ΑΡΧΙΜ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ - ΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟ

ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Τοῦ Πανοσ. Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

=====

Τὸ ἀντίχριστο σύμπλεγμα “Οἱκουμενισμοῦ-Νικολαϊτισμοῦ” καταδικαζόμενον εὐθαρσῶς καὶ ἀπεριφράστως διὰ στόματος Αὐτοῦ Τούτου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ θεόπνευστον βιβλίον τῆς “Ἀποκαλύψεως”

_______

Εἰς τὸ θεόπνευστον Βιβλίον τῆς «Ἀποκαλύψεως», γράφει, καθ᾽ ὑπαγόρευσιν Αὐτοῦ Τούτου τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, πρὸς τὸν ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Περγάμου «…ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν Βαλαὰμ (=Νικολαϊτισμός), ὃς ἐδίδαξε τὸν Βαλὰκ βαλεῖν σκάνδαλον ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ (= σύμπλεγμα Οἰκουμενισμοῦ καὶ Νικολαϊτισμοῦ) καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα (=Συγκρητισμὸς-Οἰκουμενισμὸς) καὶ πορνεῦσαι (= Νικολαϊτισμός). Οὕτως ἔχεις καὶ σὺ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊτῶν ὁμοίως. Μετανόησον οὖν. Εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ πολεμήσω μετ᾽ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ στόματός μου…» (Ἀποκ. β´, 14-16).

Ἄρα:

Οὗτος ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀποῤῥίπτει ἀναφανδὸν καὶ ἀπροκαλύπτως τὸ ἀπαίσιον σύμπλεγμα «Οἰκουμενισμοῦ-Νικολαϊτισμοῦ». Καὶ σαφῶς καλεῖ εἰς Μετάνοιαν! Μάλιστα δέ, ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει, ἐὰν δηλαδὴ δὲν ἐπιδειχθῇ καὶ δὲν ὑπάρξῃ Μετάνοια, δηλοῖ ὅτι θὰ τιμωρήσῃ αὐτοπροσώπως, τοὺς ἐμμένοντας εἰς τὴν τοιαύτην ἁμαρτίαν!

Ἐν συνεχείᾳ, γράφει καὶ πάλιν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος πρὸς τὸν ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Θυατείρων· «…ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἀφεῖς τὴν γυναίκά σου Ἰεζάβελ (= πλανεμένην γυναίκα, ἡ ὁποία ἐδροῦσε εἰς τὸν χῶρον τῆς πνευματικῆς δικαιοδοσίας τοῦ ἐπισκόπου Θυατείρων, ἐξ οὗ καὶ τὸ “σου”), ἣ λέγει ἑαυτὴν προφῆτιν, καὶ διδάσκει καὶ πλανᾷ τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνεῦσαι (= Νικολαϊτισμὸς) καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα (= Συγκρητισμός-Οἰκουμενισμός)…» (Ἀποκ. β´, 20).

Ἀπὸ τοὺς πρώτους ἤδη χρόνους τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὅταν ἐνεφανίσθη καὶ μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, ἔδρασε καὶ συνεχίζει νὰ δρᾷ καὶ νὰ ἐπιτελῇ τὸ ἀντίχριστον ἔργο του τὸ φοβερὸν καὶ ἀπαίσιον “δίδυμον” “Οἰκουμενισμοῦ-Νικολαϊτισμοῦ”: Ἤτοι, καθὼς προεξηγήσαμεν, δροῦν καὶ ἐπιτελοῦν ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἀντίχριστο ἔργο τους τὰ “δύο κέρατα” τοῦ ψευδοπροφήτου (Ἀποκ. ιγ´, 11).

Ὁ Ἀντίχριστος, ὁ Ψευδοπροφήτης αὐτοῦ, καθὼς καὶ ὁ ἐν αὐτοῖς ὑποκρυπτόμενος καὶ ὑποδαυλίζων, δηλαδὴ ὁ Διάβολος (τοὐτέστιν κατὰ μίαν ἀπεχθὴν πιθηκιστικὴν ἀπομίμησιν τῆς Παναγίας Τριάδος: τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἀγίου Πνεύματος), θὰ ἐνεργήσουν καὶ θὰ ἀναδυθοῦν μέσα ἀπὸ τὸ “Ἱστορικὸν γίγνεσθαι”, ὡς τὸ φοβερὸν καὶ ἀποτρόπαιον σύμπλεγμα: “ἡ Πόρνη καὶ τὸ Θηρίον” (Ἀποκ. ιζ´, 3-9).

Ἄγγελος Κυρίου ἀποκαλύπτει ἐν προκειμένῳ εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην· «Ἐγὼ ἐρῶ σοι τὸ μυστήριον τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ θηρίου τοῦ βαστάζοντος αὐτήν… Τὸ θηρίον ὃ εἶδες (=ὢν), ἦν (=ἦτο) καὶ οὐκ ἔστι, καὶ μέλλει ἀναβαίνειν ἐκ τῆς ἀβύσσου [δηλαδὴ ἡ ἀνάβασις καὶ ἡ ἀνάδυσις κατὰ τοὺς “Καιροὺς τῆς Ἀποστασίας”, ποὺ ἀνακυκλικῶς ἐπανεμφανίζονται μέσα εἰς τὸν ῥοῦν τῆς Ἱστορίας, μὲ μεγιστοποιημένην ἢδη ἔξαρσιν κατὰ τοὺς Ἐσχάτους Χρόνους (= “Οἱ Καιροὶ τῆς Μεγίστης Ἀποστασίας”)].

«Καὶ θαυμάσονται οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐπὶ τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, βλεπόντων τὸ θηρίον ὅτι ἦν καὶ οὐκ ἔστι καὶ παρέσται» (Ἀποκ. ιζ´, 8).

Καὶ ὅμως:

Τὸ ἀντίχριστον τοῦτο θηρίον, τελικῶς καὶ τελεσιδίκως, "εἰς ἀπώλειαν ὑπάγειν» (Ἀποκ. ιζ´, 7-8)!!!

Ἑπομένως ἐμφαίνεται σαφῶς ἡ ὑφισταμένη ἀνὰ τοὺς αἰώνας ἀέναος σφοδρὰ ἀντιπαλότης μεταξὺ ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ (δηλαδὴ τῶν πιστῶν τέκνων τῆς Ἐκκλησίας) καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τοῦ συμπλέγματος τοῦ «Ἀντιχρίστου-Ψευδοπροφήτου-Διαβόλου» ὁμοῦ μετὰ τῶν ἐπιλεξάντων τὴν βιοτὴν κατὰ τὰς ἑλκυστικὰς μέν, καταστροφικὰς δέ, ἐπιταγὰς τῆς τοιαύτης Ἀντιχρίστου Τριάδος!

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Δεκέμβριος 2019, Ἀρ. Τεύχους: 132-141, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ www.chrvassiliades.blogspot.com