Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ

Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

======  

Ο άνθρωπος, μέσα στο δράμα τής αποστασίας του δεν μπορούσε να κατορθώσει τίποτε. Η πρωτοβουλία ανήκε στον Θεό, αφού σ' αυτόν υπάρχει η δυνατότητα της πραγματοποιήσεως της σωτηρίας. Έτσι λοιπόν θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε αυτή την πρώτη του παρουσία ο Χριστός, δεν ήλθε για να κρίνει τους ανθρώπους. Η ταπείνωσις του Χριστού, δέχεται όλες τις ταπεινώσεις εκ μέρους των ανθρώπων. Φυσικά υπάρχει και η δευτέρα παρουσία που εκεί τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όμως για τους συνειδητούς πιστούς που αποδέχονται τώρα τον Χριστό ως λυτρωτή, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να τον αντιμετωπίσουν στο μέλλον ως κριτή. 

Ας κλείσουμε όμως με μια μεγάλη μορφή της Εκκλησίας μας που αγάπησε τον Ιησού όσο ελάχιστοι και απέδειξε ότι αυτή τη φλόγα της αγάπης, τίποτε στον κόσμο δεν μπορεί να την σβήσει.

Πρόκειται για τον άγιο Ιγνάτιο τον θεοφόρο. Αποστέλλει μια επιστολή που μιλά από μόνη της. “...καλόν μοι αποθανείν εις Χριστόν Ιησούν, ή βασιλεύειν των περάτων της γης... τον του Θεού θέλοντα είναι κόσμω μη χαρίσησθε... άφετέ με καθαρόν φώς λαβείν· εκεί παραγενόμενος άνθρωπος έσομαι. Επιτρέψατέ μοι μιμητήν είναι του πάθους του Θεού μου, ει τις αυτόν εν εαυτώ έχει νοησάτω ό θέλω, και συμπαθείτω μοι, ειδώς τα συνέχοντά με”. Δηλ. Είναι ωραίο για μένα να πεθάνω χάριν του Ιησού Χριστού, παρά να βασιλεύω της οικουμένης. Αυτόν που θέλει να ανήκει στον Θεό, μη τον χαρίσετε στον κόσμο. Αφήστε με να απολαύσω φως καθαρό. Όταν φθάσω εκεί (κοντά στο καθαρό φως του Θεού), τότε θα είμαι άνθρωπος. Δώστε μου την άδεια να μιμηθώ το (σταυρικό) πάθος του Θεού μου. Όποιος τον έχει μέσα του, ας καταλάβει εκείνο που θέλω, και ας με συμπαθήσει, αφού έχει πείρα εκείνων που με συνέχουν.

Το λοιπόν αδελφοί, δεν έχουμε παρά να αποδείξουμε ότι αποδεχόμαστε την πρόσκληση της σταυρικής Του αγάπης.