ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
Πορφυρίου μοναχού Σιμωνοπετρίτου, Σοφία η ασκήτισσα της Παναγίας, εκδ. Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου Κλεισούρας, 2002, ΙΑ΄εκδοση 2019, σσ. 234.
Του Θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Αποδεδειγμένως είναι ταραγμένη η εποχή μας. Ιλιγγιά κυριολεκτικά ο νους όταν αντιλαμβάνεται τις συστηματικές προσπάθειες μερικών να παρουσιάσουν αγιότητα εκεί όπου δεν υπάρχει, ούτε για δείγμα «αρεταίς εκλάμποντες και πίστει ορθή». Όμως «Θεός ου μυκτηρίζεται» και από την άλλη υπάρχουν, εις πείσμα των χριστεμπόρων, πρόσωπα που έχουν και κατέχουν και αρετές και πίστη ορθή, είναι
δηλαδή αληθινοί Άγιοι.
Σ’ αυτούς συγκαταριθμείται και η ασκήτρια της Κλεισούρας Σοφία, που, κατά τον μακαριστό μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ διακρίθηκε στην πονηρή εποχή μας για «την άσκηση, την υψοποιό ταπείνωση, τη φιλαδελφία, την αγάπη προς τον πλησίον, την ακτημοσύνη, τις διακριτικές συμβουλές, την δια Χριστόν σαλότητα καθώς επίσης και άλλα θαυμαστά γεγονότα».
Με προτροπή της Θεοτόκου, έξι μήνες μετά την άφιξή της στην Ελλάδα, εγκαθίσταται στη Μονή της Παναγίας της Κλεισούρας, που υπάγεται στη μητροπόλη Καστοριάς.
Με τη διαρκή μετάνοια, τις ατέλειωτες νηστείες και προσευχές της απέκτησε ουράνια χαρίσματα, τα οποία πολλές φορές έκρυβε επιμελώς με ενέργειες που φανέρωναν σαλότητα. Κατείχε το προορατικό χάρισμα κι ήταν από τον παρόντα κόσμο «συμπολίτις των αγίων». Μιλούσε μόνο ποντιακά.
Ο λόγος της όμως ήταν
«άλατι ηρτυμένος».
Έλεγε για τη μετάνοια: «Μικροί, μεγάλοι να έρθουν στη μετάνοια, να μετανοούν. Να γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι επάνω. Αυτοί δεν το γνωρίζουν, σαν τα άλογα ζώα τρώνε την Παρασκευή. Παρακαλώ το Θεό να μετανοούν. Αυτοί δεν μετανοούν».
Ευχαριστούμε τον π. Πορφύριο Σιμωνοπετρίτη που μάζεψε με υπομονή, σπυρί-σπυρί τις πληροφορίες για την αγιασμένη αυτή μορφή της εποχής μας που εκοιμήθη εν Κυρίω το 1974.
No comments:
Post a Comment