Προσωπογραφία του αείμνηστου π. Επιφάνιου.
Δώρο του Μητροπολίτη Εδέσσης Καλλίνικου (πνευματικού αναστήματος του αείμνηστου Γέροντα), στον κατά σάρκα αδελφό του π. Επιφάνιου και συντάκτη της επιστολής που ακολουθεί κ. Πολυνείκη Θεοδωρόπουλο.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Του κ. Πολυνείκη Θεοδωρόπουλου,
κατά σάρκαν αδελφού του Γέροντα Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου
===============
Αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ Παναγιώτη,
Καλό κι ευλογημένο φθινόπωρο.
Στις αρχές του φετινού καλοκαιριού σου είχα στείλει ένα περιστατικό από τη ζωή του Γέροντά σου και αδελφού μου π. Επιφανίου που αναφερόταν στην άρνησή του σε σημαντικό πολιτικό παράγοντα στα μέσα της δεκαετίας του 1970, να διορίσει τη σύζυγό μου άνευ εξετάσεων στο Δημόσιο τομέα. Το παραπάνω περιστατικό είχες την καλοσύνη να «ανεβάσεις» στον ιστότοπό σου.
Σήμερα καταθέτω στην αγάπη σου ένα περιστατικό που συνέβη μόλις λίγα λεπτά μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 εκδιώχθηκαν - άνευ απολογίας - από τους κόλπους της Ελλαδικής Ιεραρχίας δώδεκα άξιοι Μητροπολίτες, αληθινά κοσμήματα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μετά την «καρατόμισή» τους, η τότε Διοικούσα Ελλαδική Εκκλησία, μεταξύ των άλλων, τους στέρησε και το δικαίωμα της μισθοδοσίας.
Ένας απ’ τους εκδιωχθέντες ήταν κι ο μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης κυρός Θεολόγος, ένα πολύτιμο διαμάντι της Ιεραρχίας.
Λίγο μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου, ένα από τα στενά πνευματικά του τέκνα μου έκανε γνωστό ότι ο ίδιος δυο - τρεις φορές μετέβη στην κατοικία του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου Θεολόγου και λαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, έριξε κάτω από την πόρτα του φάκελο με χρήματα χωρίς στοιχεία αποστολέα, που του είχε δώσει ο π. Επιφάνιος λέγοντάς του χαρακτηριστικά ότι την ενέργεια αυτή τη γνωρίζουν μόνο ο Θεός, ο π. Επιφάνιος καθώς και ο κομιστής του φακέλου.
Πόσες φορές ακόμη θα είχε επαναλάβει ο π. Επιφάνιος την ανώνυμη αποστολή φακέλων με χρήματα στον ίδιο Ιεράρχη ή σε άλλους από τους υπολοίπους ένδεκα που σήκωναν με αξιοπρέπεια το Σταυρό τους; Δεν έχω καμία πληροφόρηση. Μόνο ο Θεός γνωρίζει.
Και τώρα κοινοποιώ στην αγάπη σου κάτι ιδιαιτέρως θαυμαστό που συνδέεται άμεσα με τα παραπάνω.
Ο π. Επιφάνιος εκοιμήθη την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 1989 και ώρα 4:26 το απόγευμα. Την ώρα εκείνη βρισκόμασταν κοντά του τέσσερα-πέντε άτομα. Στις 4:28, δηλαδή δύο μόλις λεπτά μετά το «φτερούγισμά» της ψυχής του κι ενώ το σώμα του ήταν ακόμα «ζεστό», χτύπησε το κουδούνι της κατοικίας του π. Επιφανίου.
Οδήγησα τα βήματά μου με δυσκολία μέχρι την πόρτα και ανοίγοντάς την αντίκρυσα με έκπληξη το Σεβασμιώτατο Θεολόγο. Φίλησα με σεβασμό το χέρι του και με ρώτησε: «Πώς είναι η υγεία του π. Επιφανίου;».
Προσπαθώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά μου και κυριολεκτικά ψελλίζοντας, του ανακοίνωσα ότι πριν λίγο εκοιμήθη. Προχώρησε προς το δωμάτιό του, ασπάστηκε με σεβασμό το σκήνος του, μας ζήτησε ένα πετραχήλι και γονατιστοί τόσον ο ίδιος όσο κι οι παρευρισκόμενοι, ζήσαμε ένα εξόχως συγκινητικό Τρισάγιο που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος.
Αγαπητέ Παναγιώτη, δεν έχουμε το δικαίωμα ως κατά σάρκα οικογένεια του π. Επιφανίου να πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο Κύριός μας οδήγησε τα βήματα του Αγίου Λαρίσης στην οικία του π. Επιφανίου για να είναι ο πρώτος κληρικός και μάλιστα Ιεράρχης που τέλεσε Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του;
Έτσι, καθοδηγούμενος από τον Κύριό μας, με αυτή του την επίσκεψή ανταπέδωσε, κατά κάποιο τρόπο, τις ευεργεσίες που δέχθηκε κατ’επανάληψιν από άγνωστο ευεργέτη.
Τέλος, καλό είναι να γνωρίζεις ότι ο Μακαριστός Μητροπολίτης Λαρίσης ουδέποτε πληροφορήθηκε τις «επισκέψεις αγάπης» εκ μέρους του π. Επιφανίου.
Με αδελφικούς χαιρετισμούς,
Πολυνείκης Θεοδωρόπουλος
No comments:
Post a Comment