ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΩΦ,

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

__________

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Ο θάνατος και η θανάτωσί του, εκδ. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Σταμάτα 2019, σσ. 309.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

Επί τον τύπον των ήλων βάζει το χέρι ο ακάματος κι ανίδρωτος λευίτης με το παρόν. Ο τίτλος δεν φανερώνει τίποτε άλλο παρά τη χριστιανική αντιμετώπιση του θανάτου, όπως αυτή διατυπώνεται ξεκάθαρα κι επιγραμματικά στον ύμνο «Θανάτου εορτάζωμεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιωτής, της αιωνίου απαρχήν…». 

Οι μακράν του Θεού άνθρωποι, οι παντελώς στερημένοι της εν ημίν ελπίδος, σοφίζονται όλο και πιο παράξενους τρόπους για να διαιωνίσουν την πρόσκαιρη ζωή. Λ.χ. με τη λεγόμενη κρυονική αποπειρώνται, διατηρώντας παγωμένα τα πτώματα κάποιων ζάπλουτων υλιστών, να τα … επαναφέρουν στη ζωή όταν κι εφόσον η ανθρώπινη επιστήμη θα είναι εις θέσιν να θεραπεύσει την αρρώστια από την οποία πέθαναν! 

Ο π. Ιωάννης δεν κάνει τον κόπο ν’ ασχοληθεί με τα πιο πάνω καμώματα. 

Ο πίνακας περιεχομένων του βιβλίου είναι ενδεικτικός. Τον παραθέτουμε: Πρόλογος, Διδασκαλία, Διαπιστώσεις, Άγνωστη η ώρα, Ψυχή, Το αναπόφευκτο του θανάτου, Αντιμετώπισι, Φόβος, Ψυχορραγήματα, Αμαρτωλοί, ανέτοιμοι και αναμονή, Αιωνιότητα, Παράτασι ή όχι ζωής, Πληροφόρηση του χρόνου, Πνευματική ζωή, Καύσι των νεκρών, Θαύματα, Προσδοκία αναστάσεως, Επίλογος, Συντμήσεις και βιβλιογραφία. 

Από τα πολλά που παραθέτει παρουσιάζω το πιο κάτω, από το βίο της Αγίας Αθανασίας (9 Οκτωβρίου): «Αποκοιμήθηκε στο ναό [η μετέπειτα Αγία Αθανασία, σύζυγος του Αγ. Ανδρονίκου μετά την ταφή των δύο παιδιών τους]. Τα μεσάνυκτα της παρουσιάζεται με τη μορφή μοναχού ο μάρτυρας Ιουλιανός και της λέει: Γιατί δεν αφήνεις να αναπαυθούν αυτοί που βρίσκονται εδώ; Αυτή είπε:  Κύριε μου, μην οργισθής εναντίον μου, επειδή πονώ. Είχα δυό παιδιά και σήμερα μαζί τα κήδεψα. Αυτός της λέει: Πόσων χρονών ήταν τα παιδιά; Του απαντά: Δώδεκα χρονών το ένα και δέκα το άλλο. Της είπε: Γιατί, λοιπόν, κλαις γι’ αυτά; Μακάρι να έκλαιγες για τις αμαρτίες σου. Σου λέω γυναίκα, ότι όπως έχει ανάγκη η φύσι του ανθρώπου την τροφή και είναι αδύνατο να της την στερήσουμε, έτσι και τα νήπια απαιτούν από το Χριστό εκείνη τη μέρα τα μελλοντικά αγαθά λέγοντας: Δίκαιε Κριτή, μας στέρησες τα επίγεια αγαθά, μη μας στερήσης  και τα επουράνια». 

Σύσταση: Μην το φυλλομετρήσετε απλώς. Διαβάστε το λέξιν προς λέξιν. Την ωφέλεια θα την διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι.