ΤΟ ΥΣΤΕΡΙΚΟ ΗΘΟΣ ΤΩΝ ΡΩΣΣΟΛΑΓΝΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ

ΤΟ ΥΣΤΕΡΙΚΟ ΗΘΟΣ ΤΩΝ ΡΩΣΣΟΛΑΓΝΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Σε πρόσφατη ανάρτηση, παραθέσαμε αξιόλογο κείμενο του ιστολογίου “Πατερική Παράδοση”, που αποδεικνύει με εμπεριστατωμένη πληροφόρηση και με πλούσιο φωτογραφικό, υλικό:

1.) Ότι ο Ουκρανίας Ονούφριος συμμετείχε -δυστυχώς- σε πλείστες όσες οικουμενιστικές ασχημίες, όχι μόνον με Παπικούς και Ουνίτες, αλλά και με αλλόθρησκους.

2.) Ότι συμπροσευχήθηκε κατ’ επανάληψη με τους πρώην Σχισματικούς της Ουκρανίας και νυν αποκαταστημένους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι οποίοι αποτελούν την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Α.) Όσον αφορά τα οικουμενιστικά έκτροπα θα επαναλάβουμε αυτά που γράφουμε φορτικά -και θα συνεχίσουμε να γράφουμε φορτικά- εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού.

Δεν υπάρχει καμμιά συγκατάβαση, καμμιά επιείκεια, καμμιά οικονομία, καμμιά ανοχή για οικουμενιστικά έκτροπα οποιασδήποτε μορφής, εκ μέρους οιουδήποτε.

Τα τελευταία 120 περίπου χρόνια ενέσκηψε δριμύς χειμών στην Εκκλησία του Χριστού.

Όχι απλά αίρεση, αλλά παναίρεση (αφού πρόκειται για συγκρητισμό), χτυπά αλύπητα την Εκκλησία.

Το πιο αποκαρδιωτικό είναι ότι της παναίρεσης ηγούνται όχι τυχόντες, αλλά οι πλείστοι από τους Ορθόδοξους Προκαθημένους με τον περίγυρό τους.

Ως εκ τούτου πλήρως αποδοκιμάζουμε τον Μακαριώτατο Ουκρανίας Ονούφριο για την συμπροσευχή και συμμετοχή του στα οικουμενιστικά έκτροπα.

Β.) Η διαλλακτική στάση του Ουκρανίας Ονούφριου -ακόμη και πριν την αποκατάσταση των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο-, δείχνει πολύ υπεύθυνη στάση εκ μέρους τους Μακαριώτατου κ. Ονούφριου.

Είναι επιβεβλημένο χρέος των επισκόπων του Χριστού, όχι να υποδαυλίζουν, αλλά να καταλύουν τα Σχίσματα. 

Οι συμπροσευχές του Μακαριώτατου κ. Ονούφριου με τους πρώην Σχισματικούς της Ουκρανίας και νυν αποκαταστημένους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δείχνουν ότι επεδίωκε την επούλωση και όχι την παγίωση του Σχίσματος.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση -πολύ καλή εντύπωση- είναι ότι ο Μακαριώτατος κ. Ονούφριος και τώρα ακόμη αφήνει πόρτα διαλόγου και ελπίδα συνδιαλλαγής με την υπό τον Μακαριώτατο κ. Επιφάνιο Αυτοκέφαλη Εκκλησία τη Ουκρανίας.

Ερωτηθείς σχετικά, αν υπάρχει τώρα, μετά την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας, ελπίδα συνδιαλλαγής στην Ουκρανία, ο Μακαριώτατος Ουκρανίας Ονούφριος απάντησε ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα αρκεί να σταματήσουν οι τρομοκρατικές ενέργειες σε βάρος της Αυτόνομης υπό το Πατριαρχείο Ρωσσίας Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Στάση διαλλακτική, στάση κατά Θεόν, στάση που δείχνει ποιμαντική ευθύνη και ακμαίο εκκλησιαστικό φρόνημα.

Συγκρίνετε τώρα την υστερία που καλλιεργούν η Θεσσαλονίκη και τα Εξάρχεια για το Ουκρανικό για να αντιληφθείτε πόσο στραβά αρμενίζουν οι εν Ελλάδι “βασιλικώτεροι του βασιλέως” Ρωσσολάγνοι. 

Κάνουν οι δυστυχείς ότι περνά από το χεράκι τους για να δώσουν στους Ρώσσους το θεολογικό έρεισμα για να δημιουργήσουν Πανορθόδοξο Σχίσμα, ενώ παράλληλα υποβάθμισαν ουσιαστικά τον αντιοικουμενιστικό αγώνα και τον εξέτρεψαν σε ουκρανολογία.

Λες και δεν υπάρχει Θεός και Ημέρα της Κρίσεως.!!!