ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΝΤΩΝΗ ΠΙΛΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Αντώνη Πιλλά, Τριάντα και τρεις προσωπογραφίες, Λευκωσία 2021, σς. 58.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Από το 1973 ξεκίνησε ένα γράφει ποίηση ο Αντώνης Πιλλάς. Κι επιμένει να συνεχίζει άχρι του νυν. 

Στο παρόν τον βλέπουμε να ασχολείται με 33 πρόσωπα και να συνθέτει ισάριθμες προσωπογραφίες. Τις φιλοτεχνεί, όπως σημειώνει στον Πρόλογο, μέσα από το χώρο των αγίων και των ποιητών. 

Τοιουτοτρόπως ασχολείται με τη Θεοτόκο, τον Τίμιο Πρόδρομο, σύγχρονους Αγίους όπως τον Παΐσιο Αγιορείτη και Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη, γνωστούς ποιητές όπως τον Δ. Σολωμό, Κ. Παλαμά, Κ. Καβάφη και  Βασ. Μιχαηλίδη, αλλά κι άλλους, λιγότερο γνωστούς στο ευρύ κοινό (Μάνος Κράλης, Στέργιος Δημούλης, κ.ο.κ.). 

Από ένα ποίημά του αφιερωμένο στη Θεοτόκο, με τον τίτλο Παναγιά των αγρών, αντιγράφω: “Αν πεις από καρδιάς την Παναγία μητέρα σου, με όλους, δικούς και ξένους, αδελφώνεσαι”. Και το πιο κάτω: «Φώναζ’ ένα παιδάκι τ’ όνομά σου, Παναγία μου και γέμισε η αυλή περιστέρια κι οι αγροί τριγύρω με γαλάζια κρίνα”. 

Σύντομα λόγια, λιτά. Δωρικές κολώνες που υψώνονται στο απέραντο γαλάζιο. 

Κι ένα τρίτο, που συμπυκνώνει νοήματα θεολογικά μα και ιστορικά: “Πόσες φορές με μια μονάχα εικόνα σου μαλαμοκαπνισμένη, 

ολόδακρη πορεύτηκε 

το γένος μας”. 

Για τον ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο σημειώνει τούτο το χαρακτηριστικό: “Πέρασε μες από του πολέμου τη φωτιά, του εμφύλιου την κόλαση μα βγήκε χλωρός με μια γαλάζια φωτίτσα της αγάπης κ ένα φιλέρημο άστρο, πάνω απ’ τους ειρηνικούς λόφους της ποίησης”. Όντως. Μια προσωπογραφία με πινελιές έντονες. 

Και κάτι για το Φώτη Κόντογλου. Μεστό νοημάτων κι αυτό. “Δάκρυ και μύρο εσύ της Ρωμιοσύνης, δεν χωρείς μες των γραμματολόγων τα δεφτέρια. μιάς χαρμολύπης ο ανθός και της χαράς πνευματικής μες απ’ τη μνήμη σου πετιούνται περιστέρια, στης Άνω Ιερουσαλήμ το φως και της Ανατολής όπου ορθός με μάτι ογρό και σταυρωμένα χέρια του κυρ -Αλέξανδρου αδελφός, κανοναρχείς”. 

Αδρές οι πινελιές, γήινα τα χρώματα, φανερώνουν πως ο ποιητής είναι γνώριμος των προσώπων αυτών, δεν έτυχε απλώς ν’ αρπάξει κάτι τ’ αυτί του γι’ αυτά.