π. Θ. ΖΗΣΗ,ΝΕΟΙ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΘΕΟΛΟΓΟΙ

ΝΕΟΙ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΘΕΟΛΟΓΟΙ

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

=====

Οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους ἀναφερόμαστε στοὺς κινδύνους ποὺ ἀντιμετωπίζει ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι δύο. Ἐν πρώτοις, διότι ὄχι μόνο ἐπαληθεύθηκαν ὅσα τότε, πρὶν ἀπὸ δεκατέσσερα χρόνια ἐπισημαίναμε γιὰ τὴν οἰκουμενιστικὴ διάβρωση τῶν Ἐπισκόπων, τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλὰ καὶ διότι τώρα μεγάλωσαν οἱ κίνδυνοι καὶ φθάνουμε στὰ ὅρια τοῦ μὴ παρέκει, στὸν κίνδυνο νὰ μᾶς ἐγκαταλείψει ὁ Θεός, στὴν Θεοεγκατάλειψη, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ θὰ κυκλοφορηθεῖ ἐντὸς τῶν ἡμερῶν σὲ μικρὸ βιβλίο, εὔκολα προμηθεύσιμο, ἡ ὁμιλία μας ἐκείνη στὸν Βόλο τὴν ὁποία μνημονεύσαμε μὲ τίτλο «Κινδυνεύει τώρα σοβαρὰ 

ἡ Ὀρθοδοξία». 

Στὸν Βόλο, ὅπου ἡ τοπικὴ Ἱερὰ Μητρόπολη Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ πρωταγωνιστεῖ μὲ τὴν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» στὴν ἀποδόμηση τῆς Ὀρθόδοξης Πατερικῆς Θεολογίας καὶ στὴν οἰκοδόμηση ἑνὸς ἐργαστηρίου διαθρησκειακοῦ καὶ διαχριστιανικοῦ Συγκρητισμοῦ.

Ὁ δεύτερος λόγος ποὺ ξαναπροβάλλουμε τοὺς κινδύνους ὀφείλεται εἰς τὸ ὅτι διαψεύδονται καὶ θὰ διαψεύδονται οἱ φροῦδες ἐλπίδες τῶν Οἰκουμενιστῶν γιὰ ὁλοκληρωτικὴ κατάληψη τῆς Ἐκκλησίας, μόλις βιολογικὰ ἢ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐκλείψουμε ὅσοι ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν φίλη Ὀρθοδοξία. Ὁ Θεὸς δὲν θὰ 

ἀφήσει ἀνυπεράσπιστη 

τὴν Ἐκκλησία Του. 

Ὑπάρχουν νέοι θεολόγοι, ἱερεῖς, μοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ μὲ πλούσιο γνωσιολογικὸ ἐξοπλισμὸ καὶ ἀκαδημαϊκὴ ἀξιωσύνη, ποὺ θὰ συνεχίσουν καλύτερα ἀπὸ ἐμᾶς τὸν 

ἀντιοικουμενιστικὸ ἀγώνα. 

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἔφθασε στὰ χέρια μας ἕνα ἐξαιρετικὸ βιβλίο ἑνὸς νέου θεολόγου, διδάκτορος τῆς Θεολογίας, τοῦ Ἀναστασίου Πολυχρονιάδη μὲ τίτλο «Ἀποδομητὲς τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας». Τὸ βιβλίο ἐπιβεβαιώνει περίτρανα ὅσα ἐμεῖς γράψαμε ἤδη τὸ 2007 γιὰ τὴν διάβρωση τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν. Γράφει στὸν Πρόλογο τοῦ βιβλίου ὁ διεισδυτικὸς καὶ μὲ καλὴ δογματικὴ συγκρότηση, ἀλλὰ καὶ θαρραλέος καὶ τολμηρός, συγγραφεύς: «Καταθέτουμε λόγο κριτικό, μὲ σκοπὸ τὴν φανέρωση τῆς ἀπόκλισης ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία ... τῶν καθηγητῶν Πέτρου Βασιλειάδη, Ἰωάννη Πέτρου, Χρυσόστομου Σταμούλη καὶ Μιλτιάδη Κωνσταντίνου. Ἀκόμη, σχολιάζουμε τὴ φημολογία περὶ ἐπιτιμοποίησης ὡς διδάκτορα ἀπὸ τὸ Τμῆμα Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ, τοῦ Κύπριου ποιητῆ Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Ἀλλὰ καὶ θέσεις ποὺ διατύπωσε ὁ μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος. Μαζὶ μὲ αὐτὲς καὶ τὰ περὶ ἐξομολογήσεως λεχθέντα ἀπὸ τὸν Παναγιώτη Ἀνδριόπουλο. 

Καὶ φυσικὰ μὲ ἀφορμὴ ὅσα ἀκούστηκαν περὶ τῆς μεταλήψεως τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, μὲ ἀτομικὰ κουταλάκια μιᾶς χρήσεως ... ἐνῶ τὸ τελευταῖο κεφάλαιο περὶ τῶν κρυφο-μεταπατερικῶν θεολόγων, παρατίθεται ἐδῶ γιὰ 

πρώτη φορά».

Συγχαίρουμε καὶ ἐπαινοῦμε τὸν νέο ἐπιστήμονα γιὰ τὴν δογματικὴ εὐθυκρισία καὶ τὸ θάρρος του ἀπέναντι στὸ «πνέον ἀπειλῆς καὶ δυσφημίας θεοστυγοῦς» οἰκουμενιστικὸ κατεστημένο τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ καὶ ἐλπίζουμε ἡ ἀποχώρησή τους ἀπὸ τὴν ἐνεργὸ ὑπηρεσία, λόγῳ ἡλικίας, νὰ ἀποδομήσει τὴν δική τους στρεβλὴ καὶ ἀντορθόδοξη διδασκαλία καὶ νὰ δομήσει στερεωτικὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πατερικὴ Θεολογία. Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι νέοι θεολόγοι, τοὺς ὁποίους, ὅπως τοὺς Τρεῖς Παῖδας ἐν τῇ καμίνῳ, «οὐκ ἐδειμάτωσε θυμὸς θηριώδης, οὐ πῦρ βρόμιον». 

Χτύπησε ἠχηρὰ τὴν καμπάνα τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ ὄχι γιὰ πρώτη φορά, ὁ καλὸς καὶ εὐαίσθητος Ὀρθόδοξος Θεολόγος Ἀναστάσιος Πολυχρονιάδης. Δὲν τὴν ἀκοῦνε ὅμως οὔτε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, οὔτε ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, οὔτε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ποὺ συνεργάζονται καὶ τιμοῦν καὶ αὐτοὺς καὶ ἄλλους ἀποδομητὲς τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, γιατὶ μαζί τους οἰκοδομοῦν τὸν νέο πύργο τῆς Βαβέλ, τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.