ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Του Σεβ. Ζιμπάπουε Σεραφείμ

=====

Tο μεγαλείο του άρθρου δεν αναφέρεται τόσο στο οφφίκιον όσο στην άδικη αυθαιρεσία του παράλογου λόγου του καθηγητού για την απρέπεια του και την ασέβεια της αλητείας του σε βάρος των Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδας, λες και το Αγίο Πνεύμα δεν υπάρχει γι' αυτόν και μόνο το μυαλό του λειτουργεί ως ξεπερασμένος όμως μύθος έστω κι αν γοητεύει.

Οι μύθοι δεν συνδέονται με την αλήθεια. Πάντως όταν ολόκληρη η Θεολογική Σχολή είχε να επιλέψει για Πανεπιστημιακό Καθηγητή Ορθοδόξου Θεολογίας για το τομέα της Απολογητικής επέλεψε μεταξύ Παπαπέτρου και Γιανναρά τον πρώτον.

Ο δεύτερος τα κατάφερε να γίνει αποδεκτός ως ακαδημαϊκός στο τομέα της Φιλοσοφίας στην Πάντειο, κι από τότε έχει την εντύπωση ότι φταίει η Εκκλησία και τα βάζει συνέχεια με τους Ιεράρχες μόνο ως υπευθυνους που ποτέ του δεν έγινε Καθηγητής της Θεολογίας.

Κατά τα άλλα είναι καλός άνθρωπος και έχει πανίσχυρες διασυνδέσεις για να του δημοσιεύουν αυτοί που παραπλανούν το λαό τόσα χρόνια τα κείμενα του.

Εμείς οι φτωχοί και αδύνατοι και άσημοι του κόσμου, μόνο αν βρεθεί κανένα φωτισμένο πνεύμα που δεν είναι των κυκλωμάτων του κατεστημένου θα μας δημοσιεύσει κάθε τόσο καμιά αράδα από τα κείμενα μας.

Τα χωριατόπουλα έχουν αξιοπρέπεια γιατί μπόρεσαν και σπούδασαν δουλεύοντας οι ίδιοι στις οικοδομές και στα εστιατόρια γκαρσόνια ή με πολλές στερήσεις οι γονείς τους δουλεύοντας σκληρά για να βοηθήσουν τα χωριατόπουλα να γίνουν "άνθρωποι" και να μας βοηθούν όλους μας.

Από τα πολλά χωριατόπουλα θα αναφέρω μόνο τρία που γνώρισα προσωπικά τις ευεργεσίες τους και την αγάπη τους για όλους μας σε εποχές δύσκολες, πολύ δύσκολες, τους μακαριστούς Αρχιεπισκόπους Σεραφείμ και Χριστόδουλο και τον νυν Μακαριώτατο Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Τα χωριατόπουλα αυτά είναι οι εκκλησιαστικοί μας Ηγέτες και είμαστε πολύ υπερήφανοι γι'αυτούς και το έργο τους, και ουδείς έχει το δικαίωμα εις το όνομα της ελευθερίας του τύπου να βρίζει όλο εκείνο τον ευσεβή κόσμο που σέβεται και αναγνωρίζει κορυφαίες εκκλησιαστκές μορφές ως θυσιαζόμενοι υπέρ πάντων ημών.