Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ κ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
=====
1η Ἐρώτηση: Ἡ ἀποτείχιση πότε πρέπει νά γίνεται καί ἀπό ποιούς; Καί πιό συγκεκριμένα, στή Σύνοδο τῆς Κρήτης ἐκφράστηκαν καί σφραγίστηκαν κάποια ψευδῆ δόγματα, κάποιοι Ἱεράρχες ὑπέγραψαν. Μέ τήν ὑπογραφή τους συναινοῦν στά ψευδῆ δόγματα ἤ ὑπογράφουν ἁπλῶς τήν παρουσία τους στή Σύνοδο; Ὅσοι ὑπέγραψαν συναινετικά πρός τά ψευδῆ αὐτά δόγματα, θά πρέπει οἱ ἱερεῖς τῶν οἰκείων Μητροπόλεών τους νά ἀποτειχιστοῦν
ἐξ αὐτῶν;
Ἀπάντηση κ. Τσελεγγίδη: Ἐκεῖνο πού θά ἤθελα νά πῶ στό πρῶτο ἐρώτημα εἶναι, ὅτι ἀποτειχίζεται κατ’ ἀρχήν ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀντιλαμβάνεται δεδηλωμένη αἵρεση.
Ἡ ἀποτείχιση εἶναι μιά πολύ σοβαρή ὑπόθεση καί σχετίζεται μέ τήν ἀκρίβεια πού ὁρίζουν οἱ Ἱεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Ἱεροί Κανόνες, ὅμως, δίνουν καί τή δυνατότητα στόν πιστό νά κάνει Οἰκονομία· δηλαδή αὐτός πού ἀποτειχίζεται δέν μνημονεύει τόν Ἐπίσκοπό του, ἐνῶ αὐτός ὁ ὁποῖος τηρεῖ τήν ἀρχή τῆς Οἰκονομίας παραμένει στή μνημόνευση τοῦ Ἐπισκόπου, ἀλλά κακίζει μέ ἀκριβῆ καί
σαφῆ τρόπο τή δογματική
αὐτή ἐκτροπή.
Ὡς πρός τή λεγομένη «Σύνοδο» τῆς Κρήτης, μέ δεδομένο πάλι ὅτι ἐκεῖ δόθηκε ἐκκλησιαστικότητα, ἐκκλησιαστικοποιήθηκαν δηλαδή κατά κάποιο τρόπο οἱ αἱρέσεις, ἀφοῦ ὀνομάσθηκαν «ἐκκλησίες», καί ὑπέγραψαν κάποιοι αὐτά τά κείμενα, ὅσοι τά ὑπέγραψαν, φυσικά δημιούργησαν, κατά τήν ἐπιεικέστερη ἔκφρασή μου, μία προβληματική κατάσταση καί γιά τούς ἴδιους καί γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τή στιγμή κατά τήν ὁποία οἱ συγκεκριμένες ἐκκλησιαστικές κοινότητες, ὅπως λέγονται εὐρύτερα, ἔχουν σαφῶς δογματικές ἀποκλίσεις καί εἶναι καταδικασμένες στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, διαχρονικῶς. Ἔγινε, δηλαδή, ἐκεῖ κάτι τό ὁποῖο ποτέ ὥς τώρα δέν ἀποδέχθηκε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Βέβαια, εἶπα στήν Εἰσήγησή μου ὅτι ἡ λεγομένη αὐτή «Σύνοδος» δέν ἐκφράζει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δέν ἔχει δηλαδή τά ἐχέγγυα τῆς Οἰκουμενικότητας αὐτῆς, ὡς Συνόδου.
Πολύ σωστή η τοποθέτηση του κ. Τσελεγγίδη για την αποτείχιση . Αυτη είναι η σωστή ισορροπία των πραγμάτων . Άλλωστε ο ίδιος ενώ αρχικά είχε υπογράψει την αποτείχιση μαζι μέ τους Θεσσαλονικείς πατέρες άρδην υπαναχώρησε . Μήπως είναι εύκολη ακόμα και η οικονομία , που σε
ReplyDeleteεκθέτει σε μιά συνεχή " κακία " και διαμάχη μέ τους οικουμενιστές μέ τους οποίους δεν τρώς γλυκό ψωμί ?
Η οινομία για έναν λαικό έχει την έννοια οτι ο λειτουργός παπάς της ενορίας , άν και μνημονεύει τον οικουμενιστή επίσκοπο , δεν ασπάζεται τις δοξασίες του και συνειδησιακά εξεγείρεται . Τί γίνεται όμως όταν διαπιστώνεις οτι ο οικουμενισμός έχει διαβρώσει τα πάντα , οτι όχι μόνο οι νεαροί παπάδες που γεννήθηκαν μέσα στο πνεύμα του οικουμενισμού , αλλά ακόμα και οι παλαιότεροι κατα το άσμα " λίγο λίγο θα μέ συνηθίσεις " λίγο λίγο συνήθισαν και τον οικουμενιστή επίσκοπο και τον οικουμενισμό και έγιναν και οι ίδιοι οικουμενιστές ? Δυστυχώς αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα . Περνούν τον εαυτό τους , οτι μέ τους ιερείς των αλλοδόξων και αλλοθρήσκων είναι συνάδελφοι διαχειριστές των μεταφυσικών ανησυχιών του ανθρώπου σε διαφορετικό μαγαζί . Ακόμα μπορεί και αυτοί οι ίδιοι νά μήν ξέρουν τί ακριβώς είναι !
Γι αυτό ακόμα και τα περιθώρια της οικονομίας έχουν στενέψει πάρα πολύ !