ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ (δίπλα στὴν παραθεολογικὴ ἀγυρτεία)

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ

=====

Παραθέτουμε στην συνέχεια γενναίο άρθρο του ιστολογίου “Χριστιανική Βιβλιογραφία”. 

Αν υποπέσει στην αντίληψη των αρμοδίων, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, επειδή θίγει ευθέως πολλούς. 

Παρόλα αυτά ο διαχειριστής του -απολύτως προς τιμή του- δεν φοβήθηκε να καταθέσει τις απόψεις του. 

Εξέφρασα -κατ' επανάληψη- την δίκαιη πικρία μου για κάποιες απαράδεκτες δηλώσεις του Σεβ. Αργολίδος κ. Νεκτάριου, για τον Οικουμενισμό.

Ελπίζω ο Σεβασμιώτατος σύντομα να τις αποκηρύξει.

Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση θέλω να τον ευχαριστήσω, εκ μέσης καρδίας, επειδή στάθηκε αληθινός πατέρας για τα εμπερίστατα παιδιά της Μητροπόλεως του και την πονεμένη τους οικογένεια.

Μεγάλα λόγια ξέρουν να λένε πολλοί.

Όταν, όμως, έρθει η ώρα που πρέπει να κάνουν θυσίες και να σηκωθούν από τον καναπέ τους, τότε στρέφουν τα νώτα και σφυρίζουν αδιάφορα και συνεχίζουν να καταγγέλουν με τον ίδιο τόνο αυτούς που δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ (δίπλα στὴν παραθεολογικὴ ἀγυρτεία)

Πραγματικὴ τραγωδία 

Στέφανος Δημόπουλος, 

ἰατρός

Ζητεῖται φιλεύσπλαχνος προσωρινὴ ἀνάδοχος οἰκογένεια γιὰ δύο παπαδοπαίδια ποὺ πάσχουν «ἐλαφρὰ» ἀπὸ κορωνοϊὸ ἡλικίας 10 καὶ13 ἐτῶν. Ὁ πατέρας τους νόσησε βαριὰ καὶ νοσηλεύεται σὲ ἐντατικὴ μονάδα, ὅπου τὸν ἀκολούθησε καὶ ἡ παπαδιά του καὶ δυστυχῶς δὲν ὑπάρχουν συγγενεῖς ἄλλοι νὰ βοηθήσουν.

                  

Μήπως κανεὶς ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς ἄποψης ὅτι πρόκειται γιὰ μία συνηθισμένη καὶ ἀκίνδυνη  «γριπούλα» θὰ ἤθελε νὰ ἀποδείξει στὴν πράξη ὅτι δὲν φοβᾶται καὶ μπορεῖ νὰ φιλοξενήσει τὰ καημένα τὰ παπαδοπαίδια καὶ νὰ τὰ φροντίσει γιὰ λίγες μέρες μέχρι νὰ πάρουν ἐξιτήριο οἱ γονεῖς τους;;

Τὴν λύση ἀγαπητοί μου τὴν ἔδωσε ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος, ποὺ βρῆκε ἀνθρώπους ποὺ εἶχαν ἤδη νοσήσει ἀπὸ κορωνοϊό, νοσηλεύτηκαν καὶ σωθήκανε καὶ γνώρισαν ἀπὸ πρῶτο χέρι τὸν ἐφιάλτη καὶ μὲ χαρὰ δεχτῆκαν τὰ παιδιὰ σὰν ἕνα ἔμπρακτο εὐχαριστῶ στὸν παντοδύναμο Θεὸ ποὺ τοὺς σπλαχνίστηκε χαρίζοντάς  τους τὴν ὑγεία τους ξανά.

Ποιός εἶναι ὁ εὐσυνείδητος ποιμενάρχης ποὺ βρῆκε αὐτὴ τὴν λύση ;;; Εἶναι ἀπὸ τοὺς κατ᾽ ἐξοχὴν στοχοποιημένους καὶ καθυβριζόμενους, γιατὶ ἡ πατρικὴ καὶ ποιμαντικὴ στοργή του καὶ ὑπεύθυνη συνείδηση τοῦ ἐπέβαλε ἐξ ἀρχῆς τῆς πανδημίας καὶ τάχτηκε ὑπὲρ τῶν μέτρων ποὺ ἀποφάσισε ἡ Ἱερά μας Σύνοδος.

Βάζω μετάνοια λοιπὸν καὶ ζητῶ συγγνώμη ἐκ μέρους ὅσων ἀδίκως τὸν κατέκριναν, στὸν Σεβασμιώτατο Νεκτάριο Ἀργολίδος καὶ τοῦ ζητῶ συγγνώμη, γιατί αὐτὸ τὸ ἄρθρο μου δημοσιεύεται χωρὶς νὰ πάρω τὴν ἄδειά του.

Πάντως ἂν κάποιος ἄλλος ἐνδιαφέρεται στὴν πράξη καὶ ὄχι στὰ λόγια ἂς μοῦ πεῖ, γιατί ἀνάλογες τραγωδίες γύρω μας πληθαίνουν….

ΠΗΓΗ:

anastasiosk.blogspot.com

ΣΧΟΛΙΟ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

=====

Ἡ πρώτη μέρα τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς συμπίπτει μὲ τὴν συμπλήρωση ἑνὸς ἔτους ἀπὸ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ πρώτου σκληροῦ ἀπαγορευτικοῦ στὴν Ἑλλάδα. Τότε μὲ ὀδύνη μάθαμε ὅτι θὰ ἔκλειναν ἐντελῶς οἱ ναοί. Τότε μάθαμε ὅτι τὸ Κράτος ἔκανε ὑποχρεωτικὴ γιὰ τοὺς πολίτες του μιὰ ἱεράρχηση προτεραιοτήτων καὶ ἀξιῶν, ποὺ ἐξορίζει πλήρως τὴν πνευματικὴ διάσταση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἐκτοπίζει τὴν θρησκευτικὴ πίστη στὸ περιθώριο καὶ εἰδικότερα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡς λατρεύουσα Κοινότητα καὶ τὴν κατατάσσει στὸν «κωδικὸ» τῶν κομμωτηρίων!!! 

Μάθαμε ὅμως ἔκτοτε καὶ κάτι ἄλλο: ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὸ αὐταρχικὸ κράτος (ἄλλωστε Κράτος σημαίνει ἰσχύς, ἐπικράτηση, ἐπιβολή, κυριαρχία, ἐξουσία) ὑπάρχει καὶ ἕνας ἄλλος τύραννος, μικρὸς μὲν ἀλλὰ ἐξαιρετικὰ θορυβώδης, λοίδωρος καὶ στενοκέφαλος μέσα στὴν Ἐκκλησία. 

Ἕνας δυνάστης μὲ πνευματικὰ καὶ «θεολογικὰ» συμπτώματα παρόμοια μὲ κεῖνον ποὺ ἔσκισε τὴν Ἐκκλησία πρὸ ἑκατονταετίας στὸ λεγόμενο παλαιοημερολογητικό ζήτημα. Ποιά ἦταν ἡ αἰτία τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ σχίσματος; Ἡ ἰδέα ὅτι οἱ δεκατρεῖς ἡμέρες στὸ νέο διορθωμένο ἡμερολόγιο συνιστοῦσαν ἀθέτηση τῆς πίστεως καὶ καταπάτηση τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος.

Λοιπὸν τὰ ἴδια καὶ σήμερα μὲ τὸν κορωνοϊό. Ἐπιστρατεύεται μιὰ παραθεολογία τῆς δεκάρας (ἂν μὴ τῆς ἀγυρτείας), ποὺ ἀθετεῖ τὸ θεανθρώπινο μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας καὶ υἱοθετεῖ ἕνα ἰδιότυπο μονοφυσιτισμό.

 

Δὲν ὑπάρχουν πλέον λέξεις. Στὴν κρίση αὐτὴ ὅλοι κρίθηκαν. Μάλιστα δὲ καὶ κεῖνοι ποὺ νομίζουν ὅτι κρίθηκαν μόνον οἱ «ἄλλοι», οἱ ἀντίπαλοί τους, οἱ «ἄπιστοι»!