ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πέρασαν τρεις βδομάδες από την επιστροφή μου στην Κύπρο και μόλις χθές με αξίωσε ο Θεός να προσκυνήσω τον Τίμιο Σταυρό στην Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, την Ακρόπολη της Κυπριακής Ορθοδοξίας.

Δοκίμασα βαθύτατη συγκίνηση, με την επίσκεψή μου στο πιο ασκητικό μοναστήρι της Κύπρου. Ένα από τα πιο ασκητικά μοναστήρια της Ορθοδοξίας.

Κτιριακά τριπλασιάστηκε από ότι το γνώριζα πριν 24 χρόνια. 

Κατέστησαν απολύτως αναγκαίες οι επεκτάσεις για να καλύψουν τις ανάγκες της Μονής, αφού, στο μεταξύ, οι μοναστές της πενταπλασιάστηκαν τουλάχιστον.

Κανένα, όμως, σημάδι εκκοσμίκευσης ή αλαζονείας, δεν διέκρινα εξαιτίας των ανακαινίσεων και των επεκτάσεων. Ούτε στα κτίσματα, ούτε στους πατέρες της Μονής. 

Κανένας δεν παριστάνει τον Άγιο στο Σταυροβούνι. Ούτε ταπεινολογεί. 

Όλα ταπεινά, όλα σεμνά, όλα ανεπιτήδευτα, όλα σύμφωνα με το πνεύμα του ορθόδοξου μοναχισμού, της παράδοσης της Ιεράς Μονής του Σταυροβουνίου και το εκκλησιαστικό φρόνημα του Γέροντα Αθανάσιου, Ηγουμένου της Μονής για τέσσερις δεκαετίες τώρα.

Η εγκάρδια αγάπη και η φιλοξενία των πατέρων απαράμιλλη. 

Σε κάνουν να νοιώθεις ότι είναι άνθρωποι της δικής σου οικογένειας, επειδή στην δική τους Σταυροβουνιώτικη οικογένεια αγκαλιάζουν την κάθε ψυχή σαν δικό τους άνθρωπο. 

Καμιά επιτήδευση. Ούτε ίχνος αλαζονείας. Καμία προσπάθεια αυτοπροβολής ή καλλιέργειας του οπαδισμού που παρατηρείται σε ορισμένα μοναστήρια ακόμη και του Αγίου Όρους, δυστυχώς. 

Χάρηκα τόσο πολύ επειδή με αξίωσε ο Θεός να ξαναπάρω την ευχή του Γέροντα Αθανάσιου, που ήταν ο πνευματικός μου όταν ζούσα στην Κύπρο.

Παρόλον ότι οι σωματικές του δυνάμεις είναι πολύ καταβεβλημένες η πνευματική του διαύγεια εξακολουθεί να είναι εκπληκτική.

Θυμόταν, με μεγάλη λεπτομέρεια, όλα όσα αφορούν εμένα και την οικογένειά μου.

Αγιογραφείο, ιεροραφείο, βιβλιοδετείο, συντήρηση αρχαίων βιβλίων, παραγωγή θυμιάματος, αγροτικές ασχολίες κτλ. είναι τα διακονήματα των μοναχών.

Παντού το πνεύμα της απλότητας, της αφάνειας και της άδολης αγάπης προς τον Χριστό, την άσκηση, την προσευχή και τον άνθρωπο.

Δροσίστηκε η ψυχή μου με το προσκύνημα στο Σταυροβούνι.!