Η “ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ” ΚΑΙ Ο “ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ”

Η “ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ” ΚΑΙ Ο “ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΣ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Γράφει -μεταξύ άλλων- ο “Πορφυρίτης”, σε άρθρο που διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ακτίνες”, που επιγράφεται “Η λεβέντικη Ιεραρχία και η πνευματική λεβεντιά”:

“Τό οὐκρανικό ζήτημα ὅμως, ἔγινε ἡ λυδία λίθος γιά νά δοκιμαστεῖ ἡ λεβεντιά καί ἡ Ὀρθοδοξία των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.”

Μάλλον δεν μας τα λέγει καλά ο “Πορφυρίτης.” 

Η Ορθοδοξία των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, δεν δοκιμάστηκε με το Ουκρανικό, αλλά με την στάση τους έναντι της παναίρεσης του Οικουμενισμού ιδιαίτερα μετά την κατοχύρωσή της παναίρεσης από την Σύνοδο της Κρήτης.

Με το Ουκρανικό άλλοι στην πραγματικότητα δοκιμάστηκαν. Όσοι ανήγαγαν ένα καθαρά κανονικό ζήτημα σε δογματικό εντελώς αυθαίρετα, αλλά και όσοι έδωσαν και δίνουν στους Οικουμενιστές, νεωτεριστές και Εθνοφυλετιστές Ρώσσους επιχειρήματα για να κάνουν Σχίσμα και να υφαρπάσουν την πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας.

Αντί να δούμε όλοι με ποιο τρόπο θα λυθεί κατά Θεόν το Ουκρανικό και πώς θα αποσοβηθεί Πανορθόδοξο Σχίσμα ορισμένοι έδωσαν και δίνουν ασταμάτητα επιχειρήματα στους Ρώσσους για να διαρρήξουν τον άρραφο χιτώνα του Κυρίου.

Ας κοιτάξουν, λοιπόν, την δική τους “λεβεντιά” και ευθύνη έναντι του Χριστού και ας αφήσουν κατά μέρος το κλίμα υστερίας που καλλιέργησαν και καλλιεργούν για το Ουκρανικό.

Όπως γνωρίζουν οι τακτικοί αναγνώστες του ιστολογίου, δεν μου αρέσουν οι ανώνυμες αιχμές εναντίον οιουδήποτε. 

Γι’ αυτό ακριβώς διευκρινίζω ότι η αναφορά μου αφορά πρωτίστως -αλλά όχι μόνον- τον π. Σεραφείμ Ζήση, τον π. Θεόδωρο Ζήση και τον σεβαστό και αγαπητό π. Βασίλειο Βολουδάκη, οι οποίοι -ω! του παραδόξου θαύματος!- τώρα βρίσκονται στο ίδιο χαράκωμα της "Ρωσσολαγνείας" και "Βαρθολομαιομαχίας"- βάσει της αρχής "ο εχθρός του εχθρού μου, είναι ο δικός μου φίλος”.

Έλα, όμως, που οι λυκοφιλίες έχουν πάντοτε κοντά ποδάρια.!