Ο ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ

Ο ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ

Ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο των εσχάτων καιρών

Του  Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Ένα φαινόμενο της εποχής μας είναι η ειδωλοποίηση των παθών μας και η αναγωγή της αμαρτίας σε κανόνα ζωής. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μερικοί από τους οποίους είναι και θεολόγοι, οι οποίοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα δικά τους πάθη, ελαττώματα και αδυναμίες, ανάγοντας τα σε κανόνα ζωής.

Ένα φαινόμενο της εποχής μας, το οποίο τώρα έχει φύγει από την μόδα, γιατί δεν πουλά, είναι και το φαινόμενο Χρήστος Γιανναράς. Αλλά γι’ αυτόν έχουν μιλήσει τόσοι πολλοί και διακεκριμένοι θεολόγοι, προεξάρχοντος και τού μακαριστού π. Θεόκλητου Διονυσιάτου, που ξεκαθάρισαν το θέμα θεολογικώς και πνευματικώς, από πάσης πλευράς, ώστε να περισσεύει κάθε λόγος.

Το λυπηρό είναι ότι, ενώ τα θέματα που έχει θίξει ο κ. Γιανναράς, είναι λυμένα, αφού έχουν μιλήσει τόσο μεγάλα θεολογικά αναστήματα, ακολουθούντες άπαντες την ολοκάθαρη διδασκαλία των Αγίων της Εκκλησίας μας, όπως π.χ. και ο μακαριστός γέροντας π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, εντούτοις υπάρχουν μερικοί θεολόγοι, τυγχάνοντες κάποιοι και ιερωμένοι, οι οποίοι συνεχίζουν αυτή την αθεολόγητη και αιρετική γραμμή. Φαίνεται ότι αυτοί οι θεολόγοι και ιερείς να ζουν σε άλλην «εκκλησία» και όχι στην Ορθοδοξία, και να μην έχουν διαβάσει ποτέ τους Αγία Γραφή ή τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά και να μην έχουν ακούσει τις διδαχές συγχρόνων αγιασμένων γερόντων, όπως του γέροντα Παϊσίου, Πορφυρίου και άλλων.

Γνωρίζουμε συγκεκριμένο έγγαμο ιερέα, ο οποίος παρουσιάζεται σαν γέροντας σε μοναστήρι της Κύπρου, ο οποίος διδάσκει ότι όταν ένας άνδρας και μια γυναίκα αγαπιούνται και έχουν προγαμιαίες σχέσεις, αυτό δεν είναι αμαρτία. Ακόμη διατείνεται ο εν λόγω έγγαμος ιερέας ότι όταν πάει ένας άνδρας παντρεμένος με μια άλλη γυναίκα, εφόσον αγαπιούνται δεν είναι αμαρτία. Αμαρτία είναι μόνον όταν, ενώ έχει δοσμένη την καρδιά του στην γυναίκα του, εντούτοις πηγαίνει με άλλη γυναίκα.

Παρακαλούμε τον εν λόγω έγγαμο ιερέα (υπαγόμενον υπό την πνευματικήν ευθύνη του Μητροπολίτου Λεμεσού, και έχοντα την ευθύνη γυναικείου ησυχαστηρίου, κάτω από την πνευματική σκέπη της Μονής Μαχαιρά, ως Μετόχιό της, δηλ. του π. Ανδρέα Αγαθοκλέους) να μας δείξει τα χωρία αυτά στην Αγία Γραφή και στα κείμενα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, όπου αναφέρονται οι πλανεμένες αυτές θέσεις. Ακόμη να μας υποδείξει ποιοι είναι οι κανόνες και αποφάσεις τοπικών και οικουμενικών συνόδων, οι οποίες αποφάσισαν ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι αμαρτία ή ότι το να έχει σεξουαλική επαφή ένας παντρεμένος με μια γυναίκα, εφόσον την «αγαπά», δεν είναι αμαρτία. Τέλος να μας υποδείξει ποιοι από τους σύγχρονους γέροντες (Παΐσιο, Πορφύριο, Ιάκωβο, Σωφρόνιο) διδάσκουν αυτές τις κακοδοξίες.

Το να είμαστε αμαρτωλοί μετανοούντες είναι αποδεκτό. Το να ειδωλοποιούμε όμως τα πάθη μας και να τα αναγάγουμε σε κανόνα ζωής είναι ολέθριο. Αλλά είναι σίγουρα και δαιμονικό όταν τα αναγάγουμε και σε «θεολογία» και «ποιμαντική»!