Η ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Η ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

=========

Εκεί που τα πράγματα καταντούν πραγματικώς τραγικά, είναι όταν η συνείδηση του ανθρώπου βραχυκυκλώνεται και όντως πιστεύει ότι τάχα προσφέρει υπηρεσία στον Θεό και ότι διακονεί την αλήθεια. 

Αναφερόμαστε στις περιπτώσεις εκείνες που οι άνθρωποι έχουν χάσει το πνεύμα της πίστεως, την ουσία της αγάπης και την ομορφιά της ταπεινώσεως, με αποτέλεσμα ο άκριτος ζήλος να τους κάνει να βλέπουν παντού προδότες και να φαντάζονται τον εαυτόν τους και τους περί αυτών ως «ασάλευτους πύργους τους δόγματος» και της «ηθικής». Και βεβαίως, είναι καλό και άγιον ο πιστός να καταρτίζεται σε πύργο αρετής και αγιότητος.

Σε πύργο πίστεως, αγάπης και ταπεινώσεως και σε φρυκτωρό διακρίσεως βιώνοντας “συν πάσι τοις αγίοις” το περιεχόμενο της πίστεως, όπως αυτό μας το παραδίδουν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας.

Χρειάζεται όμως πολύ προσοχή και συνέπεια στο πνεύμα της Εκκλησίας, διότι κινδυνεύει κανείς να είναι μεν «πύργος», αλλά «πύργος της Βαβέλ» και κατόπιν να «περιάγει την θάλασσαν και την ξηράν ποιήσαι ένα προσήλυτον...».

Φυσικά η τακτική αυτή όσων ασυνείδητα ακολουθούν την τακτική του τυφλού φανατισμού, είναι η χείριστη υπηρεσία και προς τον Θεό και προς την αλήθεια. Έτσι, υφίσταται ο κίνδυνος ο «δικηγόρος» του Θεού να καταντήσει «θεομάχος». Αλλά η Αλήθεια δεν μπορεί να χωρισθεί από Αυτόν τον Κύριο. Αυτός είναι «η οδός και η Αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν ΙΔ' 6).

Και ας μη μας διαφεύγει ότι δεν πρέπει να μας ευχαριστεί μόνο η αλήθεια αλλά και αυτή η ομορφιά της αλήθειας.