ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΙΣΤ΄

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΙΣΤ΄

Του π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου

=====                                                                  

52) Στό τέλος, ὁ πατριάρχης προσφέρει στόν πάπα τό σύμβολο τῆς ἐπισκοπικῆς ἀξίας τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἀνατολῆς. Ἕνα πολύτιμο ἀρχιερατικό ἐγκόλπιο, μέ παράσταση τοῦ Κυρίου ὡς Διδασκάλου. Οἱ παριστάμενοι Ἕλληνες ἀξιώνουν: «Παναγιώτατε, νά τό βάλετε στόν λαιμόν του»! Αὐτό μεταφράζεται στόν πάπα καί ἐκεῖνος, μέ δάκρυα στά μάτια, ἔβγαλε μέ τά ἴδια του τά χέρια τή Stola, ἕνα εἶδος ἐπιτραχηλίου, καί ὁ πατριάρχης, μέ χέρια πού ἔτρεμαν ἀπό συγκίνηση, τοῦ ἐφόρεσε τό ἐγκόλπιο. Ὅλοι τότε ἀναφωνοῦν: «Ἄξιος, ἄξιος»! ὑπό τά ἔκπληκτα βλέμματα τῆς παπικῆς συνοδείας, πού γιά πρώτη φορά ἄκουγε τή στεντόρειο λειτουργική ἰαχή τῆς χειροτονίας.

(Πηγή: ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, Φιλήματα Ἰούδα, ἔκδ. γ΄, περιοδικό ‘Ἅγιος Ἀγαθάγγελος Ἐσφιγμενίτης’, Ἅγιον Ὄρος 1993, σ. 20).

53) Στίς 11:10’ φθάνει στό ναό ἡ παπική ἀντιπροσωπεία μέ ἐπικεφαλῆς τόν καρδινάλιο Λαυρέντιο Σέχαν. Φοροῦν τίς ἐπίσημες στολές τους καί ὁδηγοῦνται στό σολέα. Ὁ πατριάρχης κατεβαίνει ἀπό τόν θρόνον του, ἀγκαλιάζει καί ἀσπάζεται τόν καρδινάλιο, τόν ἀρχιεπίσκοπο καί ὅλα τά μέλη τῆς συνοδείας. Τόν καρδινάλιο ἀνεβάζουν στό παραθρόνιο καί τόν ἀρχιεπίσκοπο στά ἡγεμονικά στασίδια.

Ὅταν ἡ Θεία Λειτουργία ἔφθασε στή στιγμή μετά τήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀρχιμανδρίτης Γαβριήλ, διαβάζει ἀπό τόν ἄμβωνα τήν κοινή δήλωση τοῦ πάπα καί τοῦ πατριάρχη, μέ τήν ὁποία ἐκτός τῶν ἄλλων «ἀπό συμφώνου δηλοῦσιν:

α) ἀποδοκιμάζουσι τούς προσβλητικούς λόγους, τάς ἀβασίμους κατηγορίας καί τάς ἀξιοκατακρίτους χειρονομίας, ἄτινα ἑκατέρωθεν ἐχαρακτήρισαν ἤ συνώδευσαν τά θλιβερά γεγονότα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης,

β) ἀποδοκιμάζουσι ὠσαύτως καί αἴρουσιν ἀπό τῆς μνήμης καί ἐκ μέσου τῆς Ἐκκλησίας τά ἐπακολουθήσαντα ἀναθέματα, ὦν ἡ ἀνάμνησις ἐπενεργεῖ μέχρι τῆς σήμερον ὡς κώλυμα εἰς τήν ἐν ἀγάπη προσέγγισιν, παραδίδουσι δέ ταῦτα τῆ λήθη,

γ) ἐκφράζουσι, τέλος, τήν θλίψιν αὐτῶν διά τά λυπηρά προηγούμενα καί τά μεταγενέστερα γεγονότα, ἄτινα, ὑπό τήν ἐπίδρασιν διαφόρων παραγόντων, ἐν οἶς καί ἡ ἀμοιβαία ἔλλειψις κατανοήσεως καί ἐμπιστοσύνης, ὡδήγησαν τελικῶς εἰς τήν πλήρη διάσπασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας».

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος καί ὁ Ὑπογραμματεύς τῆς Συνόδου προσκομίζουν τόν πατριαρχικόν κώδικα στόν θρόνον καί ὁ πατριάρχης, φορώντας τόν μανδύαν του, διαβάζει μεγαλοφώνως τήν πράξη τῆς ἄρσεως, πού καταλήγει μέ τά ἐξῆς:

«Ἡ Μετριότης ἡμῶν μετά τῶν περί ἡμᾶς Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν καί Ὑπερτίμων, ἀγαπητῶν δ’ἡμῖν ἐν Χριστῶ ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν, καιρόν εὐπρόσδεκτον τῶ Κυρίω τά νῦν ἡγησάμενοι, ἐν Συνόδω συνελθόντες καί διασκεψάμενοι, κοινωνοί τε γενόμενοι τῆς ἀπό τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης ὁμοίας προθέσεως καί γνώμης, ἔγνωμεν ἄραι ἀπό τῆς μνήμης καί ἐκ μέσου τῆς Ἐκκλησίας τό ἀπό τοῦ πατριάρχου τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ τοῦ Κηρουλαρίου καί τῆς περί αὐτόν Συνόδου ἐξενεχθέν προειρημένον ἀνάθεμα».

(Πηγή: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ, Οἱ «εἰρηνοποιοί», Ἀθῆναι 1971, σσ. 178-179).

(Συνεχίζεται)