ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΕΛΛΑΡΙΤΟΥ,ΒΙΟΣΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΤΟΥ ΓΑΛΗΣΙΩΤΟΥ

 

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Γρηγορίου του Κελλαρίτου, Βίος και πολιτεία του Οσίου Λαζάρου του Γαλησιώτου, Εισαγωγή, Μετάφραση Αρχιμ. Πορφύριου Προδρομίτη, εκδ. Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Βέροιας, Βέροια 2019, σσ. 335.

Του θεολόγου κ. Α. Κυριακού

=====

 

Με το δυσχερές έργο της μεταφράσεως στην καθομιλουμένη του Βίου του Οσίου Λαζάρου του Γαλησιώτου, καταπιάστηκε με επιτυχία ο Πανοσιολογιώτατος μεταφραστής του έργου. 

Ο Όσιος Λαζαρος (7 Νοεμβρίου) υπήρξε ονομαστός ασκητής και δη στυλίτης. Έζησε το β΄μισό του 10^ου αιώνος μέχρι και τις αρχές του 11^ου. 

Καταγόταν από ένα χωριό της μικρασιατικής Μαγνησίας και ταξίδεψε 

μέχρι τους Αγίους Τόπους. 

Εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγ. Σάββα κι αργότερα του Αγ. Ευθυμίου και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. 

Τελικά επέστρεψε στη Μικρά Ασία κι εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Εφέσου ως στυλίτης 

για 7 χρόνια. Για να αποφύγει την ενόχληση του κόσμου ανεβαίνει στο «δύσβατον και πετρώδες και λίαν τραχύ» Γαλήσιον όρος, όπου ως σιδηροφόρος και γυμνόπους στυλίτης μένει 41 χρόνια, έχοντας υπό την καθοδήγησή του τέσσερα μοναστήρια από τα οποία το ένα γυναικείο. 

Ο μεταφραστής του Βίου στην περιεκτική του Εισαγωγή μας μεταφέρει στην ταραγμένη εκείνη περίοδο κι αναλύει με επάρκεια τις συνθήκες υπό της οποίες έζησε ο Όσιος. Πολύ κατατοπιστική είναι η ανάλυσή του για τους στυλίτες μοναχούς. Ο συγγραφέας Γρηγόριος Κελλαρίτης υπήρξε σύγχρονος του Οσίου και παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τους ασκητικούς του αγώνες. 

Το όλο έργο αποπνέει την ατμόσφαιρα του Γεροντικού, του Λαυσαϊκού και των άλλων έργων που αναφέρονται στον Ορθόδοξο μοναχισμό. 

Ο π. Πορφύριος με τη διαίρεση του βιβλίου σε κεφάλαια, στα οποία έδωσε και τίτλους, το έκανε προσιτό στον αναγνώστη. Μέσα από τις σελίδες του έργου αναδύεται η μορφή του αγιασμένου στυλίτη, που με τις νηστείες, τις αγρυπνίες και τη φοβερή του υπομονή έγινε δοχείο της θείας χάριτος και καθοδηγούσε κατά Θεόν και τους μοναχούς αλλά και τους λαϊκούς που κατάφευγαν κοντά του. 

Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση από τη μια το προορατικό του χάρισμα κι από την άλλη το ότι πλείστοι όσοι μοναχοί ανέβηκαν σε ύψη αρετής υπό τη σοφή του καθοδήγηση. Τόνιζε το ρόλο της μετάνοιας στη χριστιανική ζωή και ξεσκέπαζε με την κατά Θεόν σοφία του τις παγίδες του πονηρού. 

Άξιος ο μισθός του Πανοσιολογιώτατου π. Πορφυρίου, που κοπίασε τα μέγιστα για να μας γνωρίσει ένα άγνωστο αλλά μεγάλο Άγιο.