ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
==========
Συγκλονιστική η μαρτυρία του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου, που κατέγραψε σε πρόσφατο άρθρο του, για τη μάστιγα των ναρκωτικών, αλλά και εν Χριστώ μαρτυρία για το έλεος του Θεού, που μπορεί κάθε πονεμένη ψυχή να ζητήσει και να λάβει ακόμη και την τελευταία στιγμή.
ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
_________
Στις πλείστες περιπτώσεις - στην κουλτούρα των ΗΠΑ - η βοήθεια που παρέχεται στους ναρκομανείς δίνεται από άθεους ή αδιάφορους για την πίστη ψυχολόγους, οι οποίοι, αντί να τους δίνουν το πραγματικό αντίδοτο - την πίστη στο Χριστό - περιορίζονται “to support them in their choices”.
Αρρωστοι άνθρωποι που προσπαθούν να βοηθήσουν άρρωστους ανθρώπους χωρίς αληθινό στήριγμα και ελπίδα.
Ποιο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να παραχθεί;
Η ... “ΒΟΗΘΕΙΑ” ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
________
Πριν χρόνια, λίγο μετά τον ερχομό μου στην Αμερική, προσπάθησα να βοηθήσω ως εθελοντής σε ένα Ιδρυμα που παρέχει βοήθεια για αποτοξίνωση σε πρώην(;) ναρκομανείς. Μετά από μια εκπαίδευση κοροιδία που μας έκαναν οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος μου ανέθεσαν να επισκέπτομαι στο Ιδρυμα μια νέα κοπέλα γύρω στα 30 - 35 και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Μου είπαν ότι θα έπρεπε να την υποστηρίζω ψυχολογικά, δηλαδή να την ενθαρρύνω στην απόφασή της να απαλλαγεί από την έξη.
ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΣΟΥ!!!
________
Σε κάποια στιγμή που κουβεντιάζαμε πόσο μεγάλη ζημιά της προκάλεσε και της ίδιας και των παιδιών της ο εθισμός στα ναρκωτικά μου είπε: “Ξέρεις! Κάνουν και καλό τα ναρκωτικά!!!” Εκπληκτος τη ρώτησα τι είδους καλό μπορούν να κάνουν τα ναρκωτικά σε ένα άνθρωπο. Μου απάντησε: Μπορούν να βοηθήσουν ένα άνθρωπο να ξεπεράσει κάποιες inhibitions (αναστολές) που έχει.
Νόμισα - αφελώς - ότι εννοούσε διάφορες ανοησίες που επικρατούν στην Αμερικανική κουλτούρα που έχουν σχέση με το λεγόμενο self - esteem, positive attitude, be happy for me, support me in my choices, κτλ. κτλ. που λανσάσουν οι λεγόμενοι therapists, οι “ιερείς” του “Αμερικανικού τρόπου ζωής”.
Οταν ζήτησα διευκρινήσεις μου εξήγησε, χωρίς να κοκκινίσει από ντροπή ή να δείχνει ότι είχε την παραμικρή αναστολή. “Πριν αρχίσω τα ναρκωτικά δεν μπορούσα να γίνω πόρνη, αλλά μετά που εθίστηκα στα ναρκωτικά δεν είχα κανένα πρόβλημα”!
Εμεινα εμβρόντητος! Συνέλαβα τον εαυτό μου με το στόμα ανοιχτό για αρκετά δευτερόλεπτα να την ατενίζει σαν χαμένος. Οταν συνήλθα από την έκπληξη προσπάθησα - χωρίς πολλή ψυχραιμία οφείλω να ομολογήσω - να την πείσω για το απαράδεκτο της στάσης της. Ούτε που ήθελε να με ακούσει.
SUPPORT THEM IN THEIR CHOICES!!!
__________
Πήγα και ανέφερα το γεγονός στους υπεύθυνους του Ιδρύματος. Και ξέρετε τι; Με επέπληξαν.!!! Μου είπαν ότι δεν είναι δουλειά μας να αλλάξουμε το αξιολογικό σύστημα των ασθενών, αλλά to support them in their choices!!!
Περιττόν φυσικά να αναφέρω ότι έκτοτε δεν με ξαναείδαν στο Ιδρυμα. Τι είδους βοήθεια δίνει κάποιος όταν υποστηρίζει την επιλογή μιας μητέρας δύο ανήλικων παιδιών να εκφράζει την πεποίθηση ότι τα ναρκωτικά κάνουν και καλό επειδή της ανέστειλαν κάθε δισταγμό να μπει στο κύκλωμα της πορνείας;
ΑΛΛΟ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΜΕΤΑΝΟΙΑ
_______
Οι περιπτώσεις που αναφέρει ο Σεβασμιότατος Ναυπάκτου όμως, στο άρθρο του, διαφέρουν ριζικά από την περίπτωση που κατέγραψα, επειδή η προσπάθεια αποτοξίνωσης συνδέεται με τη μετάνοια. Χωρίς τη μετάνοια, χωρίς την ελπίδα του Χριστού, ούτε από τα ναρκωτικά σώζεται ο άνθρωπος, ούτε από τα υπόλοιπα αδιέξοδα. Γι’ αυτό με πολλή χαρά διάβασα στο άρθρο του Σεβ. Ναπάκτου για ευγενείς ψυχές που ζητούσαν σωτηρία και όχι απλά απαλλαγή από τις κακές συνέπειες του εθισμού.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο του Σεβ. Ναυπάκτου που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
*****
ΣΥΡΙΓΓΑ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΖΩΗΣ
Του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου
=================
. Στὸ Εὐαγγέλιο διαβάζουμε ὅτι στὸν Γολγοθὰ τὴν ὥρα τῆς σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ ἕνας ἐκ τῶν ληστῶν, ποὺ σταυρώθηκε μαζί του, εἶπε στὸν Χριστό: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. κγ´ 42). Καὶ ὁ Χριστὸς τὸν διαβεβαίωσε ὅτι ἐκείνη τὴν ἡμέρα θὰ εἰσερχόταν στὴν Βασιλεία Του.
. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύοντας αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἀποκαλοῦν τὸν ληστὴ θεολόγο, ποὺ θεολόγησε ἀπὸ τὸν σταυρό, ἀναγνωρίζοντας ὅτι ὁ Χριστός, ποὺ καταδικάστηκε νὰ πεθάνη διὰ τοῦ Σταυροῦ εἶναι Θεός. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχει μιὰ τέτοια ὁμιλία.
. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται ποικιλοτρόπως σὲ κάθε ἐποχή. Πόσοι ἄνθρωποι δὲν ὁμολογοῦν τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν προσεύχονται σὲ Αὐτόν, ἀκόμη καὶ τὴν ὥρα ποὺ πεθαίνουν! Πόσοι δὲν τελειώνουν τὴν ζωή τους μὲ μετάνοια καὶ συντριβή!
Ο ΝΑΡΚΟΜΑΝΗΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
_________
. Διάβασα σὲ περιοδικὸ ὅτι ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Πατάρων Εἰρηναῖος, ποὺ ἀνήκει στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, καὶ ὑπηρετοῦσε στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας, στὸν Πρόλογο τοῦ βιβλίου του μὲ τίτλο «Λουλούδια ἀπὸ τοὺς κήπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας» ἀναγράφει ἕνα συγκλονιστικὸ περιστατικό:
. «Προχθές, γυρίζοντας ἀπὸ ἕναν Ἑσπερινὸ πέρασα ἀπὸ τὴν Ὁμόνοια. Πλῆθος νέων ἦταν μαζεμένοι γύρω ἀπὸ ἕνα παιδί. Στὸ χέρι του κρατοῦσε τὴν τελευταία σύριγγα τοῦ θανάτου. Τὸν πλησίασα καὶ μὲ δακρυσμένα μάτια φώναξε: "Βοήθεια, πεθαίνω...". Ἔτρεξα κοντά του τὸν ἀγκάλιασα. Μὲ σπασμένη φωνὴ μοῦ εἶπε: "Παππούλη, πεθαίνω διάβασέ μου μιὰ εὐχή". Γονάτισα, τοῦ διάβασα μία εὐχή. Ψέλλισε δύο λέξεις: "πὲς τοῦ Χριστούλη νὰ μὲ δεχτεῖ" καὶ ξεψύχησε μέσα στὴν ἀγκάλη μου, ἄγνωστος μεταξὺ ἀγνώστων. Φεύγοντας, ψιθύριζα μία προσευχή. "Χριστέ μου, μία λέξη εἶπε ὁ ληστὴς καὶ τὸν δέχτηκες στὴν βασιλεία Σου, δέξου καὶ τὴν ψυχὴ αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ σου"» (Περιοδικὸ «Ἐρῶ», Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2011).
. Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ εἶναι πολὺ χαρακτηριστικό. Τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ ἦταν πληγωμένο ἀπὸ τὴν σύγχρονη μάστιγα τῶν ναρκωτικῶν πέθανε στὸν δρόμο, ζητώντας προσευχὴ καὶ ἐπιθυμώντας νὰ τὸν δεχθῆ ὁ Χριστὸς στὴν βασιλεία Του. Ποιός ξέρει πόσα βάσανα πέρασε στὴν ζωή του, γιὰ νὰ καταλήξη στὰ ναρκωτικὰ καὶ ποιός ξέρει πόσες πληγὲς δέχθηκε ἀπὸ τὸ στενὸ καὶ εὐρύτερο κοινωνικὸ περιβάλλον καὶ ἀπὸ τοὺς ἐμπόρους τῶν ναρκωτικῶν, τοὺς ἐμπόρους τοῦ θανάτου! Καὶ ὅμως πέθανε μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν αἴτηση γιὰ τὴν Βασιλεία Του.
Η ΝΑΡΚΟΜΑΝΗΣ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
___________
. Ἀλλὰ καὶ ἡ προσφορὰ τῶν Κληρικῶν εἶναι μεγάλη, ὅταν ἀνοίγουν τὴν ἀγκαλιά τους σὲ τέτοιες πληγωμένες ὑπάρξεις, ὅταν δέχωνται τὸν πόνο τῶν ἀνθρώπων, ὅταν χύνουν κάποια δάκρυα γιὰ τοὺς νέους ποὺ βασανίζονται σκληρά.
. Συγκινήθηκα διαβάζοντας αὐτὸ τὸ περιστατικό, γιατί θυμήθηκα μία παρόμοια σκηνή. Κοντὰ στὴν Ὁμόνοια τῆς Ἀθήνας κάποια κοπέλα 25-30 ἐτῶν, ποὺ ἔμοιαζε μὲ 60 ἐτῶν, σκελετωμένη ἀπὸ τὰ ναρκωτικά, πονεμένη στὸ πρόσωπο, ποὺ ἦταν σκαμμένο ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὰ βάσανα, μὲ ἐκλιπαροῦσε: «Παππούλη, κάνε μιὰ προσευχὴ γιὰ μένα, γιὰ νὰ σωθῶ» καὶ μοῦ εἶπε τὸ ὄνομά της. Ἀκόμη καὶ τώρα, ὕστερα ἀπὸ χρόνια, ἔχω μέσα μου ἔντονα τὴν ἐνθύμηση τοῦ προσώπου της. Εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀναζητοῦν τὸν Πατέρα τους, ποὺ μὲ τὸν τρόπο τους ζητοῦν ἀγάπη καὶ στοργή, τὴν ὁποία τοὺς τὴν στέρησε ἡ «ἀκοινώνητη κοινωνία».
. Ἡ ἱστορία τοῦ Γολγοθᾶ ἐπαναλαμβάνεται καὶ ὁ Χριστὸς ἐξακολουθεῖ νὰ ἔχη φίλους ἀπὸ τὸ πιὸ πληγωμένο μέρος τῆς κοινωνίας, ἀπὸ τοὺς «ἀνασφάλιστους»!
ΠΗΓΗ:
parembasis.gr
No comments:
Post a Comment