ΟΙ “ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ”, ΜΕ ΑΒΑΣΙΜΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥΣ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΘΕΣΗ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΟΤΙ “Η ΣΥΖΥΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ”
Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους
=====
Το κείμενο τούτο αποτελεί συνέχεια του δημοσιευθέντος κειμένου μου, που τιτλοφορήθηκε «Η χωρίς καμιά πατερική βάση διδασκαλία του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού για το γάμο», για τον λόγο ότι οι «φανατικοί υποστηρικτές των Βατοπαιδινών» (κατά τον Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριο) συνεχίζουν να ενίστανται με αβάσιμους σχολιασμούς, που εδράζονται στην ενοχλημένη και νοσηρή προσωποληψία τους.
Η αναφορά του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, ότι η συζυγία συνεχίζεται στην αιωνιότητα δεν στηρίζεται σε καμιά πατερική βάση. Ποιός Αγιος της Εκκλησίας μας είχε πει ότι «η συζυγία συνεχίζεται στην αιωνιότητα;» Ποία έννοια μπορεί να έχει η συνέχεια της συζυγίας στην αιωνιότητα; Το μέγα του γάμου μυστήριο εις σωτηρία οδηγεί. Ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός όχι μόνο «μετήρεν όρια», όχι μόνο «υπερέβη την θείαν παράδοσιν», αλλά «ετεροδιδασκαλία εισήγαγεν». Η στρεβλή τούτη θέση, σίγουρα θα δημιουργήσει πλανεμένη άποψη, τόσο για το γάμο, όσο και για τη βασιλεία των ουρανών.
Ο ιερεύς στο Μυστήριο του γάμου εύχεται «Κύριε ο Θεός ημών, ο εν τη σωτηριώδει σου οικονομία καταξιώσας εν Κανά της Γαλιλαίας τίμιον αναδείξαι τον γάμον, διά της σης παρουσίας…» καταδεικνύοντας τον σωτηριώδη σκοπό του γάμου. Ο ιερεύς επίσης εύχεται «…των νυν μνηστευομένων αλλήλοις, και της σωτηρίας αυτών του Κυρίου δεηθώμεν» και «…καταξίωσον αυτούς εν γήρει πίονι καταντήσαι, εν καθαρά τη καρδία εργαζομένους τας εντολάς σου». Ποία έννοια υπάρχει να συνεχισθεί ο γάμος στην αιωνιότητα; Ποία έννοια υπάρχει δύο άνθρωποι να έχουν μια ιδιαίτερη σχέση στη βασιλεία των ουρανών; Δεν διαστρεβλώνεται η έννοια της βασιλείας των ουρανών; Δεν είναι τούτη μια υπερβολή, που διαφοροποιεί την έννοια και το μεγαλείο της βασιλείας των ουρανών; «Αγγελος Κυρίου προπορευέσθω έμπροσθεν αυτών πάσας τας ημέρας της ζωής αυτών» εύχεται ο ιερεύς στο Μυστήριο του γάμου. Πού αναφέρεται ότι η συζυγική σχέση των δύο αυτών ανθρώπων, θα συνεχιστεί στην αιωνιότητα; Ποιός από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, έχει πει ποτέ κάτι τέτοιο; Ή μήπως δίνεται το δικαίωμα στον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, από το πλήθος των «φανατικών υποστηρικτών», που παραληρούν διαδικτυακά με τα “φαιδρά” «ο μεγαλύτερος Αγιος των τελευταίων πεντακόσιων χρόνων», «μεγαλύτερος και από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη», «ισάξιος του Προφήτη Ιεζεκιήλ», «ο μέγιστος των Γερόντων» και τόσα άλλα, για τα οποία κανείς δεν τους φρονιματίζει; Κάποιοι βολεύονται με αυτή την παραεκκλησιαστική παράνοια, μα ο Θεός θα φροντίσει να επανέλθει το Ορθόδοξο Εκκλησιολογικό φρόνημα, με τον τρόπο που Αυτός γνωρίζει.
Οσο οδυνηρό κι αν είναι για μένα, θεωρώ απαραίτητο να αναφερθώ σε προσωπική εμπειρία που είχα, από τις «συμβουλευτικές παραινέσεις» του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Προβληματίστηκα αρκετά να την αναφέρω, καθότι θα ξέφευγα των λόγων ευπρεπείας. Αν και τόλμησα να την αναφέρω σε κάποιους φίλους, ως ειπώθηκαν, για να είμαι ειλικρινής, για τον λόγο ότι συνομιλούσα με ανθρώπους που έτρεφαν «ρομαντική» άποψη για τις θέσεις του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, για το γάμο. Θα προσπαθήσω να γίνω όσο μπορώ πιο κατατοπιστικός, χωρίς να εκφύγω της ευπρεπείας.
Τον καιρό που ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός βρισκόταν με τη συνοδεία του στο Κελλίον Ευαγγελισμός στην Καψάλα, μου μίλησε για το γάμο. Φυσικά δεν τον ρώτησα, αλλ’ ούτε και “προφητικώς” προέβη στις «συμβουλευτικές παραινέσεις» για το γάμο. Απλά προσπάθησε με άκρως υποτιμητικά λόγια για το γάμο, να με πείσει να μην ακολουθήσω τον έγγαμο βίο. Προς τούτο επεστράτευσε στην επιχειρηματολογία του και τον ισχυρισμό ότι αν ο γάμος ήταν κάτι καλό, ο Θεός δεν θα επέτρεπε τον συγκεκριμένο τρόπο τεκνογονίας. Είπε και κάτι ακόμα που θα ήταν πολύ άκομψο να το πω.
Πολύ υποτιμητικό ισχυρισμό για το γάμο, μου ανέφερε και άλλη φορά, με σκοπό να με αποτρέψει να ακολουθήσω τον έγγαμο βίο, που δυστυχώς δεν μπορώ ευπρεπώς να «μεταφράσω». Μετά από χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη και τα περί λυσσαλέας πληγής της Κύπρου και τις τόσες άλλες τρομοσυμβουλές των απραγματοποίητων “προφητειών” του, κατά τη φοιτητική μου νεότητα, ομολόγησα σε πολύ στενούς μου φίλους ότι «προτιμότερο ήταν να μην τον γνώριζα τότε, γιατί τόσο τα του γάμου, όσο και τα περί λυσσαλέας πληγής της Κύπρου, με την μεγάλη καταστροφή της ιδιαίτερής μου πατρίδας, παρόλες τις μεταθέσεις του χρόνου καταστροφής, έκαναν τη νεότητά μου να φαντάζει αξημέρωτη νύχτα». Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι μετά τα άλλαξε, σε σημείο μάλιστα που να ισχυρίζεται ότι η συζυγία συνεχίζεται στην αιωνιότητα. Συμφωνώ, αλλά μετακινήθηκε από το ένα λάθος στο άλλο.
Δεν μου ήταν εύκολο να γράψω το κείμενο αυτό, γιατί θα ακούσω το σύνηθες υβρεολόγιο των «φανατικών υποστηρικτών».
Δεν έχω εθισθεί σε αυτή τους την κατάντια, αλλά έχω συνηθίσει από το κάλλος της υπομονής που διδάχθηκα από τους παλαιοτέρους, να περιμένω όσος χρόνος κι αν χρειαστεί, την αποκατάσταση της αλήθειας.
No comments:
Post a Comment