ΘΕΡΜΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΤΡΑΣ κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟ

ΘΕΡΜΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΤΡΑΣ κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Κατ’ επανάληψη μας έχει εντυπωσιάσει ο Σεβαμσιότατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος της Ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης.

Η Βιβλική μορφή του, η παραδοσιακή του εμφάνιση, ο ορθόδοξος θεολογικός λόγος του, η σεμνότητα και η ταπείνωση που τον διακρίνουν, τον έχουν καθιερώσει στη συνείδηση των πιστών ως ένα εξαίρετο ιεράρχη.

Η εγκύκλιος που έστειλε για να διαβαστεί στα σχολεία αποτελεί μια ομολογιακή αναφορά στο θέμα της παιδείας που αναλύει με θεολογική οξύνοια αλλά και παρρησία τα κακώς κείμενα στην παιδεία του τόπου.

Δεν αναμέναμε βεβαίως το Σεβασμιότατο να κάνει αναφορά και στους ανθρώπους της Εκκλησίας - και δη στους Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και κ. Σταύρο Γιαγκάτζογλου - που απεργάζονται κακά στην παιδεία και μάλιστα στη θρησκευτική παιδεία των παιδιών μας σε μια εγκύκλιο που απευθυνόταν στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Προσδοκούμε όμως ότι ο Σεβασμιότατος συμμερίζεται την αγωνία μας ότι αν ο κ. Γιαγκάτζογλου και οι “ΚΑΙΡΟΣκόποι” του αφεθούν να επιτελέσουν ανενόχλητοι το ανόσιο έργο τους, η θρησκευτική παιδεία των Ελληνόπαιδων δεν θα έχει καμιά ουσιαστική σχέση με την πίστη των πατέρων τους.

Είναι δυνατόν ο Σεβασμιότατος να μην ανησυχεί γι’ αυτή την εξέλιξη, η οποία θα καταφέρει καίριο πλήγμα κατά του ορθόδοξου κατηχητικού μαθήματος των θρησκευτικών;

Παραθέτουμε στη συνέχεια την απόσπασμα της εμπνευσμένης εγκυκλίου του Σεβασμιότατου Πέτρας που μας εδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

"ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑ-ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ"

Του Μητροπολίτη Πέτρας Νεκτάριου

=================

Θεωρούμε καλό εκείνο το σχολείο που έχει ως πρόγραμμα παιδείας, τις θεανθρώπινες αξίες και αρχές του Γένους μας, αυτό που έχει μορφωμένους, τίμιους, αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, λειτουργούς που διδάσκουν, με τόλμη και αρετή ό,τι μας έχει αποθησαυρίσει η επιστήμη, η τεχνολογία, που μεταγγίζουν με πύρωμα στην καρδιά των νέων, το ήθος, τις αρχές, τις αξίες της ζωής.

Ακούω κατά καιρούς πολλές συζητήσεις για το μοντέλο της μεταρρύθμισης, που πρέπει να αντιγράψει η παιδεία μας από τις άλλες χώρες. Ποιο θα είναι αυτό το μοντέλο; Κανένας δεν μιλεί για την ελληνόπρεπη διαχρονική παιδεία του Γένους μας. Οι μαΐστορες της «εχπαιδευτικής» μεταρρύθμισης ούτε θέλουν να την ακούσουν. Την ξορκίζουν.

Μαθαίνω, αν δεν κάνω λάθος, ότι ερωτοτροπούν με το μοντέλο της παιδείας της Φινλανδίας. Ξέρουμε όμως καλά ότι όση πρόοδο κι αν έχει αυτή η χώρα, έχει πρωτιά στις αυτοκτονίες, στον αλκοολισμό και κυρίαρχο μοντέλο ζωής είναι οι μονογονεϊκές οικογένειες.

Ερωτώ: Η Ελλάδα τόσους αιώνες δεν είχε παιδεία; Ποια χώρα έχει τόση ιστορία; Δεν μπορεί αυτόν τον πολιτισμό, την παράδοση να τον κάνει χυμό παιδείας μπολιάζοντας σ' αυτόν, ισόρροπα, τις νέες προοπτικές της επιστήμης και της τεχνολογίας;

Αν πρέπει, λοιπόν, να εφαρμόσουμε μοντέλο παιδείας, μετά τις φρικτές αποτυχίες μας, αν θέλουμε να δώσουμε όραμα ζωής, πνοής στα παιδιά μας, πρέπει να επανα-ανακαλύψουμε, μέσα στη βαρβαρότροπη εποχή που ζούμε την παιδεία της ρωμιοσύνης, που μας καταξίωσε πανανθρώπινα, που δημιούργησε άφθιτο πολιτισμό, που έδωσε στον τόπο μας αιώνια ακτινοβολία, που γέννησε αθάνατα πνεύματα, που μας χάρισε μεγάλους επιστήμονες, ήρωες, αγίους, ευεργέτες. Αυτή η παιδεία που η Εκκλησία προτείνει είναι οικουμενική, αξιολογική, διαχρονική, δημιουργεί στέρεες βάσεις που δεν κλονίζονται στις οποιεσδήποτε κρίσεις.

Αυτήν την παιδεία, τη θεανθρώπινη που τη χλευάζουν πολλοί, που παίδευε τα Ελληνόπουλα, που είχαν χαρά όταν πήγαιναν στο σχολείο, που οι μεγάλοι την θυμούνται με βαθιά συγκίνηση, αυτήν έχουμε πρώτιστα ανάγκη.

Δείτε τις αντιδράσεις των παιδιών μας στα συνθήματα που γράφουν στα σχολεία, στις εκδηλώσεις βίας που παρατηρούνται εκείσε, στο μίσος που τρέφουν για το σχολείο τους και θα καταλάβετε τί συντελείται μέσα στην καρδιά τους. Από την στάση αυτή των νέων θα καταλάβουμε τις αξιολογικές τοποθετήσεις τους για το σήμερα της παιδείας.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι Έλληνες θέλουν ελληνόπρεπη παιδεία. Μπορεί να μην το εκφράζουν, αλλά αν τους ρωτήσουμε αυτήν την αποσταμένη ελπίδα έχουν. Εάν η παιδεία μας υπερβεί τα φαινόμενα που παρατηρούνται σ' αυτήν, εάν προχωρήσει σε τομές, εάν έχει όραμα, εάν απαλλαγεί από τους μάγους που την ταλαιπωρούν, εάν αποβάλει τις κομματικές επιρροές και έχει πολιτικό, υπερκομματικό όραμα, τότε θα συντελέσει στην υπέρβαση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας. Γιατί μόνο η παιδεία βοηθάει αποτελεσματικά να υπερβούμε τις ποικίλες κρίσεις.

Η ευθύνη για τη σοβαρή κατάσταση της παιδείας μας βαραίνει όλους. Όλοι φταίμε. Γονείς, κοινωνία, πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, Εκκλησία. Όλοι εκμεταλλευθήκαμε τα παιδιά μας. Τα προδώσαμε, τα εγκαταλείψαμε, τα γεμίσαμε άγχος, ανασφάλεια. Τα απαξιώσαμε και σήμερα πληρώνουμε τα επίχειρα αυτής της συμπεριφοράς μας.

Τι ζητούν οι νέοι μας; Νόημα ζωής. Κανένας δεν τους το προσφέρει. Είναι φιλότιμοι, είναι ικανοί, έχουν ζώπυρα φιλογένειας. Και τι θέλουν από μας; Παράδειγμα, υπευθυνότητα και τιμιότητα.

Τι να ευχηθώ τώρα στην αρχή του νέου σχολικού έτους; Τα κοινότυπα; Δεν τα προσέχει κανένας. Ως Επίσκοπος ένα πράγμα βιώνω. Ζητείται παιδεία, μάλλον ζητείται Ελλάδα.

Καλό σχολικό έτος στα παιδιά, καλές υπομονές στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς μας.

ΠΗΓΗ:

Εκκλησαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”,

Εφημερίδα Λασιθίου ΑΝΑΤΟΛΗ