ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑΤΕ ΥΠΟΨΗ ΑΥΤΑ, ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΕ, ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑΤΕ ΥΠΟΨΗ ΑΥΤΑ, ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΕ, ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Αναστάσιος”:

“Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι μετέχων καί ὁ μεταδίδων Χάριν καί Εἰρήνην, καί αὐτήν οὐχί ἰδικήν του, ἀλλά τοῦ Χριστοῦ. 

Ἄς μή ἀλλοιώσῃ τό δῶρον τῆς ἀρχιερωσύνης τήν στάσιν σου ἔναντι τῶν ἀδελφῶν σου: ἵνα μή εἰς κρῖμα σοι γένηται. 

Ἡ ἐμπαθής ἔφεσις διά τήν ἐξουσίαν, διά τήν ματαίαν ἀνθρωπίνην δόξαν, διά τήν κυριαρχίαν ἐπί τῶν ἀδελφῶν καί ἐν γένει ἐπί τῶν τοῦ κόσμου τούτου πραγμάτων, παραμορφώνει εἰς τόν ἄνθρωπον τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί τόν κάνῃ νά προσκυνῇ τόν πειραστήν, εἰπόντα πρός αὐτόν τοῦτον τόν κυριεύοντα ζώντων καί νεκρῶν: "Σοί δώσω τήν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν....ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι" (Ματθ. δ΄,9). 

Ἔχε πάντοτε ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σου, ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις, τοῖς διανοήμασι, τοῖς διαλογισμοῖς σου, τήν προτροπήν τοῦ Κυρίου: "οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν. 

Οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὅς ἐάν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καί ὅς ἐάν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος" (Ματθ. κ΄,25-27). 

Ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ προεξάρχων τῆς μυστηριακῆς ἱερουργίας ἐν τῇ πληρότητι, δέν εἶναι οὔτε πρῶτος, οὔτε ἐξουσία, οὔτε κυριότης, οὔτε ἀρχή, οὔτε δόξα, ἀλλά εἶναι δοῦλος καί διάκονος καί  ἀδοξία καί  τίποτε, παρά μόνον ὁ μετέχων καί ὁ μεταδίδων Χάριν καί Εἰρήνην, καί αὐτήν οὐχί ἰδικήν του, ἀλλά τοῦ Χριστοῦ.”

Οντως ορθόδοξα! Οντως Θεάρεστα! Οντως θεολογικά όσα αναφέρει ο Παναγιότατος στην ομιλία του.

Μια ερώτηση μόνον Παναγιότατε! 

Αφού αυτός είναι ο ρόλος του επισκόπου - όπως θαυμάσια τον περιγράφετε στην ομιλία σας - γιατί πήγατε στην ενθρόνιση του Ιησουίτη Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος διδάσκει “έργω τε και λόγω” και ως άνθρωπος και προπαντός ως θεσμός, τα ακριβώς αντίθετα από όσα είπατε στο κήρυγμά σας;

Τι πετύχατε με τη μετάβασή σας στην ενθρόνιση του αιρεσιάρχη που ζήλωσε τη δόξα του κόσμου τούτου και όχι του Χριστού;

Δυστυχώς απολύτως τίποτα.

Απλά του δώσατε την ευκαιρία να σας ταπεινώσει και ως άνθρωπο και ως Οικουμενικό Πατριάρχη, με διάφορους τρόπους, προς άφατη δική μας θλίψη και προς ανεκλάλητη χαρά των πονηρών δαιμόνων.