση για αποχώρηση από την κυβέρνηση πέρασε με πλειοψηφία από τον Εκτελεστικό του ΔΗΚΟ αν και η τελική απόφαση θα ληφθεί από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος την προσεχή Τετάρτη.

Οι αξιωματούχοι του ΔΗΚΟ κάθε άλλο παρά ομοφωνούν για την ανάγκη αποχώρησης. 

Η κάθε πλευρά προβάλλει τα δικά της επιχειρήματα για την ανάγκη παραμονής ή αποχώρησης από την κυβέρνηση.

Και οι δύο πλευρές -ασχέτως των πραγματικών κινήτρων τους που είναι βεβαίως τουλάχιστον στο παρόν στάδιο unknown and unknowable- επικαλούνται το Κυπριακό και τις συνομιλίες για να στηρίξουν τις απόψεις τους. 

Οι μεν λένε ότι πρέπει να φύγουμε από την κυβέρνηση. Είναι θέμα ηθικής τάξεως επειδή ο Πρόεδρος παρασπόνδισε για τις υποσχέσεις που μας έδωσε, αλλά και για να μην έχουμε ευθύνη για το κακό αποτέλεσμα της λύσης που θα προκύψει. 

Oι δεύτεροι ισχυρίζονται ότι το timing της αποχώρησης είναι λανθασμένο και επιπλεόν ότι, ως συνεταίρος στην κυβέρνηση, το ΔΗΚΟ θα μπορέσει να ασκήσει πολύ πιο αποτελεσματικές πιέσεις για να μη γίνουν δεκτές περαιτέρω απαράδεκτες υποχωρήσεις από τη δική μας πλευρά.

Εγραψα -πολύ προτού πάρει απόφαση το Εκτελεστικό του ΔΗΚΟ, όταν μάλιστα τα πράγματα παρουσιάζονταν ακόμη πιο αμφίρροπα από ότι αποδείχτηκαν στην πράξη-, ότι το θέμα της αποχώρησης ή της παραμονής του ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση είναι ελάχιστης σημασίας και οπωσδήποτε όχι καθοριστικό για τις εξελίξεις.

Επαναλαμβάνω με την πιο ισχυρή πεποίθηση τον ίδιο ισχυρισμό.

Ούτε αν μείνει το ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση αλλάζει κάτι ουσιαστικό, ούτε αν φύγει διαφοροποιούνται ουσιαστικά τα δεδομένα.

Για δύο λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με το προεδρικό σύστημα του Κυπριακού Συντάγματος.

Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κύπρου εκλέγεται απ’ ευθείας από το λαό και δεν εξαρτάται ποσώς η παραμονή του στην εξουσία από το άν έχει ή δεν έχει την πλειοψηφία των μελών της Βουλής. 

Αντιθέτως στο κοινοβουλευτικό σύστημα -της Ελλάδας λ.χ.- ο πρωθυπουργός χάνει αμέσως την εξουσία μόλις χάσει τη δεδηλωμένη (δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών στη Βουλή).

Επομένως η αποχώρηση ή η παραμονή του ΔΗΚΟ ουδόλως θα μειώσει ή θα αυξήσει τις εξουσίες του Προέδρου ή τη δυνατότητά του να παίρνει καθοριστικές αποφάσεις.

Υπάρχει όμως και δεύτερος πολύ πιο ουσιαστικός λόγος επειδή δεν έχει ουσιαστική σημασία η παραμονή ή η αποχώρηση του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση.

Το ΔΗΚΟ επεσήμανε -απολύτως κατοχυρωμένα- πολλές (σε καμία περίπτωση όμως όλες ή έστω τις πιο ουσιαστικές) αρνητικές παραμέτρους της Δήλωσης επανέναρξης των συνομιλιών.

Οι διαφωνίες όμως που επεσήμανε το ΔΗΚΟ δεν διαμφισβητούν ότι η μορφή λύσης του Κυπριακού θα εδράζεται στη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία όπως την καθόρισαν οι κατευθυντήριες γραμμές της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντεντκάς το 1977.

Απλά επισημαίνουν ορισμένα -ούτε καν τα πιο αρνητικά- σημεία της Δήλωσης.

Αρα, ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα αρνητικά σημεία της Δήλωσης που επεσήμανε το ΔΗΚΟ, στην ουσία η Δήλωση είναι απαράδεκτη, επειδή κάθε ομοσπονδιακής φύσεως λύση που θα εδράζεται στη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς θα καταλήξει οπωσδήποτε στην Τουρκοποίηση και όχι απλά, όπως ορισμένοι λανθασμένα νομίζουν, στη Διχοτόμηση της Κύπρου.

Γι’ αυτούς τους λόγους εκφράζω την ισχυρή πεποίθηση ότι ο θόρυβος που δημιουργήθηκε για την παραμονή ή την αποχώρηση του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση είναι κυριολεκτικά συζήτηση “περί σκιάς όνου” και δεν ανταποκρίνεται ποσώς στην αδήριτη ανάγκη αλλαγής πλεύσης του Κυπριακού ώστε να επιδιωχθεί η συγκρότηση ενιαίου -και ΟΧΙ Δικοινοτικού, Διζωνικού ομοσπονδιακού πολιτεύματος- που είναι η μόνη ελπίδα της Κύπρου να επιβιώσει.

Συνοπτικά: Συμφωνώ απολύτως ότι η Δήλωση είναι απαράδεκτη ως βάση για την επανέναρξη των συνομιλιών. Αυτό όμως επ' ουδενί λόγω δεν φτάνει και αυτό κυρίως πρέπει να μας απασχολήσει.